ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυστυχως οι εποχες εχουν αλλαξει και πλεον πολλες γνωριμιες γινονται στα σοσιαλ. Εκει που λες ραντεβου στα τυφλα εννοεις πως σου προτεινουν οι φιλοι σου ατομα και εσυ αρνεισαι επειδη δεν ξερεις τα ατομα; Πολλες καλες γνωριμιες γινονται μεσω γνωστων οποτε μην το αποκλειεις. Σιγουρα θα σου προτεινουν να βγεις εξω μονη κτλ αλλα δεν νομιζω να φερει το αποτελεσμα που θελεις γιατι αν στην πεσει τυπος στον δρομο να ξερεις πως πριν απο εσενα την επεσε σε αλλες 100 και δεν ειναι για σοβαρα πραγματα. Υπαρχουν και εξαιρεσεις βεβαια , αλλα θα φας τα μουτρα σου πολλες φορες. Μονο αν (ισως) πηγαινεις σε μερη που εχει πολλους αντρες πχ γυμναστηριο ή καποια αλλη δραστηριοτητα και εχετε κοινα ενδιαφεροντα να σας ενωνουν. Θελω να σταθω εκει που λες για τους κακοποιητικους γονεις. Θα ηθελες να πεις τι ακριβως εννοεις; Σου κανουν ψυχολογικο πολεμο; Μηπως να λυσεις αυτο το προβλημα πρωτα; Γιατι αν περιμενεις να βρεις σχεση και να φυγεις μαζι του για να φυγεις απο τους γονεις σου,να σου πω πως ειναι μεγαλο λαθος. Μην περιμενεις εναν αντρα να σε σωσει κανε οτι μπορεις εσυ για τον εαυτο σου (αν το σκεφτεσαι ετσι). Οπως και να εχει θα δεις πως οταν φυγεις απο το σπιτι σου θα αλλαξει η ψυχολογια σου και θα εισαι σαν αλλος ανθρωπος. Κανε οτι μπορεις για να φυγεις απο αυτο το περιβαλλον πρωτα. Φτιαξε μονη σου την ζωη σου, ο αντρας δεν ειναι παραγγελια για να ρωτας τους αλλους που τον βρηκαν!!!Μπορει και να μην ερθει και ποτε. Το ξερω πως δεν σου αρεσει αυτη η απαντηση αλλα ετσι ειναι αυτα. Τιποτα δεν μας χρωσταει η ζωη, ποσο μαλλον εναν αντρα. Το καταλαβα αυτο μετα απο πολλα χρονια μοναξιας. Το θεμα ειναι τι θα κανεις μεχρι τοτε; Θα απελπιζεσαι; Κοιτα τον εαυτο σου πρωτα με πολυ αγαπη στα λεω.

εγώ έχω μια απορία.. όλη αυτή η ανάγκη (σε βαθμό απελπισίας θα έλεγα) του να έχουμε κάποιο σύντροφο απο πού πηγάζει? είναι γιατί όντως ως ανθρώπινα όντα έχουμε τη ανάγκη ενός συντρόφου? η είναι γιατί η κοινωνία το έχει καθορίσει ως το φυσιολογικό? υπάρχουν τόσοι αλλοι τροποι να βρεις χαρά και να νιώσεις ικανή. απο οικογένεια, φιλίες, επαγγελματικά, χόμπι και άλλα τόσα. και όμως καποιοι άνθρωποι βασίζουν όλη τους την αξία στο αν έχουν βρει σύντροφο η όχι.. όλα στον καιρό τους αλλά θεωρώ ότι για αρχή πρέπει να τα βρεις με τον εαυτό σου και να μάθεις πρώτα να είσαι χαρούμενη και πλήρης χωρις μια σχέση.. η σχέση δεν είναι η λύση σε όλα

Το ίντερνετ δεν είναι κόλαση. Όπως σχολιάστηκε από "Lynque," υπάρχουν και άνδρες που δεν έχουν άλλη ευκαιρία να γνωρίσουν γυναίκες. Δεν είναι όλοι οι ανύπαντροι άνδρες άνω των 30 περιτριγυρισμένοι από άπειρες επιλογές, ξέρεις. Απλώς σκέψου το: σοβαροί άνδρες, που δουλεύουν σε μικρές ή οικογενειακές επιχειρήσεις, έχουν σχετικά κλειστό κύκλο γνωριμιών, δεν έχουν έντονη κοινωνική ζωή (ειδικά αν οι περισσότεροι φίλοι τους είναι ήδη οικογενειάρχες), δεν είναι άτομα των κλαμπ/μπαρ, ενώ έτσι στην ψύχρα το βρίσκουν δύσκολο να πλησιάσουν μια κοπέλα και να της μιλήσουν. Γι' αυτό και καταφεύγουν σε dating apps, γιατί είναι η μόνη τους επιλογή. Αυτοί ακριβώς είναι που δύσκολο να στέλνουν φωτογραφία τ' απόκρυφά τους ή να σ' έχουν ένα μήνα μόνο στο chat χωρίς καμία νύξη να βρεθείτε από κοντά, γιατί βλέπουν αυτόν τον τρόπο ως το μόνο ελπιδοφόρο μέσο να βρουν μια κοπέλα, έστω για ραντεβού κι ό,τι προκύψει. Επίσης, το καλό είναι ότι, με την ευκολία που κάποιος μπορεί να σου πιάσει κουβέντα σ' αυτές τις εφαρμογές, θυμήσου ότι με την ίδια ευκολία μπορείς να τον μπλοκάρεις τον άλλον αν ξεφεύγει απ' τα όρια.

Κάτι κάνεις λάθος κοπελιά.
Ή δεν κάνεις γενικά τίποτα απολύτως.

Πολλοί είμαστε μόνοι μας χωρίς κάποιο σύντροφο. Καταλαβαίνω να θέλεις να ερωτευτείς, να δώσεις και να πάρεις αγάπη και να μη συμβαίνει τίποτα. Δεν είσαι οπότε η μόνη. Το άσχημο που κάνεις στον εαυτό σου είναι πως δεν κάνεις δραστηριότητες που σε ευχαριστούν. Πρέπει να είμαστε καλά μέσα μας, όσο μπορούμε περισσότερο. Με λυπεί που αναφέρεις ότι οι γονείς σου είναι κακοποιητικοί. Τι συμβαίνει δηλαδή; Θα ήθελες να μας πεις;

Η αλήθεια είναι ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, παλιότερα οι άντρες έχω την αίσθηση προσέγγιζαν περισσότερο άμεσα μια γυναίκα, ενώ τώρα οι περισσότεροι κρύβονται σε οθόνες. Κοίτα, από προσωπική εμπειρία θα πω ότι τα περισσότερα αγόρια που είχα τα γνώρισα σε μπαρ το βράδυ. Ξέρεις, ποτό με φίλες κλπ ματιές με κάποιον μέχρι που μιλάτε. Τώρα έχω και άλλο παράδειγμα φίλης που ταλαιπωρηθηκε αρκετά με τα σοσιαλ και όμως μέσα από κει βρήκε, απλά έκανε υπομονή. Σε καταλαβαίνω απόλυτα για το ξενερωμα του ίντερνετ, αλλά σκέψου ότι πρωτον ίσως είναι ο πιο γρήγορος τρόπος και δεύτερον αντίστοιχα με σένα υπάρχουν και άντρες που θέλουν κάτι πιο σοβαρό και δε βρίσκουν γυναίκες και έτσι απευθύνονται στο ίντερνετ. Δεν είναι όλοι για πλακα στα dating apps. Τώρα για κοινές παρέες δε θα μιλήσω γιατί απ ότι καταλαβαίνω ο κύκλος πάρα είναι μικρός και μειώνονται οι πιθανότητες. Επίσης, μπορείς να έχεις τα μάτια ανοιχτά, να κυκλοφορείς αρκετά και μόνη και όπου δεις κάποιον που σου αρέσει και ευνοούν οι συνθήκες πιασε κουβέντα!

Το πρόβλημα σου θα λυθεί μόνο με την κοινωνικό ποίηση. Δεν μπορώ πάντως να διαβάζω τέτοιες εξομολογησεις, ειλικρινά, τέτοια μιζέρια δεν αντέχεται. Μόνη σου έστησες ένα κλουβί απομόνωσης και μπήκες μέσα. Βρες τρόπο και κινητοποιησου, η κλάψα δε σε βγάζει πουθενά.

απεβαλλε αυτη την αρνητηλα απο πανω σου το εκπεμπεις στους αντρες
οταν λες κακοποιητικοι γονεις?

Τον έρωτα μπορεί να τον πετύχεις παντού. Ακόμα και πετώντας τα σκουπιδια.Ναι, το ίντερνετ εγκυμονεί κινδύνους αλλα όχι μόνο το ίντερνετ. Αν δε βγεις από το καβούκι σου,αν δε βρεις μια δουλειά να κοινωνικοποιηθεις(ξεκόλλα από το πτυχίο) πως θα γνωρίσεις κόσμο; Παρέες δεν έχεις;

Ταυτίζομαι σε παρακαλώ απαντά μου εδώ να μιλήσουμε.

Μην αγχώνεσαι πολλοί είναι στη θέση σου. Απλά βγες από το σπίτι σου ξεκινά να κάνεις παρέες και προσπάθησε το. Οι παρέες είναι μια καλή αρχή για να γνωρίσεις κάποιον μέσω παρέας. Πότε δεν είναι αργά απλά μη κλείνεται στον εαυτό σου και μη μιζεριαζεις. Έτσι όπως γράφεις φαίνεται ότι μιζεριαζεις και κανείς δε τους θέλει τους μίζερους.