ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ψάχνω μήνες για δουλειά, ενώ ξέρω ότι δεν μου αρέσει να δουλεύω...ίσως δεν μου αρέσει το αντικείμενο που σπουδάζω, αλλά θα ήθελα να ασχολούμαι πχ με κρυπτο. Θα ήθελα μια εργασία από το σπίτι... Έχω γίνει φουλ φοβική μετά τον κόβιντ και δυστυχώς σήμερα μπήκα στα μέσα από νέο κόσμο για Πατήσια για 1η φορά μετά το καλοκαίρι που είχα ένα σκηνικό λιποθυμίας / ίσως δηλητηρίασης, ούτε εγώ κατάλαβα... Το καλοκαίρι, λοιπόν, η αδερφή μου με πίεζε να μπω στην εταιρεία που δουλεύει κάπως ως βοηθός της. Όμως, επειδή εγώ έβλεπα ότι ήθελε πιο πολύ να φέρει ένα άτομο για να είναι οκει αυτή, δεν ήθελα. Ήθελα να κάνω κάτι μονη μου. Το θέμα είναι ότι μέχρι σήμερα δεν βρήκα τίποτα και έτσι είπε να μιλήσει ξανά στην δουλειά της γιατί το είχα μετανιώσει τότε... Και έτσι έγινε. Σήμερα, πήγα, έδωσα συνέντευξη και από αύριο ξεκινάω... Ξεκινάω σε ένα περιβάλλον που θα είμαι συνέχεια με την αδερφή μου, πολύ μακριά από το σπίτι μου με μέσα και κάτι που έχω να κάνω από το καλοκαίρι που είχα ξεκινήσει για πολύ λίγο σε μια άλλη εταιρεία. Το θέμα είναι ότι ανέκαθεν οι γονείς μας ήθελαν να δουλεύουμε μαζί και τώρα που έγινε πραγματικότητα έβαλαν τα κλάματα όταν το έμαθαν. Γίνεται πράξη ένα δικό τους όνειρο, όχι δικό μου και εγώ απλα νιώθω να πνιγομαι σαν τρελή. Θέλω ειλικρινά να μου πείτε αν θεωρείτε ότι έκανα σωστά. Είναι μεγάλη ευκαιρία γιατί θα μάθω πολλά, αλλά από την άλλη έγινε πολύ γρήγορα και όσο βλέπω τους γονείς μου να χαίρονται τόσο πολύ γιατι έγιναν όσα ήθελαν, πνιγομαι παραπάνω. Να προσθέσω το γεγονός με τα γεμάτα μέσα μαζικής μεταφοράς. Σήμερα τα πήρα 1η φορά για τόσο μακριά, με έπιασε πανικός. Απορώ πως έμεινα όρθια χωρίς να πέσω κάτω να κλαίω. Δεν είμαι πριγκίπισσα. Δούλευα σε μινι μάρκετ, άλλαζα δέκα μεσα κάθε μέρα και δεν με ένοιαζε τίποτα. Τώρα έχω γίνει ο,τι μισω. Ήθελα να κάνω κάτι μόνη μου και είμαι ένα ακόμη βισμα. Ήθελα πολλά και δεν γίνονται. Επίσης, δεν μπορώ να φύγω σε μια εβδομάδα πάλι. Είναι οι γονείς μου, θα εκτεθεί η αδερφή μου, είναι πολλά. Θέλω μια θετική γνώμη αν γίνεται 💜