ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την λένε Κατερίνα, πριν από 2 χρόνια την συνάντησα τυχαία σε μια καφετέρια, δούλευε εκεί. Ήθελα οπωσδήποτε να της πιάσω κουβέντα και μέσα από κοινές φιλίες κατάφερα να έρθω σε επαφή μαζί της. Μέσα σε ένα χρόνο καταφέραμε να δέσουμε και να γίνουμε δυο πολύ καλοί φίλοι, κολλητοί. Η αλήθεια είναι πως υπήρχαν σημάδια και από τους δυο μας πως η σχέση αυτή δεν είναι φιλική όπως όλες οι υπόλοιπες. Ήμουν τόσο ερωτευμένος μαζί της που δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να την χάσω από τη ζωή μου, μου έφτανε να την είχα δίπλα μου έστω και σαν μια πολύ καλή φίλη. Τον τελευταίο καιρό όμως αυτό που κράταγα μέσα μου είχε μετατραπεί σε πόνο, έμαθα από τρίτο πως βγαίνει με κάποιον άλλον το οποίο δεν ήταν φιλικό. Δεν μου είχε αναφέρει πως φλερτάρει με κάποιον άλλον μέχρι που το επιβεβαίωσα. Είχα καταλάβει πως ήταν ερωτευμένη για εκείνον και δεν άντεχα άλλο να κρατάω τα συναισθήματα μου, η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να της τα πω από κοντά αλλά δεν το έχω, νιώθω ανασφάλεια, προτίμησα να της γράψω. Πέρασαν 3 μέρες και δεν είχα λάβει καμία απάντηση. Την 4η μέρα αποφάσισα να της ξανά στείλω μήνυμα καθώς δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από έναν άνθρωπο που δεν είχαμε μυστικά και ντροπές μεταξύ μας. (Διαβάστηκε) Στο τηλέφωνο δεν μου απαντούσε και όλο αυτό με οδήγησε στο να κάνω κάτι παράτολμο. Πήγα στη καφετέρια που δουλεύει, 12 σχόλασε, μπαίνει στο αμάξι του άλλου. Τους ακολουθώ, μπαίνω μπροστά και τους κόβω το δρόμο, κατεβαίνω της ζητάω να βγει και να μου μιλήσει, με διώχνει και φεύγει μαζί του. Ένιωσα άσχημα για ότι έκανα, δεν είμαι εγώ αυτός, δεν ήξερα τι έκανα. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν θέλει να με ξαναδεί. Αλλά μετά από ένα μήνα ακόμα την σκέφτομαι καθημερινά.