Το οτι μερικοί γονεις ενδιαφερονται και είναι σε θέση να στηρίξουν τις σπουδες των παιδιών τους είναι ΘΕΤΙΚΟ και όχι ελάττωμα ....το αν επειδή σε σπουδάζουν είναι και παρεμβατικοι είναι αρνητικό ως προς την παρεμβατικότητα όχι ως προς το οτι σε στηρίζουν ....και εγώ έχω την ΤΥΧΗ να με σπουδάζουν και να μην χρειάστηκε να τα βγάλω μονη μου πέρα ...νομιζεις δηλ οτι ειναι εύκολο το οχτάωρο εργασιας συν παρακολούθηση σχολής συν διάβασμα σχολής συν άγχος για τα χρήματα και μάλιστα αν πχ ενα μηνα τύχαινε μια στραβη στα έξοδα σου να μην ειχες που να στραφείς για βοήθεια;; εγώ θεωρώ αξια τα παιδια που ερχονται σε αυτή τη θέση και παρολα αυτα παλεύουν για να σπουδάσουν ....αν ομως θέλεις ακόμη μπορέις να βρεις δουλεια και εφόσον σε στηρίζουν να βάζεις το μισθο αυτον στην άκρη ...δηλαδή σαν να λες σε ολα αυτά οτι φταίνε οι άνθρωποι που άκουσον άκουσον θέλουν να πληρώσουν τις σπουδες σου !!!αν δεν θες πες τους να μην πληρώσουν τπτ στο εξης κ πως θα τα βγαλεις μονη πέρα ...στην τέλικη αυτό για εκείνους θα είναι ενα 600αρι με 700αρι τον μηνα στην άκρη σαν χρήματα για πάρτη τους ....υ.γ. Εχω κατηγορήσει σε πολλά τους γονεις μου αλλά στο θεμα με τις σπουδες τους ευχαριστώ ξεκάθαρα ξέρεις δεν είναι κάτι δεδομένο για ολους δυστυχως ...
25.1.2022 | 07:07
Μίζερη ζωή
Καλησπέρα.Άλλη μια μέρα 7 το πρωί άυπνη και κάθομαι και συλλογίζομαι για τον τρόπο ζωής μου .Κάθε μέρα άπραγη, φοιτήτρια γαρ(όχι ότι αυτό το δικαιολογεί), απλά οι γονείς μου θέλουν να περνάω τον χρόνο μου διαβάζοντας για να τελειώσω και συντηρούν με τον τρόπο τους μια κατασταση για εμένα όχι και τόσο υγιή.Εγώ τους έχω πει βέβαια ότι τον τελευταίο χρόνο έχω διάφορες ανησυχίες και θέλω να ψαχτώ γενικότερα λίγο στην ζωή μου,να δω ποια πραγματικά είμαι και τι ενδιαφέροντα έχω .Έχω μείνει προσκολλημένη εδώ και δύο χρόνια και λόγω covid και δεν κάνω τίποτα,η ζωή μου είναι τέρμα ανιαρή.Και αυτή η στασιμότητα μου φυσικά, με οδήγησε στο να μην έχω φίλους,αφού κάθε ΠΣΚ αργίες καλοκαίρια επέλεγα εδώ και 3 χρόνια να γυρίζω στο πατρικό μου ,σε μια ρουτίνα δηλαδή,που δεν έχει ν μου προσφέρει τίποτα , μόνο σαπίλα.Τώρα σχεδιάζω μια επανάσταση ας πούμε στο μυαλό μου,που ευελπιστώ να βοηθήσει.Αφού λέω πως έχω συμβιβαστεί ως ένα σημείο με τον χαρακτήρα μου λέω να πορευθώ με αυτόν. Εννοώ βαρέθηκα να γκρινιάζω ότι δεν έχω φίλους ή κάθε μέρα να αναβάλλω μία εναλλακτική δραστηριότητα που λέω να ξεκινήσω και να αράζω ξανά σπίτι.Δίνω εδώ και καιρό παράταση στον εαυτό μου ότι τώρα θα βρεις φίλους στην σχολή,τώρα θα κάνεις μια σχέση αλλά δεν δεν δεν , βαρέθηκα.Πόσο βοηθητικό πιστεύετε ότι θα είναι να πάω να πιω έναν καφέ μόνη μου,ή να πάω ένα ταξίδι στο εξωτερικό μόνη μου ,που σκέφτομαι εδώ και 3 χρόνια και δεν βρίσκω παρέα; Δεν είναι ότι μου λείπει ένας καφές,αλλά πιο πολύ θέλω να μου φύγουν τα απωθημένα,και κυρίως να σπάσω την ρουτίνα.Όμως και η μοναξιά είναι καλό όταν συνηθίζετε ή είναι καλό να βάζεις τον εαυτό σου σε μια διαρκή προσπάθεια κοινωνικοποίησης,που όμως αν είσαι ντροπαλή όπως εγώ, συνήθως αποτυχημένης;Εγώ κατά βάθος θα ήθελα μέσα αυτή την προσπάθεια , από δραστηριότητες και ταξίδια να βρω 3 4 φίλους,με κοινά ενδιαφέροντα επιτέλους γιατί πιστεύω ότι μια παρέα έχει πολλά να προσφέρει,και παράλληλα να γίνω ένας άνθρωπος ανήσυχος για την ζωή ,σε επαγρύπνηση όχι μια βολεμένη στην οικογένεια με τα ψυχολογικά να με περιμένουν στην γωνία.
7
