Εμένα με βοηθησε πολύ το να βρω μια δουλειά κ να αρχίσω κάτι σαν καριέρα. Μετά προσπάθησα να αποδεχτώ ότι η οικογένεια μου είχε και έχει σοβαρά ψυχιατρικά θέματα. Μετά απ αυτά τα δύο ένιωσα καλύτερα. Δεν είναι ανάγκη να ανοίγεσαι περισσότερο απ΄οσο θες.
30.1.2022 | 13:08
Θέματα ταυτότητας
Εάν αυτό που είμαι απορρέει από τα συναισθήματά μου και τα συναισθήματά μου είναι σε μεγάλο ποσοστό ντροπή ,θυμός ,φόβος τότε πως γίνεται να μου αρέσει αυτό που είμαι ; Όταν δεν εξωτερικεύω τι νιώθω οι άλλοι βιάζονται να με πούνε ''κλειστή''. Δεν είμαι κλειστή, επιλέγω να μην αναπαράγω τον τοξικό μονόλογο του μέσα μου, συνειδητά. Να είστε σίγουροι ότι αν είχα όμορφα συναισθήματα και σκέψεις θα εκφραζόμουν συνέχεια και τότε θα λέγατε ''ανοιχτή'' λογικά . Γιατί να μοιραστείς κάτι όταν δεν σ' αρέσει να ακούς καν το εαυτό σου να το λέει ή γενικότερα ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ; Και κάπως έτσι διαλέγω την απομόνωση... Κρίνω τον εαυτό μου διαρκώς και τον βγάζω αποτυχία. Πολλές φορές τις κοινωνικές επαφές τις βιώνω λες και είναι τραυματική εμπειρία και πρέπει να αναρρώσω μετά. Κάποιος που ένιωθε έτσι και το ξεπέρασε? Θα βοηθούσε. Μην με στείλετε σε ψυχολόγο, διαφορετικές απαντήσεις με ενδιαφέρουν.
3
