Ζω την ίδια κατάσταση χαχαχα λες να τα έχω με τον πρώην σου?
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Ζω την ίδια κατάσταση χαχαχα λες να τα έχω με τον πρώην σου?
θα προχωρήσεις μόνο οταν θα το αποφασίσει συνειδητά. Κολλημένοι μένουν απο ένα σημείο και μετα μονο αυτοί που θέλουν να ειναι κολλημένοι
ΥΓ τι σε κάνει να πιστεύεις οτι αν επιστρέψεις αυτός θα σε δεχτεί, αφου εξαρχης σε χώρισε;;
Υπομονή θα κάνεις, μέχρι να έρθουν στα φυσιολογικά τους οι ορμόνες...
Όταν ερωτεύεσαι λέει ενεργοποιείται το ίδιο μέρος του εγκεφάλου, που ενεργοποιείται με τα ναρκωτικά.
Επίσης λέει, συνήθως αν την πατήσεις , κρατάει περίπου κανα 2 χρόνια.
Θα σου περάσει ο έρωτας, θα δεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, μετά θα προσπαθείς να συγχωρήσεις τον εαυτό σου, που πονεσες τόσο για κάποιον που δεν το άξιζε.
Ε...μετα καλοκαιράκι θα έρθει, λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, λίγο που θα έχεις συνέλθει από οσα πέρασες, θα ενδιαφερθεις για κάποιον άλλον!
Κουράγιο, θα περάσει...
Ο λογος που χωρισαμε ειναι γιατι με ζηλευε παθολογικα χωρις λογο...και μου εκανε τη ζωη δυσκολη και εμενα και σε εκεινον..
Τι ψυχολογους πηγαμε ,τι το ενα τι το αλλο δεν μπορουσε με εριχνε στη καταθλιψη λιγο λιγο...
Αλλα ποναμε και οι 2 ακομα και δεν μπορουμε να προχωρησουμε...ουτε μαζι ,ουτε χωρια...αυτο ειναι που με κραταει πισω...το οτι ξερω οτι με θελει και εκεινος το ιδιο
Μήπως δεν είναι οτι σε αγαπάει, αλλά είναι απλά χειριστικος και για αυτό δε θέλει να σε χάσει;
Ο ιδανικός σύντροφος, είναι αυτός που μαζι του είμαστε καλά.
Όσο και να λέει οτι σε θέλει,μαζι του ήσουν δυστυχισμένη.
Όπως και να έχει, όσο δύσκολο και να είναι, πρέπει να αποδεχτείς οτι δεν ειναι ο ιδανικός για σένα.
Θα ήθελες να ζεις μια ζωή έτσι; Με τόσο πόνο;
Μόλις το πάρεις αυτό απόφαση, τοτε θα είναι πιο εύκολο να συνεχίσεις.
Τέλος, τόσα και τοσα έχουν γίνει τελευταία...η παθολογική ζήλεια, μπορεί κάποιες φορές να αποβεί και επικίνδυνη.
Προσωπικά, οπότε πονάω για κάποιο χωρισμό, προσπαθώ να σκέφτομαι οσα απαραδεκτα εκανε και με πληγωνε, οποτε μετα νευριάζω και συνερχομαι , σταματάει να μου λείπει :)
1. Αφήσου να πενθύσεις στο φουλ και μην προσπαθείς άλλο να το "διορθώσεις". Κλάψε, αφήσου να σου λείπει, να είσαι θυμωμένη, λυπημένη, άστα όλα να υπάρχουν και να αλλάζουν από μόνα τους.
2. Γράψε σε μια λίστα τις ανάγκες σου, ποιες δεν καλύπτονταν σε αυτή τη σχέση και πως θα ήθελες να αισθάνεσαι σε μια επόμενη υγιή σχέση σου.
3. Γράψε με ποιους τρόπους έχει πληγωθεί ο εγωισμός σου , τι προβληματικές πεποιθήσεις σου άφησε για τον εαυτό σου ή την αγάπη γενικότερα.
4. Εάν το σπίτι σου θυμίζει πράγματα άλλαξε την διακόσμηση πολυ , εάν στέκια σου θυμίζουν αυτόν ξεκινά να βγαίνεις σε εντελώς διαφορετικά μέρη.
5. Εμπιστευσου την ζωή. Σε έδιωξε από κοντά του και αυτό έχει έναν λόγο. Η απόρριψη είναι προστασία... μας αφήνει να καταλήξουμε εκεί όπου αξίζουμε όντως.
Κατανοησε πως αυτός ο άνθρωπος δεν νιώθει τα ίδια όσο σκληρό κ αν είναι και εμπιστευσου την κρίση του να το τελειώσει.
Και κάποια στιγμή θα περάσουν τα χρόνια και θα καταλάβεις ότι δεν άξιζε να χαραμισεις ούτε ένα λεπτό παραπάνω, αλλά θα είναι πλέον αργά.
Αν έχεις κάνει όλα τα παραπάνω και δεν έχεις δει πρόοδο τότε εμείς οι άγνωστοι σε ένα φόρουμ δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε.
Τέτοιο κόλλημα δεν κάνει καλό στην υγεία σου.
Βέβαια αν ήσουν εσύ που τον είχες χωρίσει, δεν θα έκανες αυτό το πόστ.
Εννοείται ότι δε θα έκανε αυτό το ποστ αλλά ένα άλλο. 😛
@Πενθεσίλεια
Δεν θα είχε ασχοληθεί καν με τον φίλτατο. Δεν θα υπήρχε καν για εκείνη.
Ε, μα έτσι πάνε αυτά.