Προς όλους
Επειδη βλεπω πολλές εξομολογησεις και ολες φερουν την ιδια απαντηση αποφάσισα να κανω ενα ποστ. Οταν ήμουν 20 φοβομουν πολύ τα λάθη, την απόρριψη(ακομα με ενοχλει αλλα λιγότερο), θεωρούσα ότι η ζωη τελειώνει γυρω στα 28 όταν οι παρέες αρχίζουν να κάνουν οικογένειες, ότι αν δεν έχω λεφτα και καλη δουλεια στα 35 ειμαι αποτυχημένος κτλ.
Τωρα κοιτώντας πίσω και βλέποντας ότι έχω κάνει όλα όσα φοβομουν, δλδ και μονος και χωρις σταθερη δουλεια και με μπολικες απορριψεις, έχω να πω να μην φοβαστε τιποτα. Αν είστε 30 η 40 έχετε ακόμα άλλα 30 χρονια εργασιας. Δεν ειναι πολύς χρόνος για να κάνεις μια ανυπόφορη δουλεια;Αλλαξε την . Εχεις ακομα αλλα 40 με 50 χρονια να μοιραστεις με έναν άνθρωπο. Δεν θα καταστραφεις επειδη εισαι μονος στα 38.
Εχεις άλλα τοσα χρόνια να περασεις με ανθρώπους που έχετε ίδια ενδιαφέροντα,
Η ζωη δεν σταματα πότε. Η μαλλον σταματα μια φορα και οριστικη φορα. μεχρι τοτε συνεχιστε να κάνετε το καλυτερο που μπορείτε.