ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε Χ χρόνια από τη μέρα που όλα τελείωσαν και ο εσωτερικός πόλεμος που ακολούθησε τελικώς είχε μεγάλο τίμημα. Πώς προχωράς παρακάτω όταν όντως είχες βαθειά συναισθήματα και δεν ήθελες επί της ουσίας να το τελειώσεις αλλά η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο? Κάθε εμπόδιο για καλό λένε οι παλιοί και ότι ο καλύτερος γιατρός είναι ο χρόνος. Στιγμές, μέρες, μήνες, χρόνια περνούν και κάποια στιγμή τελειώνουν τα δάκρυα. Λες μέσα σου πάει τελείωσε και προσπαθείς να προχωρήσεις παρακάτω. Λες είμαι καλά κάθε μέρα που ξυπνάς, μέχρι μια μέρα να καταλάβεις ότι απλά λες ψέματα στον εαυτό σου μήπως και τον πείσεις ότι όντως είσαι καλά. Αν πεις ένα ψέμα πολλές φορές φτάνεις να το πιστεύεις ως αλήθεια. Δεν είσαι καλά, η πληγή δεν έκλεισε και συνειδητοποιείς ότι ίσως δεν θα κλείσει ποτέ. Ξαπλώνεις και κλείνεις τα μάτια σου και όλα είναι ακόμα εκεί, ξυπνάς πάλι και λες είμαι καλά, δεν είσαι όμως, πονάς και υποφέρεις σιωπηλά. Φοράς το προσωπείο σου για να αντιμετωπίσεις τον κόσμο και λίγο λίγο σιχαίνεσαι τον εαυτό σου. Κάθε μέρα είναι σαν μια επανάληψη, η μέρα της μαρμότας που λέμε. Ο πόνος είναι εκεί, συνεχής, αδυσώπητος, ανελέητος, αδίστακτος, αμείλικτος... Ξεκινά νέα μέρα, λες είμαι καλά, δεν είσαι καλά, η ψυχή σου ένα κομμάτι τη φορά χάνεται, όλα γύρω σου αδιάφορα, δεν μπορείς να αντλήσεις έστω και λίγη χαρά από πουθενά. Νέα μέρα νέα αρχή και είμαι καλά έως ότου δεις κάτι που θα σε γυρίσει πάλι πίσω και βλέπεις κάτι κάθε μέρα, παντού, στο δρόμο, στη δουλειά, στην τηλεόραση, παντού... Δεν είσαι καλά. Και κάποια μέρα το παίρνεις απόφαση, αυτή είναι τώρα η ζωή σου, το αποδέχεσαι και το κάνεις μέρος της ψυχης σου, όταν το μόνο που σου έχει μείνει είναι ο πόνος μαθαίνεις να ζεις με αυτόν, σε πλάθει, σε καθορίζει σε σημείο που δεν πίστευες ποτέ, κλείνεσαι στον εαυτό σου και απομακρυνεσε από όλους και όλα. Το μόνο που θες είναι να κλείσεις μια πόρτα πίσω σου, να χαθείς στις αναμνήσεις σου, να μη μιλάς με κανέναν, να μη βλέπεις κανέναν πέρα από τα άκρως απαραίτητα. Ο πόνος εκεί, συνοδοιπόρος σε όλα, μια σταθερά πέρα από ότι φανταζοσουν στη ζωή σου. Είμαι καλά... Δεν είμαι καλά... Καμία σημασία δεν έχει, κάνεις δεν νοιάζεται, κάνεις δεν ασχολείται, κάνεις δεν κατανοεί.