ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω περίπτωση που πάθαινε κρίσεις πανικού πριν μιλήσει δημόσια, ακόμα και ενώπιον μιας μικρής ομάδας 4-5 συναδέλφων. Κρύος ιδρώτας στα χέρια, τρέμουλο, άγχος τρομερό. Μας το εκμυστηρεύτηκε και θεωρήσαμε ότι η δουλειά μας ως συνάδελφοί της ήταν να την πείσουμε να μιλήσει μπροστά μας όπως κι αν της έβγαινε, κάτι που πάλι την άγχωνε πολύ. Την πρώτη φορά που το έκανε, νομίζαμε θα τη χάσουμε, ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει. Κάναμε ότι δεν το προσέξαμε, όμως, και αντ' αυτού τη ρωτούσαμε διάφορα για το θέμα που παρουσίαζε. Αισθάνθηκε πιο άνετα, ίσως γιατί κατάλαβε ότι ο κόσμος δεν είναι εκεί για να κρίνει την ίδια, αλλά γιατί όντως ακούει το τι έχει να παρουσιάσει ως ομιλήτρια. Της κάναμε αλλά 2-3 τέτοια sessions και έκτοτε αντιμετώπιζε όλο και λιγότερο άγχος ενώπιον ακροατηρίου των συναδέλφων ή ακόμα και αγνώστων της. Να ξέρεις, πάντως, ότι ακόμα και όσοι φαίνονται να κατέχουν τα super presentation skills, κατά καιρούς αγχώνονται μην ακουστούν γελοία αυτά που λένε ή μήπως το κοινό προσέξει ότι το λουκ τους σήμερα δεν είναι μέγα φρέσκο και ξεκούραστο, καθώς και το γεγονός ότι σε μια παρουσίαση, ο ομιλητής μπορεί να βρεθεί σε μια φάση που θα προτιμούσε να είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από το να μιλάει σε κόσμο. Είμαστε ανθρώπινοι και αντιμετωπίζουμε και τους γύρω μας ως ανθρώπους.

Ίσως να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό.
Επίσης μπορείς να τους αρχίσεις στα Γαλλικά μπας και σταματήσουν να στα πρίζουν.