ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητέρα σου φαίνεται να κάνει το λεγόμενο power tripping. Προσπαθεί να κρατήσει την επιρροή της πάνω σου ασκώντας σου κριτική, παράλληλα με το υπαρξιακό που την πιάνει ώρες-ώρες για τα δικά της λάθη στη ζωή. Όσο κι αν προσπαθείς να την αγνοείς, δυστυχώς ο εγκέφαλος "ακούει" και κάποια στιγμή θα ενστερνιστεί όσα σου λέει η μητέρα σου. Έτσι λειτουργεί και η υποβολή, άλλωστε, απλώς η μαμά σου μπορεί να μην την κάνει σκόπιμα. Επίσης, αν και αυτό δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά της, βεβαιώσουν ότι η στάση της δεν προέρχεται από το γεγονός ότι νιώθει να μην εισπράττει ανταπόδοση και αγάπη από σένα. Θέλω να πω, αν νιώθει ότι είσαι ενήλικας μεν, αλλά δεν τη βοηθάς στις δουλειές του σπιτιού ή, ας πούμε, δεν τη διευκολύνεις στο μαγείρεμα (ειδικά αν ξέρεις ότι λόγω δουλειάς δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει πάντα), αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση σας. Εκείνη μπορεί να διστάζει να απαιτεί από σένα, αλλά κάθε γονιός με την καρδιά στο χέρι περιμένει μια ανταπόδοση απ' το παιδί, ειδικά όταν το παιδί ενηλικιώνεται. Δείξε της, λοιπόν, ότι δεν είσαι μόνο ενήλικη όταν πρόκειται να βγεις ή όταν πρόκειται να πάρεις κάποια απόφαση για τη ζωή σου, μα ότι είσαι ενήλικη και στις υποχρεώσεις του σπιτιού. Οι δουλειές του νοικοκυριού δεν έχουν τέλος, πραγματικά. Μέχρι να ξεμπερδέψεις με το ένα, σειρά έχει κάτι άλλο. Γι' αυτό, όσο γίνεται, δείξε της ότι είσαι αρκετά υπεύθυνη για να τη βοηθάς και να τη διευκολύνεις. Κάνε εσύ το καθάρισμα μια φορά και φτιάξε της έναν καφέ όταν ξέρεις ότι θα ήθελε να πιει. Και σιγά-σιγά, όσο μένεις εκεί και δεν μπορείς να φύγεις ακόμα, ξεκίνα τη συζήτηση. Δεν λύνεται με μια φορά συζήτησης το πρόβλημά σας, χρειάζεται τακτικά να γίνεται. Όπως εκείνη προσπαθεί συνέχεια να σου περάσει αρνητικά μηνύματα, έτσι κι εσύ κράτα της έναν καθρέφτη που να δείχνει ότι έχει το άδικο με το μέρος της όταν σε κατακρίνει συνεχώς. Προσπάθησε να της περάσεις το μήνυμα ότι κάπου η ίδια είναι δυσαρεστημένη με τη ζωή της και νιώθεις ότι προσπαθεί να σε προστατέψει, μα καταλήγει χειρότερα, γιατί αντ' αυτού σε κάνει ευάλωτη σε πιθανά συμπλέγματα στο μέλλον. Συνεχής ψυχοθεραπεία με τη μαμά, λοιπόν. Δεν θα της αλλάξεις τα μυαλά σε μια μέρα, αλλά με κουβέντες και υπομονή όλο και κάτι θα βγει.

Να το πάρεις απόφαση και να την διώξεις από την ζωή σου.

Παιδί μου, μίλα στον πατέρα σου ή στους παππούδες και θείους σου όπως λέει και η Αγγελική. Έχει πρόβλημα η μαμά σου και χρειάζεται κάποιος να την βοηθήσει να συνέλθει.Η ίδια το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι ευτυχισμένη και ξεσπάει όλα τα κόμπλεξ της πάνω σου.
Πολύ στεναχωρήθηκα μ' αυτή την εξομολόγηση.
Δεν είσαι όλα αυτά που σου λέει, μην την πιστέψεις σε παρακαλώ. 💙

Μίλα σε κάποιον οπωσδήποτε. Κουράγιο.

Η ζωή μου όλη όσα περιγράφεις.

Δύναμη δεν χρειάζεται για να αντέξεις, δύναμη χρειάζεσαι για να βρεις τον τρόπο να φτιάξεις το δικό σου "σπίτι", δηλαδή τον χώρο που θα αισθάνεσαι εσύ σπίτι σου, με τα άτομα που θα ονομάζεις εσύ "οικογένεια".

Χάνουμε τόσο χρόνο να "αντέξουμε" χίλιες δύο νοσηρές καταστάσεις με τους συγγενείς, την/τον σύζυγο, τους εργοδότες κλπ, κατηγορουμε και να καταπιέζουμε τους εαυτούς μας, ενώ όλη η ουσία είναι να αντιληφθούμε μια ώρα αρχύτερα ότι η ψυχή μας πάντα θα "κλωτσάει" όταν κάποιος μας στερεί το οξυγόνο, ότι μόνο για τη δική μας ευτυχία είμαστε υπεύθυνοι κι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν χτίζονται με τον οίκτο.

Άρχισε να σχεδιάζεις τη ζωή σου με τόση αφοσίωση και πάθος που να μην έχεις καν χρόνο να σε απασχολεί η γνώμη της.

Η μητέρα σου δε φέρεται φυσιολογικά, θα έλεγα ότι έχει κάποιας ψυχιατρικής φύσης πρόβλημα. Η μόνη λύση είναι να βρεις δουλειά, να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη και να κόψεις όλες τις γέφυρες. Η συμβίωση μέσα σε ένα παρανοϊκό περιβάλλον προκαλεί πολλών ειδών αξεπέραστα προβλήματα.

διάβασε απαντήσεις σ πλήθος παρόμοιων παλαιότερων εξομολογήσεων όπως κ στο Αμπα

Αν δεν φύγεις από το σπίτι κάποια στιγμή δεν υπάρχει μόνιμη λύση. Αν μπορείς μίλα σε κάποιο άλλο έμπιστο οικογενειακό μέλος σχετικά με το θέμα.

Γλυκό μου κορίτσι, δεν αναφέρεσαι καθόλου στον πατέρα σου, άρα δεν υπάρχει μέσα στο σπίτι? Κι αν υπάρχει ποια είναι η θέση του? Η γυναίκα με την οποία δυστυχώς συνυπάρχεις έχει τεράστια θέματα ως φαίνεται, δικά της απωθημένα και λάθη του παρελθόντος τα οποία δεν μπόρεσε να διαχειριστεί και όλος αυτός ο θυμός με τον εαυτό της καταλήγει πάνω σου. Θα σου πρότεινα να προσπαθήσεις να συζητήσεις μαζί της, να ρωτήσεις, να μάθεις γιατί και απο που πηγάζει όλη αυτή η απέχθεια προς εσένα, όμως δεν ξέρω αν θα τα καταφέρεις . Συγγενείς άλλοι δεν υπάρχουν να βοηθήσουν, κάποιος να της μιλήσει? Δεν ξέρω και τι ηλικία έχεις τώρα που μιλάμε, έχεις δυνατότητα να μείνεις μόνη σου? Κάνε ένα update αν έχεις διάθεση να βρούμε μια λύση ή να βοηθήσουμε όσο μπορούμε.