ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τη ζήλεια φίλων. Με τους φίλους μου γνωριζόμαστε από μωρά. Στο ίδιο σχολείο, στην ίδια γειτονιά κλπ. Εγώ λόγω εμφάνισης ξεχώριζα πάντα και στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο, δε το λέω για να παινευτω, το λέω για να δείτε πως η ζήλεια δεν έχει όρια. Παρόλο που πάντα με φλέρταραν κοπέλες, εγώ λόγω ντροπής άργησα πολύ να κάνω σχέση. Στα 20 μας ο ένας από τους φίλους μας έκανε την πρώτη του σχέση. Μας τη μόστραρε συνέχεια και όποτε κανονίζαμε έφερνε και την κοπέλα του. Εμένα δε με πείραξε και δεν είπα τίποτα, η υπόλοιπη παρέα όμως τον κορόιδευε πίσω από την πλάτη του για αυτό το πράγμα. Τους έπιασα όλους και τους είπα ότι "παιδιά ηρεμιστε, η πρώτη σχέση είναι αφήστε τον να χαρεί". Δεν τον είχα ξαναδεί τόσο χαρούμενο ποτέ. Τέλος πάντων χώρισαν μετά. Στα 25 μας πλέον, φέτος γνώρισα μια κοπέλα και έχω σχέση 2 μήνες τώρα. Είναι η πρώτη μου σχέση και ξαφνικά, όλοι μου οι φίλοι απομακρύνθηκαν. Είναι σωστό τώρα αυτό; Πως αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη οι συμπεριφορές; Δε πειράζει, τουλάχιστον είδα τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Εκ των υστέρων, έμαθα ότι με κράζουν φουλ και με λένε ότι "αυτός κάνει τον ωραίο κλπ". Που ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είμαι τέτοιος και αν ήθελα να κάνω τον ωραίο θα τον έκανα με μεγάλη ευκολία χρόνια τώρα. Εγώ αντίθετα, επειδή είμαι ευαίσθητο άτομο έψαχνα τόσα χρόνια κάποια κοπέλα που να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και να κάνουμε μια όμορφη σχέση. Τώρα που τη βρήκα λυσσαξαν στην κυριολεξία. Και δε την έχουν γνωρίσει καν. Απλά τους είπα ότι έχω σχέση εδώ και δύο μήνες και εντελώς τυχαία βγαίνουν μόνοι τους και δε μου λένε τίποτα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου είμαι ευτυχισμένος και μου το χάλασαν...