Μετα τα 40 θα ειναι χειροτερα , θα εχεις μεγαλωσει και θα εχεις κομπλεξ και απωθημενα οποτε ξεκουβαλα ,γλεντα την ζωη κανε σχεσεις ,λαθη,σεξακι και βρεστα με τον εαυτο σου .
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Μετα τα 40 θα ειναι χειροτερα , θα εχεις μεγαλωσει και θα εχεις κομπλεξ και απωθημενα οποτε ξεκουβαλα ,γλεντα την ζωη κανε σχεσεις ,λαθη,σεξακι και βρεστα με τον εαυτο σου .
Πώς γίνεται να λες 'αυτο ήταν θα πεθάνω μόνη;' ενώ δε θες ούτε να βγεις ραντεβού;
Σε καταλαβαίνω και πάνω κάτω νιώθω επίσης μια απογοήτευση στο θέμα των σχέσεων. Δεν είσαι η μόνη που δεν έχεις βρει τον άνθρωπό σου, τα ίδια αισθάνομαι ομοίως. Πρέπει όμως να αποβάλλεις την αρνητική σκέψη ότι θα μείνεις για πάντα μόνη, διότι εάν την ενστερνίζεσαι καθημερινώς, θα σε πληγώνει αφάνταστα.Με ρίχνει και μένα συχνά όλο αυτό και σε λίγο θα είμαι 37. Δεν πρέπει να βάζουμε χρονικά όρια και να μπαίνουμε σε κουτάκια. Ως συμβουλή εκτός να κάνεις ό,τι σε ευχαριστεί για να νιώθεις όσο μπορείς καλύτερα, είναι να μην απελπιστείς και πάνω στην απογοήτευσή σου επειδή περνάει ο καιρός, να συμβιβαστείς με κάποιον που δεν θέλεις.
@rosestar
Ορθό. Να προσθέσω μόνο ότι δεν πρέπει να σταματήσει και την προσπάθεια.
TheDude
Πολλές φορές απλά δεν έρχεται κάτι για χρόνια, είτε προσπαθείς είτε αφήνεσαι.
@rosestar
Αν αφήνεσαι πάντως είναι δυσκολότερο. Επίσης δύσκολο είναι να βρεις έναν σωστό άνθρωπο που θα ταιριάξετε κλπ. Μιλάω για κάτι μακροχρόνιο και όχι εφήμερες καταστάσεις.
TheDude
Και τι να κάνει κάποιος/α αν δεν έχει κύκλο και παρέες για να κοινωνικοποιηθεί; Ανήκω επίσης σε αυτή τη κατηγορία και είναι πιο δύσκολο για εμάς. Εδώ αυτοί που έχουν παρέες δεν βρίσκουν κάτι αξιόλογο, φαντάσου οπότε.
@rosestar
Συμφωνώ.
Καλά τα λες Rose Star. Ας μην το βαζουμε κατω. Να εχουμε υγεια σωματικη και ψυχικη ομως ειναι το κυριοτερο διοτι ειναι δυσευρετο πραγμα η υγεια. Και ολα τα αλλα απλως λιγοτερο σημαντικα. Μην χασουμε την υγεια μας απο τη στενοχωρια για κατι τετοιο.
Η ζωη ειναι δωρο οσο περιορισμενη και αν ειναι. Ειναι σπουδαια η καθε μερα. Το φως του ηλιου, οι εικονες μεσα στο μυαλο μας. Οι πολυ μικρες απολαυσεις μεσα στη μέρα. Ολα αυτα ειναι δώρο!
27.7.2022 | 03:11
Ας εξωτερικεύσω πάλι τα συναισθήματά μου. Έχεις δίκιο, η υγεία είναι πολύτιμη και τώρα το καταλαβαίνω έντονα. Έχω εδώ και μια εβδομάδα μία ίωση του καλοκαιριού και με ταλαιπωρεί. Δεν μπορώ να φάω κιόλας και τρώω γιαούρτι. Νιώθω τόσο μόνη και είμαι σχεδόν μόνη. Η μαμά μου νιώθει και αυτή άσχημα σωματικά. Η κλεισούρα στο σπίτι με έχει κουράσει, αλλά ζαλίζομαι και δεν μπορώ να βγω έξω να περπατήσω. Μου κακοφαίνεται γιατί έχω να αρρωστήσω χρόνια. Χτες ψώνισα λίγα πράματα και έκλαιγα όταν ήρθα. Μακάρι όλα να περάσουν και να έρθουν γενικά καλές ημέρες.
28.7.2022 | 10:56
Σε ευχαριστώ όποιος/α και αν είσαι. Λίγο έστω που έγραψα κάτι και το διάβασες, μου έδωσες κουράγιο με το hold on.
Οι περισσότεροι-ες.
Διακοπες να πας! Η ζωη ομως θα συνεχιστει και μετα απο αυτες, Ενας συντροφος χρειαζεται και τον εχεις αναγκη , οπως ολοι μας