Πιστεύω ότι μπορώ να με φανταστώ στη θέση σου, όπως και τόσοι άλλοι. Η κρίση της πανδημίας άφησε το σημάδι της, θέλουμε-δεν θέλουμε, και χώρισε την περίοδο της ζωής των περισσοτέρων από εμάς σε "πριν" και "μετά." Το καλό που βγήκε απ' αυτό είναι ότι μάθαμε ίσως να διαχειριζόμαστε τις κρίσεις λίγο καλύτερα από πριν κι αποκτήσαμε λίγη ευελιξία παραπάνω όντας προετοιμασμένοι για παν σενάριο. Όσο για τον παλιό σου εαυτό που σου λείπει, η ψυχολογία είναι κι εκείνη σαν κύκλος, όπως στα οικονομικά: άλλες φορές βιώνουμε άνοδο και άλλες φορές ύφεση. Η στασιμότητα λόγω καραντίνας ίσως επέφερε την ύφεση πιο γρήγορα στους περισσότερους, οπότε είναι κι αυτό κάτι φυσιολογικό. Και όπως σε μία οικονομική ύφεση στρέφεσαι στην εξοικονόμηση χρημάτων και γίνεσαι προσεχτική στις δαπάνες, έτσι και στην ψυχολογική ύφεση που περνάς, στρέψου προς τα μέσα και γίνε προσεχτική ως προς τους ανθρώπους που αφήνεις να μπουν στη ζωή σου, έτσι ώστε ν' ανακάμψεις. Μην τρέξεις κατευθείαν στον πρώτο που θα σου κάνει breadcrumbing με δήθεν σημάδια προσοχής και μην ακολουθείς οποιαδήποτε ανούσια παρέα, αρκεί να σου παρέχει φυγή απ' τους προβληματισμούς σου. Μείνε στο ρελαντί και δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Πρωτίστως, παράτα τη σκέψη ότι, επειδή έζησες μια φορά κάτι καλό και ήσουν στα πάνω σου, δεν σημαίνει ότι αυτό έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και ότι από εδώ και στο εξής θα έχεις μόνο μαυρίλα.
11.8.2022 | 17:24
Γιατί ;
Κάθε βράδυ όταν πέφτω για υπνο και κλείνω τα μάτια,μου ερχονται στιγμές και εικόνες από το ‘19 έως αρχές του ‘20 με τον πρώην μου και γενικά όλος ο τρόπος ζωής που είχα τότε. Αφού χωρίσαμε και ήρθε μαζί και η καραντίνα τιποτα δεν ήταν ξανά το ίδιο. Ξέρω παρά πολλά άτομα να λένε ότι το 2019 ήταν η τελευταία χρόνια που πέρασαν πραγματικά καλά και ρωτάω γιατί; Νιώθω παρά πολύ άσχημα, όχι δεν είμαι ευχαριστημένη με τον τρόπο που ζωης που έχω σημερα αλλά κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Δεν μπορώ πχ να φέρω αυτό το άτομο πίσω για να ξανά νιώσω ότι έζησα τότε. Μου λείπει ο ευατος μου τότε, που ήμουν ξέγνοιαστη,κοινωνική δεν φοβόμουν να αγαπήσω ή να απογοητευτώ και τα ζούσα όλα. Τουλάχιστον με παρηγορεί το γεγονός ότι τα έζησα ενώ άλλοι δεν είχα την τύχη.
2
