ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το γράφω μετά από πολύ κλάμα, πολύ απογοήτευση, νιώθοντας κενός. Λοιπόν ας τα πάρω από την αρχή. Γνώρισα σε dating app μία κοπέλα πριν από x χρόνο. (δε θα πω λεπτομέρειες καθώς δε παίζουν ρόλο) Τα πηγαίναμε αρκετά καλά, κοινά θέλω από τη ζωή, κοινά όνειρα, έλξη, πάθος, αγάπη. Όλα φαινόταν ιδανικά , όλα τέλεια. Μετά από περίπου 1 μήνα τα φτιάξαμε. Μετά από 5-6 μήνες (οι οποίοι πέρασαν με τα όλα τους, και χαρές και λύπες) έμαθα μία αλήθεια για αυτήν η οποία τα άλλαξε όλα, την εικόνα που της είχα, την εκτίμηση που της είχα (εφόσον το έκρυψε αυτό από μένα), τα πάντα. Έμαθα οτί η κολλητή της (αυτό που μου παρουσίαζε τόσο καιρό ως "απλή κολλητή") υπήρξε ο μεγάλος της έρωτας, μίας μακροχρόνιας σχέσης η οποία τελείωσε οριστικά μόλις 1 βδομάδα πριν κάνει το προφίλ στην εφαρμογή απ'όπου και γνωριστήκαμε. Όπως καταλαβαίνετε, (το παραδέχτηκε και η ίδια αν και αρκετά αργότερα) το έκανε για να την ξεπεράσει και να προχωρήσει στη ζωή της όπως έκανε και η άλλη. Από τότε πέρασαμε ένα χρόνο μαζί και μετά χωρίσαμε, αυτό πριν 6 μήνες. Τόσο καιρό τη σκεφτόμουνα, τόσο καιρό μου έλειπε, τόσο καιρό την αγαπούσα. Αυτή ούτε 1 μήνα αφού χωρίσαμε έκανε νέα σχέση. Ντάξει τι να λέμε τώρα.. να πιστεύεις πως γνώρισες τον μεγάλο σου έρωτα ενώ αυτός σου έδωσε ένα TYN και απλά πήγε παρακάτω...με χρησιμοποίησε σαν ένα σκαλοπάτι στην ευτυχία της και δεν είναι οτι πληγώθηκα για αυτόν τον λόγο (ποιον δεν τον εκμεταλλεύτηκαν/χρησιμοποίησαν/ξεγέλασαν κάποτε; Νομίζω όλοι έχουμε ανάλογες εμπειρίες) , είναι οτί αν μου έλεγε την αλήθεια εξ αρχής "ναι ξέρεις τι, είχα σχέση τόσα χρόνια με μία, ήταν όλη μου η ζωή..δέχεσαι να είμαστε μαζί ενώ ξέρεις πως πάντα αυτή θα αγαπώ περισσότερο από σένα και ποτέ δε θα τη ξεχάσω, πάντα θα την αγαπώ;" θα της έλεγα απλά ένα "χάρηκα για τη γνωριμία, είσαι καλή κοπέλα αλλά δε θέλω να είμαι η συμβιβαστική/εναλλακτική λύση ενός μεγάλου έρωτα που δε μπόρεσε να κρατήσει για τους x λόγους, θέλω εγώ να είμαι ο μεγάλος έρωτας κάποιας και όχι να ξεπεράσει τον μεγάλο έρωτά της μαζί μου" και αντίο. Κάθε σαγαπώ της, κάθε φιλί της, κάθε αγκαλιά της, κάθε οτιδήποτε μαζί της ήταν ένα ψέμα, μία υποκρισία. Βάζω τέλος στην ανάμνησή της και προχωράω στη ζωή μου με αυτή την εξομολόγηση. Αξίζω καλύτερα και αυτή θα έπρεπε να είναι μαζί της, με τον μεγάλο της έρωτα και όχι με οποιονδήποτε άλλον αφού πάντα στη καρδιά της εκείνη θα είναι το νούμερο 1 και όσα ονειρεύτηκε μαζί της (που εν τέλει δεν τα πραγματοποιήσαμε μαζί) θα τα κάνει με αυτόν ή κάποιον άλλον, λόγω απωθημένων, θα ξεγελάσει τον εαυτό της οτί συέχισαν τη σχέση τους (επειδή ακόμα μιλάνε) αλλά η καθεμία με άλλον σύντροφο αλλά το μυαλό και η καρδιά της μίας θα είναι πάντα στην άλλη. Να λέτε την αλήθεια άμα δεν έχετε ξεπεράσει κάποιον/α πρώην σας παιδιά, μη περιμένετε να σας αγαπήσει ο άλλος και να δεθεί μαζί σας και μετά να πληγωθεί όταν το ανακαλύψει τυχαία ή του το πείτε κάποτε..να είστε ξεκάθαροι/ες από την αρχή.. επειδή εγώ έχασα έτσι x χαμένο χρόνο από τη ζωή μου, x συναισθήματα, x κατεστραμμένα όνειρα ζωής, x χαμένες ελπίδες και όλα αυτά για να καταλήξω εγώ αλλού και αυτή αλλού... κρίμα απλά κρίμα..