ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας παιδιά. Είμαι απο χωρισμένους γονείς και είμαι μοναχοπαιδι. Χώρισαν όταν ήμουν 8. Μέχρι τα 11 ζούσα σ ένα χωριό με 100 κατοίκους με την μάνα μου. Μετά πήγαμε στην πόλη που ήταν επαρχιακή. Απ' το δημοτικό μέχρι να φτάσω επιτέλους στο λύκειο τα παιδιά με κορόιδευαν απλά έτσι όχι για κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό με φώναζαν καμήλα , μοναξιά επειδή ήμουν μόνη στα διαλείμματα αλλά αυτό γινόταν γιατί δεν μου έκαναν παρέα. Έφτασα 18 για να φύγω από μια πόλη που την σιχαινομουνα λόγω των παραπάνω και λόγω σπουδών αλλά με προοπτικη να μείνω εδώ σαφώς. Είμαι 22 φοιτω σε ξενόγλωσση φιλολογία. Ήρθα με ονειρα στοχους και κοιτώντας τα χρόνια που πέρασαν δεν μπόρεσα στην σχολή μου να κάνω παρέες φιλιες ήθελα κ γω να θυμάμαι ωραίες στιγμές και πραγματικά το μόνο που κάνω τα τελευταία 4 χρόνια είναι να διαβάζω και ευτυχώς τελειώνω γιατί έχω απογοητευτεί απ' όλα εκεί πέρα μέσα. Είμαι αντικειμενικά καλή μαθήτρια και δεν κατάφερα να κάνω φιλίες από εκει ίσα ίσα εχθρούς έχω κάνει και χωρίς να το θέλω. Τα αισθηματικά μου τον τελευταίο χρόνο ειναι μηδέν γιατί την τελευταία χρόνια στην σχολή πνιγομουν με τις τόσες πολλές υποχρεώσεις και εκει ατυχησα εξάλλου δεν έχω κάνει και κάποια μακροχρόνια σχέση. Η μόνη μου ελπίδα είναι να βρω δουλειά και εύχομαι εκεί να είμαι τυχερή γιατί στην ζωή μου μέχρι σήμερα ήμουν πολύ άτυχη και καθόλου ευτυχισμένη