Δεν έχω ερωτική εμπειρία.
Δεν μου λείπει τόσο η πράξη, που κι αυτή είναι πολύ ωραία με κάποιον άνθρωπο που αγαπάς κι εμπιστεύεσαι αλλά περισσότερο το χάδι, η αγκαλιά, η βόλτα χέρι-χέρι και το ερωτευμένο βλέμμα.
Πραγματικά υπάρχουν μέρες που το σώμα μου και το μυαλό μου σε απόλυτο συντονισμό το ζητούν.
Επίσης στον έρωτα νιώθω πάντα την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, ίσως και το φόβο που νιώθουν οι γυναίκες.
Αυτό το ''θα μου φερθεί καλά;'' που σκέφτονται ή την έκθεση ψυχής και σώματος που νιώθουν μπροστά στον άλλο.
Δεν έχω αγωνία φυσικά για το αν θα φερθώ καλά, ξέρω τον εαυτό μου αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Νιώθω συνοδοιπόρος με την κοπέλα στο ερωτικό ταξίδι όχι κυνηγός που θα γευτεί τη λεία του.
Πάντα έτσι ήμουν.
Επίσης θέλω να πω ότι οι αλλαγές δεν έχουν πάντα αποτέλεσμα.
Ήμουν αδύνατος και πάχυνα, παχύς κι αδυνάτισα, με μούσια τα ξύρισα, ξυρισμένος κι άφησα μετά μουστάκι, με μαλλιά και κουρεύτηκα, κουρεμένος κι άφησα λίγα μαλλιά.
Και συνήθως έβλεπα ζευγάρια μπροστά μου με την εντελώς αντίθετη εμφάνιση από την οποία είχα εγώ την κάθε εποχή.
Μόνο τα γυαλιά μυωπίας φοράω από το Γυμνάσιο.
Επίσης δεν είχα ποτέ αυτή την επικοινωνία με τα μάτια που λένε πως υπάρχει.
Δεν κοιτούσα ποτέ έντονα και για πολύ ώρα αλλά έριχνα ένα βλέμμα και ποτέ σε όλη μου τη ζωή δεν υπήρξε ανταπόδοση στο βλέμμα από εκείνη που με ενδιέφερε. Ποτέ.
Εντάξει μπορεί να κοιτούσε άλλη στιγμή όταν δεν κοιτούσα εγώ, αλλά το λέω γιατί λένε γι' αυτή τη συνάντηση των βλεμμάτων που τα λέει όλα χωρίς λόγια και δίνει το πράσινο φως για τη γνωριμία.
Ξέρω το παν είναι η αυτοπεποίθηση και η επικοινωνία.
Οι ψυχολόγοι πάντως λένε ότι για όλους ανεξαιρέτως υπάρχει ταίρι, ακόμα και για την περίπτωσή μου.
Ή τουλάχιστον εκεί που πήγα εγώ, δεν ξέρω αν υπάρχει διαφωνία συναδέλφων.
Ίσως δεν ακούγονται πολύ ''αντρικά'' αυτά που λέω σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, δεν μου άρεσε ανέκαθεν και η έννοια της λέξης κυνηγός.
Δεν ξέρω πού ανήκω σύμφωνα με τη σύγχρονη ορολογία, το ψάχνω.
Το ''σκέτος φλώρος είσαι ρε'' ή η εθνική μας βρισιά πάντως are not acceptable.