Μια σχετική αναισθησία την έχει. Δεν θα καλυτερεύει η κατάσταση οπότε τα βάζεις κάτω και αποφασίζεις πόσο ακόμη μπορεί να το αντέξει ο ψυχισμός σου.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Μια σχετική αναισθησία την έχει. Δεν θα καλυτερεύει η κατάσταση οπότε τα βάζεις κάτω και αποφασίζεις πόσο ακόμη μπορεί να το αντέξει ο ψυχισμός σου.
Για μένα, δεν είναι το θέμα ότι ζηλεύεις άδικα ή γίνεσαι παρανοϊκή, αλλά το ότι το αγόρι σου δεν λαμβάνει υπόψη τα θέλω σου και αντ' αυτού βάζει σε δοκιμασία κάποια σαφή σου όρια. Για παράδειγμα, αν ήμουν σε σχέση με αλληλοσεβασμό, δεν θα έμενα ποτέ στο σπίτι του φίλου μου, ακόμα κι αν όντως δεν είχα ποτέ τίποτα μαζί του. Απλώς δεν θα ένιωθα άνετα στην ιδέα ότι όσο ο σύντροφός μου κοιμάται μόνος του, εγώ περνώ τη νύχτα στο σπίτι ή εξοχικό ενός φίλου μου. Όσο εμπιστοσύνη και να μου είχε ο σύντροφός μου και όσο 100% σίγουρη κι αν ήμουν ότι δεν θα κάνω ποτέ κάτι ερωτικό με τον φίλο, στο σπίτι του οποίου θα ήταν να διανυκτερεύσω, καλό είναι να τηρούνται κάποια όρια στη σχέση και να μη δοκιμάζεται η εμπιστοσύνη. Δεν μ' ενδιαφέρει, θα περπατούσα μες στη νύχτα αν χρειαζόταν, προκειμένου να κοιμηθώ στο πατρικό μου ή στο σπίτι του συντρόφου μου, ποτέ σε σπίτι ετεροσέξουαλ άνδρα, ακόμα και κολλητός μου απ' το Δημοτικό να ήταν. Λοιπόν, το αγόρι σου δεν το βλέπει έτσι και αντ' αυτού είναι σα να σου λέει ότι εσύ έχεις το πρόβλημα και σ' αφήνει μόνη σου να το διαχειριστείς. Να διαχειριστείς τι ακριβώς; Ότι πηγαίνει εκδρομές και περνάει διανυκτερεύσεις με άτομα του αντίθετου φύλου, όταν και ο μεν και η δε διαθέτουν υγιή αναπαραγωγικό εξοπλισμό; Ότι θα βγει για καφέ με κάποια, με την οποία δοκίμασε ερωτικά κάποτε και τώρα μια χαρά μπορούν να ξαναδοκιμάσουν; Ότι σκασίλα του το πώς νιώθεις και ότι σε έχει εν μέρει δεδομένη (άκου εκεί, δεν μπορείς ξαφνικά ν' αποκτήσεις φίλους άνδρες); Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να το διαχειριστείς και αυτό είναι ο χωρισμός. Μην ελπίζεις ότι μια ωραία μέρα θ' αρχίσει να σε υπολογίζει. Αυτός βρίσκεται σε μια φάση που του ξύνονται και θέλει να κάνει και μόστρα ότι περιστοιχίζεται συνεχώς από κοπέλες, να νιώθει ότι έχει πέραση. Αν εσύ ήσουν cool, πάλι θα τον πείραζε γιατί θα νόμιζε ότι αδιαφορείς και θα σε απατούσε μόνο και μόνο για να σε εκδικηθεί γι' αυτό που θα εκλάμβανε ως αδιαφορία από μεριάς σου. Τώρα που θέτεις τα όριά σου, πέραν του ότι σε βγάζει τρελή, μετά θα του μπαίνουν άλλες ιδέες τύπου "το απαγορευμένο έχει τη γλύκα" και μάλλον πάλι δεν θα το γλιτώσεις το κέρατο. Μην τρως το χρόνο σου άδικα μαζί του, μόνο βολικότερη θα γίνεσαι όσο θα συσσωρεύεις μέσα σου πικρία και λύπη και στο τέλος θα σκάσεις.
Τι άλλο να πει κανείς μετά από αυτή την απάντηση; Η φιλτατη με κάλυψε!
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ζοριζεσαι τόσο να πεις ξεκάθαρα πόσο σε ενοχλεί που έχει γυναίκες φίλες με τις οποίες ειχε και ένα ερωτικό παρελθόν (με τη μια που παραδέχτηκε) και κάνει διανυκτερεύσεις με τις άλλες(που δεν ξέρουμε τι παίζει). Δεν είναι το θέμα αν είσαι ανασφαλής. Το θέμα είναι ότι τα όριά σου δε γίνονται σεβαστά από το σύντροφό σου. Ένας σωστός σύντροφος φροντίζει πάντα να σε ενημερώνει και κάνει από μόνος του τα πάντα ώστε να νιώθεις ασφαλής χωρίς να το ζητήσεις. Αυτός δε νοιάζεται που νιώθεις ανασφάλειες τις οποίες δημιουργεί ο ίδιος. Κοπέλα μου, μια απόφαση είναι! Και ερωτευμένη να είσαι(που δε βρίσκω το λόγο) ο έρωτας περνάει,στο ορκίζομαι όλα περνάνε!Περνάει όμως και ο χρόνος και είναι κρίμα να κάθεσαι με έναν άνθρωπο που δε σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό.
Κάποτε είχα μια γνωριμία με έναν άνθρωπο που με γέμιζε ανασφάλειες, μου γνώρισε μια παντρεμένη φίλη του και φρόντισε να μου πει ότι του την είχε πέσει κάποτε αλλά δεν έκανε κάτι γιατί ήταν γυναίκα του φίλου του και ότι όλα είναι οκ αλλά όταν βρέθηκα στην παρέα, αντιλαμβανόμουν τη ζήλεια της και πόσο απολάμβανε αυτός το να είναι με μένα και να ζηλεύει η άλλη για να νιώθει αυτός καλά. Ο άντρας της φυσικά τα ζώα μου αργά. Μετά από αυτό το σκηνικό, εξαφανίστηκα και τον άφησα να απορεί. Ήμουν ερωτευμένη αλλά αυτό ήταν πολύ ανήθικο, δε μου αξιζε.
Δε θα αλλάξει αυτός λοιπόν, οπότε άλλαξε εσύ σύντροφο!
Ούτε εσύ θα έπρεπε να μιλάς ακόμα με πρώην, ούτε αυτός να βγαίνει με κοπέλες ''φίλες''.
Τι κάνει νιάου νιάου δηλαδή..
Σε όσες συζητήσεις σας περιέγραψες από τον τρόπο που μιλάει νιώθω red flags.... Δεν μιλάμε έτσι σε μια γυναίκα για να την κάνουμε να νιώσει ασφαλής. Δεν μοιάζει να έχει την πρόθεση να θέλει να σε κάνει να νιώσεις ωραία γενικά. Όταν αγαπάς δεν γίνεται να πληγωνεται ο άνθρωπος σου και να μην νιώθεις κ συ το ίδιο. Η αγάπη θέλει και μια ευαισθησία στη ψυχή για να υπάρξει νομίζω. Αλλιώς είναι κάτι άλλο...ελξη , βολεμα αλλά όχι αυτό. Και ναι νταξει να του λες τι να κάνει σαν δικτατορας δεν είναι ωραίο και σωστό δεν γνωρίζω πως του τα λες... Αλλά να περιγράφεις τα συναισθήματα σου όταν συμβαίνει κάτι κ να βρει αυτός μια λύση είναι οκ .. και αν δεν θέλει να βρει ,στο καλό.
Πέρα απ όλα τα παραπάνω που σωστά ειπώθηκαν, εμένα για κάποιο λόγο οι άντρες που έχουν γυναίκες φιλενάδες με ξενερώνουν. Μπορεί να είναι όντως φίλες τους(σπάνιο βέβαια) αλλά και πάλι δεν μου αρέσει. Δεν ξέρω, μου κάνει καπως ντε@@@λε. Ίσως είναι δική μου παραξενιά βέβαια.