Επειδή δεν έχω συμβουλή εδώ , έχω ερωτήσεις για τροφή προς σκέψη. Πως σε κάνουν όλα αυτά να νιώθεις για τον εαυτό σου; Έχεις δίκιο να νιώθεις έτσι ; Πως θα ένιωθες για εκείνον ,αν αυτά στα έλεγε κάποιος άλλος για τον εαυτό του και τι θα του πρότεινες; Τι είδους συνήθειες στην καθημερινότητα σου θα σε έκαναν να νιώθεις περήφανη για τον εαυτό σου ; Ποιες είναι οι ανάγκες της ψυχής σου και πως θα μπορούσες να καλύψεις κάποιες από αυτές μόνη σου ; Αν δεν υπήρχαν οι φίλοι και ο έρωτας σαν επιλογή , πως θα σε γέμιζε να ζεις μες την μέρα σου ;
23.12.2022 | 20:54
Εξομολόγηση από καρδιάς
Καλησπέρα σας. Είμαι 22 χρόνων τελειόφοιτη τον Φεβρουάριο ήτον Μάρτιο ορκίζομαι επιτέλους. Θέλω να πω κάτι που με καίει. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα ασταθής. Δεν έχω ούτε σταθερές παρέες δεν εδώ εργαστεί ακόμη λόγω του ότι αφοσιώθηκα στις σπουδές ( είναι δύσκολη η σχολή ξενόγλωσση φιλολογία) και ενώ έχω γραφτεί σε ομάδες κι προσπαθώ να κάνω παρέες και μέσω μέσων κοινωνικής δικτύωσης ενώ στέλνω μήνυμα απαντάνε στην αρχή και μετά στέλνω ένα μήνυμα και δεν απαντάνε. Τον τελευταίο καιρό βγαίνω πάλι μόνη αλλά ειλικρινά 4,5 χρόνια εδώ Σαλονίκη δεν έχω κάνει σταθερές παρέες. Έκανα κάτι πρόσφατα με ενα παιδί και από τότε δεν μου έχει στείλει ούτε ένα μήνυμα. Γενικά είμαι συντροφικό άτομο και έχει μεγάλη αξία για μένα να έχω έναν σύντροφο να μαστε μαζί να περνάμε καλά αλλά αυτό αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Είχα μια δημιουργική απασχόληση η οποία με γέμιζε αλλά επειδή ολοκλήρωσα αυτό που ήθελα δεν έχω κάποια έμπνευση προς το παρόν και περνάω αρκετές ώρες μόνη στην διάρκεια της μέρας. Αισθάνομαι ότι όσο ψάχνω παρέες και ένα παιδί να ταιριάζω τόσο δεν τα βρίσκω και πραγματικά είμαι σε μια φάση που δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω.
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
