ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν καταλαβαινω τι εννοεις στο αρχικο κομματι του σχολιου σου. Δηλαδη θεωρεις οτι ολοι οι ανθρωποι που παιρνουν πολλα λεφτα εχουν λυμενα ολα τους τα προβληματα και απαγορευεται να "υποφερουν" για αλλους λογους? Τι απλουστευτικη διαπιστωση για τη ζωη ειναι αυτη? Μπορει να βγαζεις 4000 χιλιαρικα κ ομως να υποφερεις για αλλους λογους, μπορει να εχεις μια ανιατη ασθενεια, μπορει να εχεις ενα οικογενειακο θεμα κλπ. Δεν λυνονται ολα με τα λεφτα.
Κ τελοσπαντων εμενα προσωπικα δεν μ αρεσει η λογικη οτι "επειδη καποιος ειναι χειροτερα απο μενα, δεν δικαιουμαι να παραπονεθω ή να πω οτι περναω δυσκολα". Ναι, η ζωη ειναι αδικη, αυτο ειναι δεδομενο, καποιοι εχουν τα παντα κ καποιοι τιποτα δυστυχως. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι οσοι εχουν παραπανω απο τους αλλους ειτε λογω τυχης ειτε λογω πραγματικης προσπαθειας θα πρεπει να σταματησουν να χαιρονται κ να ζουνε για να μην στενοχωρουν/προκαλουν τους αλλους.
Κ επισης κ στο εξωτερικο δεν ειναι ολα ροδινα. Αν νομιζεις οτι εχουμε λυσει ολα μας τα προβληματα απλα κ μονο επειδη παιρνουμε πιο πολλα λεφτα απο εσας στην Ελλαδα εισαι γελασμενος. Το να προσπαθεις να προσαρμοστεις σε ενα νεο τοπο που εχει διαφορετικη κουλτουρα απο τη χωρα σου, το να παλευεις να συνεννοηθεις σε μια γλωσσα που δεν ειναι η μητρικη σου, το να πρεπει να μαθεις πως λειτουργει ενα νεο συστημα υγειας/φορολογιας κλπ, το να εισαι μακρια απο οικογενεια κ φιλους, ολα αυτα δεν ειναι ευκολα.
Φιλικα παντα.

08:27,αν εξαιρέσεις την ανίατη ασθένεια, που ακόμα και αυτή αλλιώς την αντιμετωπίζει ένας που έχει χρήματα από έναν που δεν έχει, αυτός που έχει λύσει το οικονομικό του θέμα έχει λύσει το 95 τοις 100 των προβλημάτων του.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένα μέτρο σ αυτό. Εσύ αναφέρεις ένα ποσό των 4.000 ευρώ, που για κάποιον μπορεί και να είναι μηδαμινό και να θέλει 10.000 τον μήνα. Σε κάποιον ακόμα και οι 10.000 μπορεί να φαντάζουν λίγες και να θέλει 15.000.
Η/Οεξ παραπονιέται πως δεν έχει να πάρει έπιπλα, μόλις καταφέρει και τα πάρει μετά θα θέλει αυτοκίνητο. Μόλις το πάρει και αυτό μετά θα θέλει σπίτι, μετά εξοχικό, μετά 2 με 3 ταξίδια τον χρόνο στο εξωτερικο, με λίγα λόγια το οικονομικό είναι ένας λαβύρινθος από τον οποίο δεν ξεφεύγεις ποτέ. Μπορεί να ξεκινήσεις από το 0 αλλά είναι αμφίβολο αν θα φτάσεις σε κάποιο τέρμα το οποίο θα σου δίνει ικανοποίηση.
Οπότε μη νομίζουν οι μη έχοντες, πως και οι έχοντες είναι ευτυχισμένοι, όλοι το παραπάνω κοιτάνε και αν εξαιρέσεις κάποιους ελάχιστους που το έχουν φιλοσοφήσει και περνάνε σούπερ με ελάχιστα, ευτυχία τελικά δεν υπάρχει για κανέναν.
Επίσης όλος ο κόσμος να έχει πίστη και υπομονή να μην σταματάει την προσπάθεια, ο τροχός γυρνάει κάποια στιγμή για όλους.

Εχεις πολυ δικιο 12¨00. Κ καποιον εκατομμυριουχο να ρωτησεις αν του φτανουν τα λεφτα του, θα σου πει οτι δεν του φτανουν, γιατι εχει μονο 5 εξοχικα κ δεν μπορει να αγορασει αλλα 25 που θα ηθελε σε καθε γωνια του κοσμου. Κοινως οταν παιρνεις παραπανω λεφτα εχεις κ διαφορετικη αντιληψη σχετικα με το τι ειναι "απαραιτητο" ή οχι στην καθημερινοτητα σου. Για καποιον που βγαζει 800 ευρω το μηνα μπορει το να παει σε michelin εστιατοριο να ειναι πολυτελεια, για καποιον που εχει λεφτα το να παει σε τετοιο εστιατοριο μπορει να ειναι το χομπι του. Οποτε οπως κ να χει οταν βγαζεις πολλα λεφτα σιγουρα ξοδευεις κ πολλα λεφτα.