Συνέχισε να αναπνέεις, έστω και μηχανικά. Άρχισε να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν. Μίλα σε κάποιον, μοιράσου το βάρος. Ζήτα επαγγελματική βοήθεια, δεν είναι ντροπή. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Περνάω κι εγώ κατάθλιψη πολύ συχνά. Ζήτα βοήθεια από κάποιον που να ξέρει πώς να σε βοηθήσει. Είναι πολύ σημαντικό.
24.9.2012 | 15:24
Ειμαι σε
αρνηση δεν παω ουτε μπρος ουτε πισω. Εχω μουδιασει. Δε σκεφτομαι και δε θελω να σκεφτω τιποτα. Εχω μονο προβλματα σε ολους τους τομεις, πουθενα κατι καλο, τι καλο ουτε καν κατι ανεκτο για να παρω κουραγιο. Αντιθετα απο παντου κατραπακιες. Πληρης αδρανεια. Κανενα κουραγιο για τιποτα. Και που αναπνεω μου φαινεται πολυ, δε νομιζω να με πολυενοιαζε αν σταματουσα. Ουτε που μπορουσα ποτε να διανοηθω οτι θα βρεθω σε τοσο ασχημη κατασταση. ΒΟΗΘΕΙΑ.
1