Καλησπέρα στην παρέα του λιφο. Είμαι 23 χρόνων. Ορκίζομαι σε λίγες μέρες. Νιώθω άσχημα για την ζωή μου. Δεν έκανα τις πολλές παρέες, τις πολλές εξόδους που ήθελα. Δεν είμαι και πολύ του ξενυχτιου ούτε ψιλοτακουνο δε μπορώ να περπατήσω. Κ το κυριότερο που με απασχολεί είναι ότι δεν έχω κάνει μια σχέση που να κρατήσει στο χρόνο. Ήμουν 2-3 μήνες μόνο και αυτό δεν θεωρείται σχέση ειναι περιπέτειες. Θα ήθελα πολύ να κάνω μια σταθερή σχέση και στο κοντινό μέλλον να συγκατοικησω με τον φίλο μου. Συνεχεια ακούω η ζωή είναι μπροστα σου το μέλλον ειναι μπροστά σου αλλά νιώθω πως δεν έχω κάνει τίποτε σπουδαίο και στην τελική αυτό το μέλλον που ονειρεύομαι μπορεί να μην υπάρχει. Μια απ' τις ελάχιστες φίλες που έχω τα ξαναβρήκε με τον δικό της και γενικώς είναι πιο έμπειρη έχει κάνει περισσοτερες σχέσεις που διήρκησαν ξέρει να περπατάει μέχρι και σε 15ποντο και εγώ νιώθω άπειρη μπροστά της. Και δυστυχώς είμαι μόνη καιρό και οι παρέες τον τελευταίο καιρό σχεδόν ανύπαρκτες.Επίσης βλέπω ότι είναι δύσκολο να κάνεις φίλους πια.. εσείς τι λέτε;