ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ που ήταν ζήτημα να κλάψω 2 φορές το χρόνο, τον τελευταίο καιρό νιώθω συνεχώς ένα κόμπο στο λαιμό και ότι θέλω να βάλω τα κλάματα. Από όταν συνέβη το δυστύχημα στα Τέμπη, ακούγοντας κάθε μέρα για τόσους θανάτους και τώρα για τις κηδείες των παιδιών, όποτε πετυχαίνω σχετική είδηση βάζω τα κλάματα. Για κάποιο περίεργο λόγο θέλω να ακούω λυπητερή, βαριά μουσική, με lyrics που να αγγίζουν τα έγκατα της ψυχής μου και να την κάνουν χίλια κομμάτια. Ενώ κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, πχ θα φέρω βόλτα το σπίτι, θα πάω γυμναστήριο, θα βγω με φίλους, δεν περνάω κατάθλιψη δηλαδή, δεν μπορώ να εξηγήσω όλα αυτά τα βαριά συναισθήματα που με κατακλύζουν ξαφνικά, κυρίως το βράδυ. Οι σκέψεις μου γίνονται ένα κουβάρι και ο εγκέφαλος μου δεν μπορεί να κάνει shut down.