ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσα χρόνια φοβόμουν να μη γίνω αυτό που μεταφράζεται ως "βασικός" (από το basic) δηλαδή κάποιος/α που δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, μία μετριότητα, μία από τις τόσες και τόσες συνηθισμένες ζωές που αποτελούν τη μάζα. Το θεωρούσα μάλιστα και καθήκον μου να προσπαθήσω να καταφέρω να γίνω "κάτι παραπάνω" από αυτό, όχι καθοδηγούμενος από κάποια φιλοδοξία απλά επειδή πίστευα οτί "εφόσον τόσοι εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι έτσι, ας προσπαθήσω να μην ακολουθήσω χιλιοπερπατημένα μονοπάτια". Για όποια/όποιον δε ξέρει τι εννοώ με τον όρο "βασικός" , είναι αυτός/η που ούτε ήταν το δημοφιλές παιδί στο σχολείο, ούτε ο αθλητής, ούτε ο καλός μαθητής, ήταν λίγο απ'όλα και τίποτα συγκεκριμένα. Αυτός/η που ούτε ήταν καλός/η σε κάτι συγκεκριμένο, ούτε δυνατός ούτε αδύναμος, ούτε φουλ κοινωνικός ούτε μόνος, ούτε των επάθλων ούτε του χλευασμού, ούτε όμως υστερούσε σε κάτι, αυτός/η που ανήκε στον μέσο όρο όλων των πραμάτων, ποτέ ο καλύτερος, ποτέ ο χειρότερος, πάντα κάπου στη μέση. Μετά από αρκετή εσωτερική αναζήτηση, κατέληξα στο συμπέρασμα οτί ούτε καν αυτό δεν είμαι. Δεν έχω ό,τι έχει ο μέσος βασικός. Είμαι στα 25 κάτι και δεν έχω δουλειά, φίλους και σχέση όταν ο μέσος βασικός έχει μεν μία δουλίτσα (και ας είναι κακοπληρωμένη ή εκτός του αντικειμένου των σπουδών του) , έχει μία κοπέλα (και ας μην είναι τέλεια μαζί της και μαλώνουν) , έχει παρέα που βγαίνουν που και που (και ας μην έχουν τόσα πολλά κοινά). Το να είσαι "ένα με τη μάζα" κάποτε το απαξιούσα και έλεγα "εγώ θα κοιτάξω να διαφέρω" και να που τελικά καταβάλλω προσπάθεια να γίνω αυτό που ο μέσος συνομήλικός μου ήδη είναι, κάτι που ο μέσος 25χρονος το θεωρεί αυτονόητο. Με στεναχωρεί τόσο το οτί πρέπει να προσπαθήσω για πράματα που ο καθένας έχει λίγο έως πολύ, αν και όταν δεν έχεις κάτι, αυτόματα αυτό παίρνει άλλη αξία υπό την οπτική σου γωνία. Θα ψάξω να βρω καμία δουλίτσα, όσο κακοπληρωμένη και αν είναι, θα βρω κανένα φιλαράκι να μιλάμε για ποδόσφαιρο, θα βρω και καμία κοπέλα που να έχει επιφανειακά κριτήρια και να μην είναι τόσο της κουλτούρας, να μην τα υπεραναλύει γενικά, ό,τι βλέπεις αυτό και να είναι. Τι να πω, αφού τα έφερε έτσι η ζωή..