ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω διαβάσει Γιάννη Ρίτσο οχι πολλα μην φανταστείς, μικρη ημουν, από Λειβαδίτη δεν θυμάμαι να 'χει πέσει κάποιο γραπτό του στα χέρια μου, αλλά η σοφια των στίχων αυτών είναι ανατριχιαστικη.

Για να συμβεί αυτό που περιγράφεις πρέπει και οι δύο άνθρωποι, να δημιουργήσουν μια υγιή, και όχι τοξική σχέση. Ναι, και από το τελευταίο είδος θα πάρεις αλλά όχι εξέλιξη. Άνθρωποι που μεγάλωσαν σε δυσλειτουργικό περιβάλλον, με πλήρη απουσία ουσιαστικού διαλόγου και με απουσία κάθε είδους σεβασμού, έμαθαν πως μόνο η βία και οι φωνές -όσο πιο δυνατή η ένταση της τόσο το καλύτερο- αποτελούν τα μοναδικά μέσα για να επιβληθείς στην άλλη πλευρά (σε όλα τα είδη των διαπροσωπικών σχέσεων), θα εξελιχθούν σε δυσλειτουργικούς ενήλικες. Το άτομο άνω των 35 και όσο θα περνάει ο καιρός, πάρα πολύ δύσκολα θα αποτινάξει από πάνω του τα βιώματα του και τις οικίες αποδέκτες συμπεριφορές (σε όλα τα είδη των σχέσεων). Είναι σύνηθες άτομα που μεγάλωσαν σε τέτοιο περιβάλλον, να θέλουν μανιωδώς να δημιουργήσουν οικογένεια, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πρωτίστως στην ίδια την οικογένεια και μετά στους τρίτους είτε είναι συγγενείς, φίλοι είτε αυτό που αποκαλούμε κοινωνία, πως τα κατάφεραν και είναι καλύτεροι από τους γονείς τους. Το είχα ξανά γράψει, θα το ξανά γράψω. Εάν δεν επουλώσεις όσα σε "έκοψαν" στο παρελθόν, θα "κόβεις" στο παρόν, και αυτό συνδέεται με το παραπάνω περί ηλικίας που έγραψα.

Διαπροσωπικές σχέσεις υπέροχες και χωρίς προβλήματα δεν υπάρχουν. Μόνο στα παραμύθια υπάρχει το στοιχείο, έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Αυτό που τις καθιστά υγιείς είναι οι τρόποι και τα μέσα που επιλέγουν οι άνθρωποι για να επιλύσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας που θα προκύπτουν, κα. Για την ύπαρξη και κυρίως τη διατήρηση μια υγιούς σχέσης, χρειάζεται καθημερινή προσπάθεια και δουλειά απ' όλα τα μέλη που την απαρτίζουν. Απ' όλα τα είδη των σχέσεων σίγουρα κάτι θα πάρουμε, αλλά οι τοξικές μόνο αρνητικό αντίκτυπο θα έχουν πάνω μας -άμεσα δε θα φανεί και εμείς θα νομίζουμε πως δεν μας έχει επηρεάσει- που αργά ή γρήγορα έστω και με την ακούσια μορφή, θα τον βγάλουμε στις μετέπειτα σχέσεις. Και εδώ είναι το κρίσιμο. Στις παραπάνω σχέσεις, είναι κρίσιμα τα στοιχεία της αλληλεπίδρασης και της επιρροής. Το κατά πόσο θα επιτρέψουμε σε αυτά τα δύο να έχουν αντίκτυπο πάνω μας. Ο αρνητικός αντίκτυπος οποιουδήποτε είδους σχέσης δεν επηρεάζει όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο βαθμό και την ίδια ένταση. Ο βαθμός επηρεασμού, εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων, όπως η ηλικία, το περιβάλλον που μεγαλώσαμε, το σχολικό ακόμα και το εργασιακό περιβάλλον, από το είδος που χαρακτηρίζονται οι προηγούμενες σχέσεις μας ή/και την κοινωνία. Για να μπορέσει κάποιος να ξεχωρίσει τι πρέπει να κρατήσει και τι όχι, σε ένα πρώτο στάδιο θα πρέπει να έχει μάθει από το οικείο του περιβάλλον και στη συνέχεια από άλλους φορείς της κοινωνίας (πχ εκπαιδευτικό σύστημα, αφήνω έξω το πανεπιστήμιο γιατί ο ρόλος του είναι άλλος), τι πραγματικά έχει αξία και τι όχι, ώστε όταν φτάσει ενήλικας, να συνεχίσει μόνος του αυτή τη δουλειά για να μπορεί να δημιουργεί υγιείς σχέσεις (όλων των ειδών). Παράδειγμα, κάποτε μου έγραψαν στον πίνακα που είχα ακριβώς απέναντι μου "because you're stupid". Όταν ζήτησα εξηγήσεις, η απάντηση ήταν "α δεν είναι για σένα, είναι για κάποιες που είχαν πρόβλημα με τη βίζα τους". Εδώ, η απάντηση, φανερώνει πέραν όλων των άλλων στοιχείων, και το δυσλειτουργικό τρόπο επικοινωνίας και κυρίως επίλυσης των όποιων διαφωνιών προκύψουν. Οι άνθρωποι συνήθως, τείνουν να συνάπτουν και να αποδέχονται σχέσεις με βάση τα οικεία βιώματα τους, τους οικείους αποδεκτούς τρόπους συμπεριφοράς, και τα οικογενειακά και κοινωνικά αποδεκτά πρότυπα. Ο καθένας ψάχνει διαφορετικά στοιχεία σε μια συντροφική σχέση. Άλλος τις βλέπει ως εμπειρίες, όσες περισσότερες σχέσεις τόσο το καλύτερο και τόσες περισσότερες εμπειρίες, άλλος θέλει λιγότερες αλλά ποιοτικότερες. Τα κριτήρια επιλογής διαμορφώνοται από μια σειρά παραγόντων, τα οποία αλληλοεπηρεάζονται.