Ναι αλλά η ζωή συνεχίζεται.
Μην σκέφτεσαι την ζωή σου στο σύνολο της πριν και τώρα απλά βρες τρόπο με ένα βήμα την φορά να την ζεις όπως θέλεις. Πάρε έναν παλιό σου φίλο και ας μην είστε όπως πριν. Αν δεν προηγήθηκε σοβαρή παρεξήγηση, γιατί όχι;
Σιγά σιγά δεν θα νιώθεις τόσο μόνος και αυτό θα έχει ενα θετικο αντίκτυπο θεωρω στην ψυχολογία σου ώστε να κάνεις και άλλες γνωριμίες.
25.3.2023 | 14:20
Μοναξιές
Και δεν ξέρω τι να κάνω για να βρω κάτι να ασχοληθώ, ούτως ώστε να μου περνάει κάπως η ώρα. Για φίλους ή παρέες, ούτε λόγος. Κάποτε είχα και φίλους και παρέες και σχέση και απ' όλα. Αλλά, μια σειρά από γεγονότα και καταστάσεις για τις οποίες δεν φταίω και σε συνδυασμό και με δικά μου λάθη, για τα οποία ασφαλώς και φταίω, είχαν ως αποτέλεσμα να μείνω τελικά μόνος μου. Ξέμεινα, αυτή είναι η σωστή λέξη. Και πλέον δεν με γεμίζει τίποτα. Μοναξιές και στενοχώρια, κυρίως για το πώς, ενώ είχα και εξακολουθώ να έχω όλες τις προϋποθέσεις και τίποτα δεν μου λείπει, παρόλα αυτά, έμεινα τελικά μόνος μου. Πιο παλιά έβγαινα μόνος. Και τα είχα βρει πολύ καλά με τον εαυτό μου. Ήταν κάτι που το ήθελα. Και μια χαρά περνούσα και μόνος μου, χωρίς να μου έχει περάσει καν από το μυαλό το τί θα γίνει όταν μοιραία κάποια στιγμή θα αρχίσω να βαριέμαι. Το κακό είναι ότι, με την τακτική μου αυτή απομακρύνθηκα από το κοινωνικό μου περιβάλλον και όταν κατάλαβα το πόσο λάθος ήταν όλη αυτή η τακτική, ήταν πλέον πάρα πολύ αργά. Και για όλο αυτό, ασφαλώς και φέρω την αποκλειστική ευθύνη. Και τώρα κάθομαι και σκέφτομαι πώς τα κατάφερα έτσι. ίσως κάποιος σκεφτεί: Καλά, γιατί δεν αναζητάς τις παλιές σου παρέες;. Σωστή ως σκέψη, αλλά πρακτικά μη εφαρμόσιμη. Για να είμαι και εγώ απόλυτα ειλικρινής, ντρέπομαι να τους προσεγγίσω ξανά. Και ''φοβάμαι'' και λιγάκι. όσο εύκολο και προφανές και αν ακούγεται, τόσο δύσκολο είναι στην πράξη. Το να βρω καινούριες παρέες, αυτό και αν είναι δύσκολο. Μετά τα 40, τίποτα δεν είναι όπως ήταν στην ηλικία των 20 και των 30, δυστυχώς...
4
