Συμφωνώ ότι στα 17 είναι ακόμα κανείς πολύ μικρός και ονειροπόλος για να μπορεί να δει το μέλλον του στις σπουδές και στην εργασία. Βλέπουμε πολλά πράγματα ρομαντικοποιημένα, είμαστε οι ίδιοι ανίδεοι. Θυμάμαι μια συμμαθήτριά μου που έκανε το αμάν να μπει Αγγλική Φιλολογία. Μπλάνταξε στο κλάμα όταν δεν πέρασε. Ονειρευόταν να γίνει γλωσσολόγος και φιλόλογος αγγλικής, να κάνει παραπομπές στην κλασική αγγλική λογοτεχνία, να μένει στο Λονδίνο και να γνωρίσει Άγγλο λόρδο της ζωής της. Αγγλικά έγραψε 19,5, θυμάμαι, όμως στα υπόλοιπα δεν μάζεψε τόσα μόρια όσα έπρεπε. Όταν δεν πέρασε, λοιπόν, κλαιγόταν στα σοβαρά ότι τα όνειρά της πετάχτηκαν στον κάδο. Μέχρι κι οι γονείς της την καταδικάσανε, την έβγαλαν ένοχη που δεν διάβαζε περισσότερο. Και τι νομίζεις; Τη συνάντησα έξι χρόνια αφότου είχε "αποτύχει" στις Πανελλαδικές. Είχε έρθει διακοπές στην Ελλάδα, γιατί έμενε μόνιμα σε άλλη πόλη του εξωτερικού (με λιγότερο φρενήρεις ρυθμούς και προσιτότερο κόστος ζωής απ' του Λονδίνου), όπου δουλεύει ως real estate agent (έχοντας κάνει ανάλογες σπουδές σε Business) και βγάζει αρκετά καλά χρήματα. Το αστείο είναι, θυμάμαι, που είπε ότι ζώντας σε ξένη χώρα μόνη της, ήθελε να κάνει μια καριέρα που θα της απέφερε χρήμα, οπότε μετά χαράς άφησε τη Φιλολογία για κάτι πιο πρακτικό και με περισσότερα bonus χρόνο με το χρόνο. Αν θες ν' αλλάξεις ειδικότητα, δεν είναι αργά, αρκεί ν' ακολουθήσεις το χρήμα αυτή τη φορά και όχι το πτυχίο ή τα πρότερα ταλέντα σου. Η καθηγήτριά σου που σε παρότρυνε ν' ακολουθήσεις τη σχολή αυτή, δεν ήταν ανίδεη, απλώς η οπτική της και οι τότε συνθήκες υπαγόρευαν ότι η Φιλοσοφική Σχολή ήταν μια σχολή με πρεστίζ για όσους είχαν έντονη κλίση προς ανάλογες σπουδές. Μην την κατηγορείς και μη θυμώνεις ούτε μαζί της, ούτε με τον εαυτό σου. Άσε που και σαν χώρα είμαστε κάπως "φιλολογοκρατούμενοι" γιατί δεν έχουμε ούτε ΜΙΤ ούτε Silicon Valley για να βλέπουν τα παιδιά μια προοπτική στις θετικές και τεχνολογικές επιστήμες, οπότε ειδικά σ' εκείνα τα χρόνια θεωρείτο ότι σαν απόφοιτη Φιλοσοφικής Σχολής θα ήσουν με πρεστίζ. Τώρα πλέον άλλαξαν τα δεδομένα, και όσο πιο ευέλικτη θα είσαι, τόσο το καλύτερο για σένα.
29.3.2023 | 15:16
μετάνιωσα για τις σπουδές μου
Στα 17 θεωρώ εξωφρενικό να επιλέγεις σπουδές που θα χαράξουν τη μετέπειτα πορεία σου.
Ενω ΕΊΧΑ τα μορια να μπω νηπιαγωγός, και μάλιστα Αθήνα, επέλεξα να πάω φιλοσοφική και να χαραμίσω τα μόρια και τα χρόνια μου.
Τώρα στα 35 η ζωή μου ειναι μια κόλαση: ειναι διαρκώς ΑΝΕΡΓΗ, δεν υπήρξα ποτέ εκπαιδευτικός γιατί ως δουλειά δεν μου αρέσει καθόλου.
Οι μέρες μου είναι άδειες!!
Θα ήθελα να ζησω στο εξωτερικό αλλα το χαζοπτυχίο που πήρα με εμποδίζει.
Είναι απο μια σχολή που τώρα δεν υπάρχει.
Εκεί με παρότρυνε να πάω μια ανίδεη " καθηγητρια"απο το φροντιστηριο που πηγαινα στο Λυκειο.
Δεν είχαν ιδεα απο επαγγελματικό προσανατολισμό και μού καταστρέψανε το μέλλον😢
Όσοι μετανιώσατε για την σχολή σας, πώς λυσατε το πρόβλημα?
Το δικό μου δεν λυνεται στην ηλικια που είμαι.
Τί θα με συμβουλεύατε να κάνω? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
9
