Δεν παλεύεται. Είναι μέσα στη γκρίνια για το κάθε τι και της φταίνε όλα. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν της έτυχαν λίγα, όμως ο διαρκής αρνητικός σχολιασμός της για τους πάντες,την κάνει ανυπόφορη. Απορώ πως έχει τόσους γνωστούς και φίλους, μάλλον σε αυτούς το παίζει ευχάριστη. Στη δουλειά όμως είναι μέσα στη γκρίνια, ακόμα και πάνω σε μια κουβέντα θα απαντήσει με ξινιλα και μορφασμούς. Σχολιάζει τους πάντες,τους βρίσκει όλους προβληματικους, ακόμα και αν κάποιος έχει πονοκέφαλο και πιάσει λίγο το κεφάλι του θα πει ότι δε μπορεί να τους βλέπει να το κάνουν και έλεος και τέτοια. Θέλω να της πω να σκάσει επιτέλους! Να βρει τρόπους να είναι χαρούμενη και να μην ασχολείται με τις ζωές των άλλων και τι κάνουν οι άλλοι. Με τρόπο της είπα να πάει σε ψυχολόγο και η απάντηση ήταν ρηχή όπως και η ίδια. Ότι προτιμάει τα πρόβλημάτα της να τα λύνει μόνη της και ότι θα προτιμούσε να δώσει τα λεφτά αυτά σε αγορά παπουτσιών και ρούχων παρά σε κάτι τόσο σημαντικό όπως είναι η ψυχοθεραπεία. Το μεγάλο Σάββατο ήταν επίσης τόσο εκνευριστικη και σχολίαζε ακόμα και μένα σε διάφορα που στο τέλος που με φίλησε για να μου πει καλή Ανάσταση πραγματικά το έκανα με τα χίλια ζόρια. Το θέμα είναι ότι όλη της αυτή η στάση είναι τόσο ανυπόφορη και η ενέργεια αυτή, μεταδοτική. Τι να κάνω για να μην επηρεάζομαι από έναν άνθρωπο τόσο χαμηλού επιπέδου που αναγκαστικά πρέπει να συνυπαρχω μαζί του για βιοποριστικούς λόγους;