ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτέ δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα εμφανίσιμος. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με πολύ άσχημες εμπειρίες όλα αυτά τα χρόνια, στο ερωτικό κομμάτι (εκβιασμοί, διαρροή προσωπικών στοιχείων, απειλή για διαρροή προσωπικού χχχ υλικού μου), με είχαν καταστήσει αρκετά ανασφαλή. Παρόλα αυτά, το πάλευα και πάντα υπήρχε κάτι στην ζωή μου, ερωτικά, σεξουαλικά ή έστω σαν επικοινωνία. Και ήμουν γενικά ευχαριστημένος. Όλα άλλαξαν όμως όταν είχα ένα ατύχημα πριν ενάμιση χρόνο περίπου. Από τότε εγκατέλειψα τα πάντα. Σαν να έχτισα ένα τείχος γύρω μου μην αφήνοντας κανέναν να με πλησιάσει ή να πλησιάσω εγώ μέσα σε αυτό το διάστημα. Για την ιστορία, το ατύχημα δεν με τραυμάτισε ιδιαίτερα σωματικά, φαίνεται όμως ότι με τραυμάτισε ψυχικά διότι παρέμεινα μόνος σε έναν χώρο και σκέφτηκα παραπάνω από ότι έπρεπε μάλλον, όλα τα κακά που μου έχουν συμβεί. Και το συναίσθημα του φόβου ξεπέρασε όλα τα άλλα. Βγαίνω σε κλαμπ, δεν είναι ότι έχω κλειστεί σπίτι, αλλά ούτε καν κοιτάζω και ούτε προσέχω αν με κοιτάζει κάποιος άλλος. Αυτά είχα να πω.