Απ' όταν έγινα έφηβη και διαμορφώθηκαν τα χαρακτηριστικά μου, κατάλαβα ότι δεν έχω συμμετρικό πρόσωπο με τις σωστές μετρήσεις, επομένως δεν έχω και φωτογένεια.Σίγουρα βοήθησε και το bullying που έφαγα στο γυμνάσιο αλλά είναι και ο χαρακτήρας μου.Είμαι πολύ σκληρή με τον εαυτό μου και τελειομανής.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλη μου σχεδόν τη ζωή να την έχω περάσει με το να αποφεύγω να βγαίνω φωτογραφίες ή να βγαίνω με το ζόρι.Σε τέτοιο σημείο που με έχει κάνει να αποφεύγω να ανεβάζω φωτό στα σόσιαλ,να μην χρησιμοποιώ το ινστα,να μην βγάζω φωτό με τις σχέσεις μου ακόμα και όταν παρεξηγούνταν από αυτό.Να μην κάνω εύκολα παρέα με άλλες κοπέλες,καθώς βλέπω ότι ακόμα και αν δεν το παραδέχονται,οι φωτό για αυτές έχουν τεράστια σημασία και αποτελούν επίσης και μέσο κοινωνικοποίησης με άλλους ανθρώπους.Το καταλάβαινα όταν τις έβλεπα να προτιμούν να κάνουν παρέα με άτομα που έβγαιναν συνέχεια φωτό και βίντεο και εγώ έμενα στην απ' έξω.Στην εποχή που ζούμε θεωρείσαι παράξενος αν δεν θες να υπάρχεις σε φώτο και στα σόσιαλ...σε σημείο που μπορεί οι άλλοι να παρεξηγηθούν μαζί σου.Ακόμα και σε μια σχέση,δεν θες φώτο μαζί τους για τους προσωπικούς σου λόγους και αυτοί το παίρνουν προσωπικά (ντρέπεσαι για μένα,θες να μιλάς με άλλους),όχι ρε φίλε απλά βγαίνω σκατα στις φωτό και η αισθητική μου δεν ανέχεται να το αντικρίζει αυτό και ούτε θέλω να υπάρχω άσχημη σε μια ανάμνηση.Ξέρω ότι είναι κάτι που φτιάχνεται.Θα κάνω πλαστικές στην μύτη μου και το σαγόνι μου και θα κάνω το πρόσωπο μου αντικειμενικά ωραίο και για τον φακό.Έχω μελετήσει τα χαρακτηριστικά μου και έχω βρει ότι αυτά είναι τα μη αρμονικά χαρακτηριστικά που με χαλάνε .Απλά είναι πολύ στενάχωρο να επηρεάζεται η κοινωνική και η προσωπική μου ζωή από το γεγονός του ότι δεν θέλω να βγαίνω με την καμία φωτογραφίες.Όλοι μου οι άνθρωποι που έλεγαν πάντα στα λόγια ότι είναι κάτι ασήμαντο οι φωτό...γιατί όμως βλέπω πως ισχύει το αντίθετο απ' την συμπεριφορά τους ;