ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.6.2023 | 18:24

Δεν αντέχω άλλο , δεν ξέρω τι κάνω ….

Είμαι 22 χρονών (παιδί χωρισμένων γονιών) και στο σπίτι στο οποίο μένω (είναι της μητέρας μου). Έχω περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Δεν έχω φίλους ούτε σχέση. Για αυτό σκέφτηκα να πάρω έναν σκύλο να το έχω παρέα. Το συζήτησα και με τον ψυχολόγο μου και μου είπε ότι θα ήταν το καλύτερο για την ψυχολογία μου. Αλλά εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα. Με το που το λέω στη μητέρα μου , μου λέει ότι στο σπίτι δεν μπαίνει σκύλος. Μου λέει να πάρω στο σπίτι μου σκύλο. Το λέω και στον πατέρα μου εκείνος ( πάντα ήταν μαζί μου και ήταν ο μόνος που με βοηθούσε , στήριζε και καταλάβαινε ) μου λέει ότι δεν έχει πρόβλημα αλλά και εκείνος μένει με την μητέρα του. Ρώτησα την γιαγιά μου ( την μητέρα του πατέρα μου ) , λέει εάν το φέρω το σκύλο σπίτι θα μας διώξει όλους από το σπίτι ΤΗΣ ( το οποίο είναι με ενοίκιο και το πληρώνει η κόρη της ). Μετά το λέω στην άλλη μου την γιαγιά ( την μαμά της μητέρας μου εκείνη είπε όχι. Να σημειωθεί ότι το σπίτι στο οποίο μένω είναι 150 τετραγωνικά και ότι η μητέρα μου έρχεται μια φορά το χρόνο να μας δει για 1 μήνα και ούτε από Αμερική γιατί παντρεύτηκε. Το είπα στον ψυχολόγο μου και είπε να πάρω το σκυλί και να το φέρω μέσα στο σπίτι. Λέει επίσης ( ο ψυχολόγος ) ότι η μητέρα μου τι θα κάνει θα με διώξει από το σπίτι ;;; Εννοείτε είμαι 100% σίγουρος ότι θα με διώξει από το σπίτι. Και εγώ τι θα κάνω. Απλά όταν αποφασίζουν να κάνουν παιδιά να μπορούν να τα μεγαλώσουν σωστά. Αλλιώς να μην τα κάνουν.ΤΕΛΟΣ.
5
 
 
 
 
σχόλια

Και αν κρίνεις πως οκ, μπορείς να τα κάνεις αυτά, θα μπορούσες να πεις στην μάνα σου πώς νιώθεις; Να της εξηγήσεις γιατί θέλεις τον σκύλο, ώστε να καταλάβει;

Κι αν όχι σκύλο, ίσως μπορείς να σκεφτείς και άλλο ζωάκι

Πάντα αυτό έκανα. Έφερνα ζωάκια σπίτι, από τότε που ενηλικιώθηκα και δούλευα/είχα κάποια χρήματα για να καλύπτω τις ανάγκες του ζώου. Η μάνα μου ήταν μέσα στην γκρίνια, ενώ παράλληλα σιγά σιγά συμπεριφερόταν λες και ήταν η μαμά τους, και ταυτόχρονα είχε στο μυαλό της να τα διώξει.. άντε να καταλάβεις. Τελικά κατέληγε να με αναγκάζει να τα δώσω, που ήταν πολύ άσχημο τόσο για τα ζωάκια που έπρεπε να αλλάξουν περιβάλλον και ανθρώπους, ειδικά αν τα είχα πάρει μωρά και είχαν μεγαλώσει μαζί μου, όσο και για εμένα, που τα αποχωριζομουν. Μην πάρεις αν πιστεύεις ότι δε θα μπορέσεις να το κρατήσεις, ειδικά ο σκύλος δεν είναι ζωο να το πηγαινοφερνεις. Εγώ είχα φέρει παπαγαλακι στο σπίτι χωρίς να πω κάτι και μια γάτα, στην οποία είχα-δεν είχα την έγκριση της μαμάς μου (έλεγε και ναι και όχι..), και από τότε που έφερα την γάτα λέει όλο πως θέλει να την δώσει, και βλέπω εφιάλτες πως γυρνάω σπίτι και η γάτα λείπει.

Να επισημάνω πως ο λόγος που η μάνα μου άφησε τη γάτα σπίτι, ακόμη και αν θέλει να τη δώσει και το λέει κάθε τρεις και λίγο, είναι η μοναξιά μου, όσα έχω περάσει ανά τα χρόνια, και πως γνωρίζει ότι μου κάνει παρέα. Ναι, η γάτα άλλαξε τη ζωή μου, και την κατάσταση στο σπίτι, καθώς από εκεί που τσακωνόμασταν όλη την ώρα, είχαμε κάτι για το οποίο νοιαζόμασταν και αγαπουσαμε από κοινού. Οι συζητήσεις που έχουμε στο σπίτι είναι σχεδόν μόνο γυρω από το γατί. Με ανάγκασε να αναλάβω ευθύνες, την φροντίδα της, το φαγητό, την άμμο, τον κτηνίατρο κλπ. Με ανάγκασε να συναναστρέφομαι κόσμο (κτηνίατρος, πετ σοπ). Ο σκύλος θα σε κάνει να συναναστρέφεσαι επίσης, μιας που πρέπει οπωσδήποτε να τον βγάζεις έξω.

Αλλά εδώ έρχεται και το άλλο. Το ζώο δεν είναι μόνο συντροφιά, συναισθηματική υποστήριξη και παρηγοριά. Όχι. Είναι και κόπος, είναι και κούραση, είναι και ευθύνη. Είναι να πρέπει να ψάξεις την κατάλληλη τροφή να τρώει και να τον πειράζουν ή να μην του αρέσουν τα 5 πακέτα διαφορετικής εταιρείας. Ειναι να αρρωστήσει και να πρέπει να το πας στον κτηνίατρο 3 φορές. Είναι να βρεις τρόπο να του δίνεις αντιβίωση. Είναι να το μάθεις να κάνει την ανάγκη του έξω και όχι μέσα στο σπίτι. Είναι να το βγάζεις εξω, άσχετα αν εσύ δεν θέλεις να βγεις έξω. Είναι να το βγάζεις και με βροχή. Να το καθαρίζεις, να του κάνεις μπάνιο. Είναι να παίζεις μαζί του, να του μιλάς, και να μη σε βλέπει όλη μέρα να κάθεσαι στο κρεβάτι ή σε ένα σημείο γενικότερα. Και αν δεν είσαι σε θέση να το φροντίζεις για τον οποιοδήποτε λόγο, θα έχεις ένα στεναχωρημένο, παραμελημένο ζωάκι που θα σε βαραίνει πιο πολύ από το βάρος που ήδη κουβαλάς.

Η γάτα με κούρασε πολύ πολλές φορές για το τρέξιμο που απαιτούσε η φροντίδα της και την στεναχώρησα τις φορές που απλά καθόμουν στο κρεβάτι. Και μιλάμε για γάτα, ε, όχι για σκύλο. Πόσο μάλλον ο σκύλος.

Δεν είναι όλα ροζ. Είναι και μια ευθύνη, που αν είσαι ήδη κουρασμένος, θα σε κουράσει ακόμη πιο πολύ. Πριν το πάρεις, λοιπόν, σκέψου τα όλα αυτά και βεβαιώσου πως θα ανταποκριθείς στις ανάγκες του, οποίες κι αν είναι αυτές.

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon