Τα πραματα δεν ηταν καλυτερα ή χειροτερα τοτε. Ηταν απλα διαφορετικα..Ως ανθρωποι εχουνε την ταση να ωραιοποιουμε το παρελθον. Αυτο γινεται για 3 βασικους λογους με βαση οσα εχω διαβασει: ή 1) ζησαμε κατι πολυ ομορφο εκεινη την δεκαετια και επειδη το περιεχει μεσα της εστιαζουμε σε αυτο το πολυ ομορφο αγνοωντας ολα τα υπολοιπα, ή 2) πιστευουμε πως εφοσον εχουνε την πληρη γνωση του ο,τι συνεβη στο παρελθον (μπορεις να διαβασεις βιβλια, να δεις ντοκιμαντερ/ταινιες, μπορεις να μιλησεις με ανθρωπους, μπορεις να κανεις χιλια δυο πραματα για να μαθεις για μια συγκεκριμενη περιοδο, και αυτο επειδη εχει "ολοκληρωθει" σαν περιοδος, λεμε "η δεκαετια του 1990 επειδη εχει τελειωσει πλεον και δεν υπαρχει κατι να προστεθει σε ολες τις πληροφοριες που υπαρχουν σχετικα με τοτε, μονο να τις μαθεις μπορεις αλλα οχι να τις αλλαξεις, και αυτο ειναι ενα safe zone μιας και το τωρα συνεχεια μεταβαλλεται. Στο μελλον, σε 7 χρονια απο τωρα, θα μπορουμε να μιλησουμε για την δεκαετια του 2020 εχοντας κλεισει την δεκαετια, κλεινοντας παραλληλα τον φακελο της ιστοριας με οσα περιεχει μεσα της, κ.ο.τ.κ) μπορουμε να δουμε τμηματικα και να μην αναλυσουμε τοσο τα αρνητικα, ή 3) αμα κατι ειναι σχετικα κοντα στην γεννηση μας και ειτε συνεβη λιγο πριν γεννηθουμε ειτε μολις που το προλαβαμε, πιστευουμε πως κατα καποιο τροπο μας καθοριζει αφου ανηκουμε εκει ιστορικα. Δε νομιζω αμα γυρνουσες στην Αθηνα, στον Αυγουστο του 1999, να σου αρεσε με βαση και συγκρινοντας με το τωρα, αυτο που συνηθισες ως "τωρα". Σε 3 πραματα θα σταθω: 1) καρτοτηλεφωνα -αμα γνωριζες καποια δε θα ηταν εκ του ασφαλους, αμα μετα δεν λεγατε ο ενας στον αλλον που μενατε ή που συχναζετε, σε ποιο καφε ή μπαρακι, ισως και να μην την ξαναεβλεπες ποτε σου. 2) "στρατοπεδα" στην μουσικη -αντιθετα με τωρα που ολοι μπορουνε να ακουνε ολα και να ειναι κομπλε με την παρεα τους αμα δεν εχουν κοινα ακουσματα, τοτε υπηρχαν κοντρες μεταξυ των παρεω, ενας που ακουνε ηλεκτρονικη μουσικη οπως acid trance που τοτε ηταν στην μοδα (οσο ειναι τωρα στη μοδα η τραπ) αραζε σε αλλα κλαμπακια που επαιζαν ΜΟΝΟ αυτο το ειδος μουσικης, απ'οτι οι φιλοι του που ακουγαν Βισση, Μαζωνακη, Λευτερη Πανταζη, κτλπ, και οι οποιοι πηγαιναν στα σκυλαδικα. Τοτε γενικα αυτα ηταν της μοδας, ηλεκτρονικη μουσικη, σκυλαδικα, και η ανερχομενη ραπ μουσικη που εκανε τα πρωτα της βημματα. Οσοι ακουγαν εντεχνα και πηγαιναν Χαρις Αλεξιου ηταν οι παλιοτεροι ηλικιακα. Τωρα αυτο δεν συμβαινει, μπορεις να μην ανηκεις σε ενα ειδος μουσικης και να πηγαινεις παντου χωρις να ταυτιζεσαι με κατι συγκεκριμενο, ειμαστε πιο free απο τοτε. 3) καγκουριλικι και πολυ macho συμπεριφορα -σε αντιθεση με τωρα που δε χρειαζεται να εισαι σκληρο αντρακι, τοτε ηταν απαραιτητη προυποθεση για να εχεις εστω την πιθανοτητα να σε κοιταξει καποια. Ολοι ηταν με 1000αρες μηχανες (οι οποιες ηταν μεν στη μοδα στα '80s -βλεπε ταινιες με Σταθη Ψαλτη, Σταματη Γαρδελη, κτλπ- αλλα εμειναν και σε ολα τα '90s) και φορουσαν δερματινα τζακετ, στενα τζιν, γενικα η μοδα των '90s δεν χωραει αμφισβητηση οτι ηταν ο ορισμος της καλτιλας. Πλεον, και ευτυχως, μπορουμε να φοραμε ο,τι θελουμε και χωρις να επενδυουμε τοσο στο φαινεσθαι, να εχουμε καλες πιθανοτητες να γνωρισουμε ατομα απο οποιοδηποτε φυλο θελουμε, και για να μην παραλειψω και αυτο που παραλιγο να ξεχναγα, ναι, τοτε ηταν φουλ ομοφοβικοι και σεξιστες ολοι, και αντρες και γυναικες. Οποτε μη το ψαχνεις, καμια σχεση τα '90s. Ειδες μια ταινια που με την ρομαντικη σκοπια του Ρενου Χαραλαμπιδη εστιαζει στα καλυτερα στοιχεια και λες "αυτο εσωκλειει το spirit της ολης δεκαετιας!". Ναι, οχι. Δεν το εσωκλειει αυτη η συγκεκριμενη ταινια. Δες Κωνσταντινου και Ελενης καλυτερα και εστιασε στις συμπεριφορες των χαρακτηρων, αυτη ναι, αυτη ειναι μια αντιπροσωπευτικη εικονα των '90s, ειδικα ο ρολος του Μανθου νομιζω ειναι κατι μαγικο, δεν εχω δει σε καποιον αλλον ρολο καποιος να αντιπροσωπευει ολοκληρη γενια ανθρωπων. Αυτος ο Ελληναρας που σκορπαει τα λεφτα σαν καραμελες και που την πεφτει σε ολες, που ειναι τερμα επιφανειακος και μενει στο ωραιο σωμα και εμφανιση, ναι, αυτο ειναι το πιο κοντινο σε "ανθρωπος της δεκαετιας '90" θα δεις.
15.7.2023 | 06:08
Φτηνά Τσιγάρα
Την ξαναείδα σήμερα για 3093838η φορά νιώθοντας για μία ακόμα φορά την ανάγκη να υπάρχει μία μηχανή του χρόνου και να μπορούσαμε να γυρνούσαμε (και να μέναμε όσο θέλαμε) σε όποια εποχή θέλαμε.. εγώ θα ήθελα να πήγαινα τότε που βγήκε η ταινία, Αύγουστος, 1999, Αθήνα. Η Ελλάδα στα καλύτερά της από κάθε άποψη. Ένα παράπονο νιώθω που δεν τα πρόλαβα να τα ζήσω, μία γλυκόπικρη νοσταλγία. Και είμαι μόλις 27. Όσοι/ες το διαβάζετε και τα ζήσατε, σας ζηλεύω απερίγραπτα πολύ. 24 χρόνια πέρασαν από τότε και νιώθω σαν να ήταν ένας άλλος κόσμος.. δεν χάθηκε τελείως ο ρομαντισμός καθώς αυτός έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά αλλά λόγω του διαδικτύου χάθηκε ανεπιστρεπτί ο τρόπος έκφρασης του.. νιώθω πως η ζωή αντί να έγινε καλύτερη με την τεχνολογία, έγινε 100 φορές χειρότερη.. πως γίνετε ρε γ..το μία ταινία 24 ετών και διάρκειας λιγότερο από μιάμιση ώρας να περιέχει περισσότερο συναίσθημα από ό,τι καινούριο κυκλοφορεί πλέον σε κινηματογράφο και μουσική μαζί;;; Νοσταλγία και πάλι νοσταλγία....
2
