ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντεύω 40 και δεν μπορώ καθόλου να συναναστρέφομαι την μητέρα μου. Είναι παρεμβατικό άτομο, κάνει συνέχεια παρατηρήσεις, ανακατεύει πράγματα στο σπίτι μου και έχει και ρατσιστικές αντιλήψεις που δεν αντέχω να τις ακούω. Αν δεν είχα μικρό παιδί, θα συνέχιζα να έχω αραιές επαφές μαζί της μερικές φορές τον χρόνο αλλά από όταν έκανα το παιδί έρχεται συνέχεια για να το δει και με πρήζει με ενοχλητικές παρατηρήσεις και αντιλήψεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την προσωπικότητα μου και τις επιλογές μου. Από την άλλη ο σύντροφος μου δεν θέλει να αφήνω το παιδί σε ξένο άτομο για να βγω να κάνω εξωτερικές δουλειές μόνη μου και έτσι καταλήξαμε να έρχεται συχνότερα η μητέρα μου για να το προσέχει (κάτι που δεν ήθελα, μπορώ να διαθέσω χρήματα σε νταντά και δεν θα με πείραζε). Τώρα καλοκαιριάτικα πήγε να παραθερισει και λέω ουφ θα ησυχάσω ένα διάστημα και τι έκανε πάλι; έπεισε τον σύντροφο μου να πάμε και εμείς εκεί που κάθεται για να μπορεί να μας βλέπει. Ο οποίος δέχτηκε γιατί είναι κοντά στη δουλειά του και αλλιώς δεν μπορεί να φύγει πιο μακριά και εγώ πάλι δεν θέλει να φύγω με το παιδί κάπου χωρίς αυτόν (που πολύ θα το ήθελα και άλλες φίλες μου το κάνουν μια χαρά) Τα νεύρα μου είναι ήδη τσατάλια γιατί ξέρω ότι θα πρηστώ με την συναναστροφή μαζί της και δεν ξέρω με ποιον να μιλήσω και τι λύση να βρω να έχουμε πιο αραιή επικοινωνία ώστε να μην αναγκάζομαι να κάνω πράγματα που δεν θέλω, πραγματικά με πιάνει το στομάχι μου... (Να προσθέσω ότι είχε πάει πρόσφατα σε γιατρό κατόπιν πίεσης μου για άσχετο πρόβλημα υγείας και συν τοις άλλοις της είπε ο άνθρωπος να δει κι έναν ψυχίατρο)