ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θελω να γινω κυνικος και να στο χαλασω αλλα...ολα οσα βλεπεις απο αυτην (σε οποια και αν αναφερεσαι) δεν ειναι αληθινα. Ηθοποιοι, τραγουδιστες, γενικα ολοι οι ανθρωποι του χωρου του θεαματος εχουν 2 ζωες: αυτη της ζωης τους που μονο οι ιδιοι ξερουν (και οι παπαρατσι μεσα απο την κλειδαροτρυπα ο,τι μπορεσουν να δουνε) και αυτη της δουλειας τους που ολοι ξερουν αλλα δεν παρουσιαζει τον χαρακτηρα, την ψυχοσυνθεση, γενικα το οτιδηποτε αποκλειστικα δικο τους. Αυτο που βλεπεις ειναι ενας ρολος, ενα προσωπειο. Καταλαβαινω την υποσυνειδητη σου αναγκη να εισαι ερωτευμενη/ος με κατι φαινομενικα αψεγαδιαστο (κεγω ημουν παλια με διασημη) αλλα αυτο και δε θα σε οδηγησει πουθενα αλλα και δε θα εχεις ποτε ανταποκριση. Εχουμε εναν ωκεανο απο σκεψεις και συναισθηματα μεσα μας και επειδη ειτε δεν βρηκαμε ακομα τον καταλληλο ανθρωπο για να του τα δειξουμε ειτε πληγωθηκαμε απο εναν ανθρωπο που πιστευαμε πως ειναι ο Ενας / η Μια ενω τελικα δεν ηταν, καταληγουμε να ερωτευομαστε αυλα και ουτοπικα πραματα που δεν υπαρχουν πουθενα στον αληθινο κοσμο. Καποτε ειχα καθησει και το ειχα σκεφτει, "και τελικα" -ειπα στον εαυτο μου- "αυτο που ερωτευτηκα στον ρολο της (ειχα ερωτευτει ηθοποιο) ειναι μερος ενος σεναριου που ενας αλλος ανθρωπος το εγραψε, ενας αφανης ανθρωπος, και τον εδωσε σε αυτη για βα τον ενσαρκωσει, για να του δωσει ζωη..". Και ειχα αναζητησει τον ανθρωπο που εγραφε/σχεδιασε τον ρολο της και επειδη της εξεφρασα (γυναικα σεναριογραφος ηταν) ποσο ημουν ερωτευμενος με τον τροπο που παρουσιαζε την περσονα της, τον εσωτερικο της κοσμο, ολα της τα χαρακτηριστικα, συμφωνησε στλ να βρεθουμε για εναν καφε. (οι σεναριογραφοι παραδοξως βγαζουν ελαχιστα συγκριτικα με τους ηθοποιους οι οποιοι ερμηνευουν αυτα που οι ιδιοι εγραψαν, παιρνουν ουτε το 1/5 απο χρηματα και ελαχιστη φημη, τραγικο i know) Και αφου βρεθηκαμε και μιλησαμε καταλαβα (ανατριχιαζοντας σε εκεινο το σημειο απο την συνειδητοποιηση) οτι αυτο που εγραψε, δεν υπαρχει πουθενα στον κοσμο, ισως και να μην υπηρξε ποτε με τον ιδιο ακριβως τροπο. "Δανειστηκε" χαρακτηριστικα προσωπικοτητας απο ανθρωπους που μπηκαν και ανθρωπους που βγηκαν απο τη ζωη της, επηρεαστηκε απο αλλες "αυλες" προσωπικοτητες αλλων ρολων, εμπνευστηκε απο ποιηματα, ταινιες, τραγουδια, συζητησεις με γνωστους και αγνωστους.. πηρε διαφορα στοιχεια, διαφορετικα μεταξυ τους και επλασε κατι μοναδικο με ολα αυτα. Και αυτο που ερωτευτηκα εγω δεν ηταν παρα το απειρο αντικαθρεφτισμα μιας φωτογραφιας οπου ο καθρεφτης τον οποιο εχει απεναντι της η φωτογραφια, εχει απο πισω του εναν αλλο καθρεφτη και δημιουργουνε αυτο το ατελειωτο παραδοξο. Ποτε δε θα βρεις, ουτε καν πλησιασεις, την αρχικη εικονα. Παντα θα βλεπεις κατι που θα νομιζεις ειναι μια ανασα μακρια ενω στη πραγματικοτητα σας χωριζει μια αιωνιοτητα και κατι ακομα. Ναι, ειναι γοητευτικο, ναι ειναι υπεροχο, ναι ειναι φανταστικο. Αλλα δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια ονειροφαντασια...