Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Tα σκέφτομαι αναλυτικά και σκέφτομαι το χειρότερο πιθανό σενάριο και τι θα κάνω σε αυτή την περίπτωση για να το αντιμετωπίσω, για να το αλλάξω, για να το διαχειριστώ.
Είναι δυσάρεστο να τα σκέφτομαι αλλά έτσι κάπως νιώθω οτι "προετοιμάζομαι" και οτι θα είμαι σε θέση να τα διαχειριστώ.
Είμαι η γράφουσα!! Σε ευχαριστώ για την απάντηση, ωστόσο εγώ με αυτό που κάνω με αρρωσταίνω καθημερινά όπως το να σκέφτομαι συνεχώς ότι θα γίνει πόλεμος για παράδειγμα κτλπ και καθημερινά είμαι με ένα κόμπο στο στομάχι και χωρίς όρεξη για τίποτα
καλησπέρα! Οκ μπορεί να γίνει πόλεμος, επίσης μόλις πάω να περάσω τον δρόμο μπορεί να με χτυπήσει ένα αυτοκίνητο, μπορεί να διαγνωστώ με μια σοβαρή ασθένεια ή να γίνει ένα τρομοκρατικό χτύπημα ή ένας σεισμός.
Μπορεί και όχι, μπορεί να μην συμβεί τίποτα από αυτά.
Είναι 50%-50% οι πιθανότητας. Γιατί να μην ζούμε την ζωή, έχοντασ στο μυαλό το αισιόδοξο σενάριο;
Επίσης, έχεις μιλήσει σε ειδικό για αυτό;
