ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν μπαινουμε σε σχεσεις τις περισσοτερες φορες θεωρουμε αυτονοητο οτι ο αλλος θα ξερει να μας δειχνει την αγαπη του με τον τροπο που εμεις θεωρουμε σωστο. Αλλα η αληθεια ειναι οτι καθε ανθρωπος αναλογα με το πως εχει μεγαλωσει δινει βαση σε αλλα πραγματα. Πχ καποιος που εχει μεγαλωσει σε μια πλουσια οικογενεια μπορει να χρησιμοποιει πολυ τα χρηματα ως μεσο για να σου δειξει οτι σε αγαπαει, παιρνοντας σου δωρα, πηγαινοντας σε για φαγητο κλπ. Μπορει ομως να μη δινει τοση βαση σε θεματα οπως συναισθηματικη στηριξη κλπ ειτε γιατι δεν τα θεωρει τοσο σημαντικα ειτε γιατι δεν ξερει πως να το κανει. Για σενα ομως μπορει η συναισθηματικη στηριξη να ειναι σημαντικο κομματι μιας σχεσης. Σε αυτη την περιπτωση λοιπον μπορεις να μαθεις σε καποιον πως περιμενεις να σου φερεται? Πριν καποιες βδομαδες χωρισα απο μια σχεση 3 μηνων. Ζω στο εξωτερικο κ ο ανθρωπος που ειχαμε σχεση ειναι απο την Αφρικη κ εχει μεγαλωσει εκει. Ο βασικος λογος που αποφασισα να τον χωρισω ειναι γιατι μου χρωστουσε χρηματα (οχι μεγαλο ποσο, γυρω στα 30 ευρω) και ενιωθα οτι δεν το βαζει σε προτεραιοτητα να μου τα επιστρεψει. Ειχε γινει κ πριν καιρο ενα σκηνικο οπου μου ειχε ζητησει να του δανεισω 50 ευρω κ εμενα μου ειχε κακοφανει κ ειχα ξενερωσει. Εκεινου ομως του ειχε κακοφανει που αρνηθηκα να του τα δωσω γιατι ελεγε οτι ειναι σημαντικο να μπορεις να στηριξεις τον ανθρωπο σου ακομα κ σε θεματα οικονομικα. Αφου το συζητησαμε καταληξαμε στο οτι εχουμε απλα διαφορετικες νοοτροπιες στο συγκεκριμενο θεμα. Ειναι πολυ γλυκος κ περιποιητικος μαζι μου σε αλλα θεματα, αλλα στο θεμα των χρηματων υπαρχουν καποια προβληματα, που δεν ειμαι σιγουρη αν ειναι απλα διαφορα νοοτροπιας ή και κατι αλλο. Πχ εγω αυτα τα δυο γεγονοτα τα θεωρησα ελλειψη σεβασμου προς το προσωπο μου κ οτι με εκμεταλλευεται, αυτος ομως δεν φανταστηκε οτι θα το επαιρνα ετσι. Ξερω οτι εσεις τωρα που διαβαζετε πιστευετε οτι απλα με δουλευει κ με εκμεταλλευεται αλλα προσπαθηστε να μπειτε στη νοοτροπια ενος ανθρωπου που εχει μεγαλωσει σε μια φτωχη χωρα κ ισως για κεινον ειναι φυσιολογικο να ζητα λεφτα απο φιλους, οικογενεια κλπ οταν ξεμενει. Δεν ξερω, κ μενα στην αρχη μου κακοφαινοταν ολο αυτο αλλα οσο το σκεφτομαι συνειδητοποιω αλλα πραγματα. Χθες, μου εστειλε ενα μηνυμα οπου εν ολιγοις μου ελεγε οτι του λειπω πολυ κ οτι τελοσπαντων θελει να του δωσω μια ευκαιρια αναφεροντας κιολας οτι ειναι προθυμος να μαθει (η μαλλον θελει εγω να του διδαξω) πως να συμπεριφερεται οπως εγω θελω. Οταν διαβασα το μηνυμα, καπως ενιωσα μεσα μου. Εχω συνηθισει απο πρωην συντροφους μου οταν κανουν ενα λαθος ειτε να μην το παραδεχονται ειτε να κατηγορουν κ μενα οτι εφταιξα. Ο συγκεκριμενος οχι μονο παραδεχτηκε οτι εκανε λαθος αλλα μου ειπε εμμεσως πλην σαφως οτι ισως απλα το λαθος του να προκυπτει απο το γεγονος οτι εχουμε μεγαλωσει διαφορετικα κ οτι βλεπουμε τα πραγματα αλλιως. Το οτι ομως εδειξε να ειναι προθυμος να γινει αυτο που θελω εγω (οχι με την εννοια να γινει ενας αλλος ανθρωπος, αλλα να με "πλησιασει" πιο πολυ ωστε να συνεννοουμαστε καλυτερα) μου φανηκε αν μη τι αλλο γλυκο. Οι περισσοτεροι λενε "ετσι ειμαι κ αν σ αρεσω". Δεν ξερω αν οντως θα αλλαξει, αλλα θυμαμαι οτι στο παρελθον παρεμενα με αντρες που ειχαν ελαττωματα τα οποια δεν προσπαθουσαν καν να δουλεψουν κ τωρα που εχω καποιον που ειναι προθυμος να βελτιωθει σκεφτομαι "γιατι να μην του δωσω μια ευκαιρια". Κ αν δεν κανει οσα λεει απλα θα χωρισουμε οριστικα. Απλα οντως εχοντας ζησει καποια πραγματα μαζι του αυτους τους λιγους μηνες συνειδητοποιω οτι ισως να μην ξερει πως να δειξει το ενδιαφερον του, τουλαχιστον οχι με τροπο που εμενα με ικανοποιει. Αν ομως μπορουσα να του εξηγησω πως θελω να φερεται ισως να ειμαστε πολυ καλυτερα. Τι πιστευετε?