ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 25 χρονών. Έχω τελειώσει την πρώτη μου σχολή, έχω κάνει ένα μεταπτυχιακό, είμαι στο τρίτο έτος της δεύτερης σχολής μου και από Οκτώβριο θα ξεκινήσω το δεύτερο μεταπτυχιακό μου το οποίο θα πληρώνω μόνη μου. Έχω χρήματα στην άκρη, μερικές χιλιάδες ευρώ και προς το παρόν εργάζομαι από το σπίτι σε μια πολυεθνική εταιρεία στην εξυπηρέτηση πελατών σε ξενόγλωσσο τμήμα, έχοντας καθημερινή επικοινωνία με πελάτες από την Ευρώπη. Ο μισθός είναι αρκετά καλός για τα ελληνικά δεδομένα. Τους τελευταίους μήνες γνώρισα τον αδερφό μιας πρωην καθηγήτριας μου, γύρω στα 33 και μόνιμος δάσκαλος. Δεδομένου ότι δεν είμαστε από την ίδια πόλη, βρεθήκαμε δύο φορές τον Ιούλιο, όταν ήρθε στην πόλη μου για να με δει. Η μητέρα μου επεμβαίνει όμως και δε μου επιτρέπει να προχωρήσω μαζί του, εννοώ να γνωριστούμε. Έχει προαίσθημα ότι είναι επικίνδυνος λέει κι ότι θα με σκοτώσει καθώς λέει ότι έχει ψυχιατρικό πρόβλημα κι ας είναι δάσκαλος. Πήρε κι έναν γέροντα μοναχό διορατικό και της είπε κι αυτός το ίδιο λέει. Με κυνηγάει όλη μέρα μέσα στο σπίτι, κλαίει και μου λέει να τον αφήσω, ενώ ούτε καν τα φτιάξαμε. Ήταν να έρθει σήμερα πάλι στην πόλη μου να με δει, αλλά πριν λίγες μέρες εξαιτίας της συμπεριφοράς της μητέρας μου βρήκα μια δικαιολογία για να κόψω μαζί του. Δεν άντεξα για πολλές μέρες όμως καθώς μου έστειλε μήνυμα εκείνος ξανά και τα βρήκαμε ξανά. Μου είπε ότι όταν του είπα να κόψουμε, ακύρωσε το ξενοδοχείο που είχε κλείσει στην πόλη μου και έκλεισε εισιτήριο και ξενοδοχείο στον Βόλο για να πάει μόνος του να ηρεμήσει προπληρώνοντας. Μου είπε να πάω να τον δω έστω για μια μέρα γιατί από τέλη Αυγούστου θα φύγει πάλι για το νησί όπου εργάζεται προσωρινά, για ακόμη μια χρονιά. Εγώ θέλω πάρα πολύ να κλείσω τώρα εισιτήριο και να πάω σήμερα, αλλά δεν πρόκειται να το κάνω, καθώς φοβάμαι τη μητέρα μου και το τι έχει να γίνει στο σπίτι. Θα αρχίσει να κλαίει, να λέει ότι την πονάει η καρδιά της, ότι θα πεθάνει. Πάντα τη φοβόμουν, πάντα ήθελα να ξεφύγω από αυτή και δεν μπορώ. Έφτασα 25 με δικά μου χρήματα και δεν μπορώ να πάω μια εκδρομή να δω έναν άνθρωπο που μου αρέσει. Εκείνος μου είπε ότι ενδιαφέρεται γενικά για κάτι σοβαρό. Θέλω να πάω, να περάσουμε καλά, να γνωριστούμε αλλά δεν πρόκειται να το κάνω. Ήδη η μητέρα μου με κυνηγάει όλη μέρα στο σπίτι μόλις τελειώσω τη δουλειά κυριολεκτικά, κλαίει, μπυ φωνάζει, με κατηγορεί ενώ δεν έχω κάνει τίποτα, χωρίς καν να ξέρει τίποτα για την εκδρομή. Πού να της έλεγα κιόλας. Τόσο καιρό με έλεγε πόρνη, σεξομανή κι άλλα διάφορα. Ανακατεύεται στο τι θα του πω και μου λέει να μην κάνω σεξ μαζί του, ενώ δεν το είχα σκοπό έτσι κι αλλιώς. Θέλω να τον γνωρίσω μόνο. Άλλωστε είμαι παρθένα και δεν είχα κάποια σχέση μέχρι στιγμής. Τι να κάνω; Πώς να ξεφύγω; Νιώθω ότι ζω φυλακισμένη και δυστυχισμένη. Βοήθεια... Τη φοβάμαι τρομερά...