ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξαρτάται σε ποιά θέση είναι αυτός που προτείνει λύσεις και σε ποιά βρίσκεται αυτός ο οποίος ''κλαίγεται για την άδικη ζωή'' όπως το γράφεις.
Συνήθως ο πρώτος είναι σε θέση ισχύος και δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ στη δική του ζωή και καθημερινότητα τις ''λύσεις'' που προτείνει στον δεύτερο.
Το να προσπαθείς να αλλάξεις κάτι δεν είναι πάντα στο χέρι σου.
Υπάρχουν διάφορα εμπόδια στη ζωή και σχεδόν όλα είναι θέμα αλληλεπίδρασης.

Συμφωνώ εν μέρει σε αυτό που λες αλλά καλό θα ήταν να σκεφτούμε όλοι μας, κι εσύ που είσαι βέβαιη ότι όταν κάτι δεν πάει καλά πρέπει να το αλλάξουμε κι ότι έχουμε τη δύναμη και τη δυνατότητα γι' αυτή την αλλαγή, όλοι μας να σκεφτούμε κατά πόσο στην προσωπική μας ζωή είμαστε ανοιχτοί σε αλλαγές και πόσο βοηθάμε και τους άλλους να κάνουν στη δική τους τη ζωή τις αλλαγές που επιθυμούν.
Εσύ ας πούμε (και η κάθε εσύ, ο κάθε άνθρωπος) πόσες ευκαιρίες έδωσες σε μια απλή καθημερινή σου μέρα ώστε να γνωριστείς με κάποιον άνθρωπο;
Πόσο βγήκες από την ''αδράνεια που ελλοχεύει αρχικά και μετέπειτα εγκαθίσταται'' όπως χαρακτηριστικά γράφεις;
Πόσο ανοιχτός ήσουν ως άνθρωπος πηγαίνοντας στη δουλειά σου, γυρίζοντας απ' τη δουλειά σου ή σε μια βραδινή σου έξοδο ώστε να συμπεριλάβεις και κάποιο άλλο άτομο στην παρέα σου;
Πόσο ανοιχτός ήσουν ως άνθρωπος όταν κάποιο άτομο επιχείρησε να σου μιλήσει με αφορμή κάτι άσχετο ώστε να βγει από την ''αδράνεια'';
Υπήρχε δεκτικότητα ή απάντησες κάτι στα γρήγορα και φρόντισες να εξαφανιστείς αμέσως από το οπτικό του/της πεδίο;
Ξεκίνησες ποτέ να πεις κάποια κουβέντα με κάποιο άτομο σε έναν χώρο που βρέθηκες, με κάποιο άτομο που πιθανόν να βρισκόταν μόνο παραδίπλα σου;
Ή επιχείρησες ποτέ να συνομιλήσεις με μια μικρή παρέα ανθρώπων που βρεθήκατε σε έναν κοινό χώρο;
Ή είσαι από τους πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σε έναν χώρο και είναι σκυμμένοι συνεχώς στο κινητό τους;
Ή που βλέπουν κάποιο μόνο άνθρωπο με κενή θέση δίπλα του και επιλέγουν να κάτσουν στην επόμενη σειρά θέσεων;
Ή ακόμα κι αν κάτσεις δίπλα σε κάποιον άνθρωπο αρχίζεις αμέσως την ενασχόληση με το κινητό και συνομιλείς συνέχεια σε αυτό;
Χρησιμοποιώ το δεύτερο ενικό πρόσωπο γιατί αν κάποιο θέμα γίνει λίγο πιο προσωπικό τότε βλέπουμε κι εμείς οι ίδιοι ότι στην πράξη δεν κάνουμε τίποτα απ' όσα προτείνουμε στους άλλους να κάνουν και τους ρίχνουμε και το φταίξιμο γι' αυτό.
Αν προτείνουμε σε κάποιον άνθρωπο να βγει από την υποτιθέμενη αδράνεια αλλά δεν του δίνουμε ούτε καν την ελάχιστη σημασία όσο αναπνέει και ζει δίπλα μας τότε κάτι δεν πάει καλά με την απολυτότητα της ''λύσης'' που προτείνουμε.

Είδες κι ο εξομολογούμενος με τις αλλαγές που μας απαρίθμησε πόσο ικανοποιημένος έμεινε στο τέλος.
Χρησιμοποιούμε τις ''λύσεις'' που μας προτείνονται ή που βρίσκουμε μόνοι μας για τον εαυτό μας για να αυταπατώμαστε ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά.
Αυτή είναι η μοναδική (πικρή) λειτουργία των λύσεων που προτείνονται αν τις ακολουθήσουμε.
Χρειάζεται όμως να έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε κάποια πράγματα σε βάθος ακόμα κι αν οδηγηθούμε στην εκούσια αυταπάτη μας.
Ένα από αυτά είναι ότι ποτέ δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες και ό,τι υπάρχει στη ζωή τη δική μας και θεωρείται αυτονόητο δεν σημαίνει πως υπάρχει και στη ζωή των άλλων.

@12.4.2024 | 03:05
Αγαπητε φιλε/η σε συγχαιρω για το σχολιο σου!Το εκανα copy-paste γιατι ειναι προϊον ανθρωπου με αντίληψη και οσα γραφεις ειναι ακριβως ο,τι χρειαζεται να κάνει καποιος σαν την ανωτερω σχολιαστρια για να κινητοποιηθει και να σταματησει να κλαυθμηριζει επιτελους που δεν βρισκει αντρα.

Trivia: συμφωνα με εξομολογηση της στο παρελθον (εδω στη στηλη και κοβω το κεφαλι μου οτι ηταν αυτη, ξερω τι λεω) ειχε ερωτευτει εναν τυπο απο το ιντερνετ /επικοινωνια μεσω email , ο οποιος ξαφνικα σταματησε να της απαντα στα μηνυματα και αυτη θεωρησε οτι εδινε ψευτικες ελπιδες δεν μπορουσε να ξεπερασει εναν αγνωστο προς αυτην ανθρωπο.
Βγαλε τα συμπερασματα σου. Και μετα αυτο το ατομο κουναει το δαχτυλο. Καπου ωπα.