Τι κοινο μπορει να εχει μια γυναικα 30 χρονων μ ενα κοριτσακι 20 χρονων;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τι κοινο μπορει να εχει μια γυναικα 30 χρονων μ ενα κοριτσακι 20 χρονων;
Μαλλον ζηλευεις που εχει μεγαλυτερη περαση απο σενα και για αυτο πεταγες μπηχτες. Παραδεξουυ το στον εαυτο σου.
Νομίζω ο,τι ηταν να κανεις απο την μεριά σου το εκανες.
Δεν γινεται να ζεις με τα μήπως. Την ρωτησες. Μπορει να μην εχει την ωριμότητα ή να μη θελει να σου πει αν την πειραξε κατι. Δεν μπορεις ομως να διορθωσεις κατι που δεν ξερεις οτι ειναι λαθος.
Απο την αλλοι οι ανθρωποι απομακρύνονται και χωρις λόγο. Θελω να πω, μπορει να μην φταις σε κατι, αλλα η αιτια να βρισκεται στην ιδια.
Εφ οσον για εσενα ειναι σημαντικό να βρισκεται στην ζωη σου, προσπάθησε να εισαι κοντα της (πχ να κανονιζετε πραγματα μαζι, να βγαινετε, να την λαμβανεις υποψη κτλ). Αν η ιδια παρ ολα αυτα δεν θέλει, απλα και εσυ πρεπει να προχωρήσεις...
Είναι πολύ λογικά τα ερωτήματά σου και θα σου απαντήσω πως ναι, ισχύει τουλάχιστον ένα ή περισσότερα από αυτά που σκέφτεσαι · κατά τη δική μου γνώμη έχει απομακρυνθεί.
Πριν επεκταθώ, θα σου αναφέρω εδώ ότι γενικά όλοι οι άνθρωποι στις συναναστροφές μας προτιμούμε συχνότερα τη ζεστασιά, την τρυφερότητα, το συναίσθημα, παρά το χιούμορ και το "πείραγμα" που πολλές φορές μπορεί να είναι ψυχρό, σκληρό ή αβάσταχτα λογικό.
Αυτό που σου γράφω είναι σίγουρο · έχει διαπιστωθεί από σχετικό ερευνητικό πείραμα με πιθήκους που δεν θα περιγράψω τώρα, ώστε να μη γίνω κουραστικός.
Δεν είναι μικρή η διαφορά ηλικίας σας όταν μιλάμε για επίπεδο 20 και 30. Εσύ μπορεί να κάνεις χιούμορ, εκείνη όμως ίσως πληγώνεται με αυτό και το παρεξηγεί.
Δεν έχετε τις ίδιες εμπειρίες. Και χωρίς παρεξήγηση, μου φαίνεται από όσα γράφεις πως έχεις αναλάβει μαζί της το ρόλο της "μεγάλης αδερφής" και αυτή μαζί σου της "μικρής" -ίσως και ασυναίσθητα. Πράγμα που το βρίσκω λάθος, επειδή αυτό μπορεί να τη μπουχτίζει και να την πνίγει. Άσε της χώρο.
Μπορεί πάλι, να έχει ξεκινήσει μία ερωτική σχέση και να σε αφήνει στην "απέξω" προκειμένου να ξεκολλήσει από σένα. Επειδή όμως είναι μικρή και ευγενική δεν τολμά να σου πει την αλήθεια στα ίσα, οπότε στο κόβει σιωπηρά και με μισόλογα.
Η φίλη σου που είναι μεγαλύτερη και έχει τρία χρόνια διαφορά από σένα, τα βλέπει πιο ξεκάθαρα.
Θεωρώ ότι πρέπει να κρατήσεις κάποια απόσταση μαζί της από εδώ και πέρα χωρίς όμως να γίνεις τελείως αδιάφορη. Και να περιορίσεις όσο μπορείς τα πειράγματα στο συγκεκριμένο άτομο, επειδή κινδυνεύεις να το χάσεις οριστικά.
Φυσικά, θα κρίνεις συνολικά από τις απαντήσεις και των υπόλοιπων σχολιαστών στο τί θα κάνεις.
Σε ευχαριστώ για τα επιχειρήματα. Θα τα λάβω υπόψη.
Αν και δεν νομίζω να έχω αναλάβει τον ρόλο της μεγάλης αδερφής καθώς από την αρχή δεν την «έπνιγα».
Πως να το εξηγήσω. Δεν «πνίγω» ανθρώπους , ειδικά τους φίλους ή ανθρώπους που αγαπώ. Εξαρχής δίνω χώρο όπως κι εκείνοι μου δίνουν χώρο. Πάντα το είχα αυτο με το να μην πνίγω τον άλλον αλλά και ούτε να είμαι αδιάφορη. Αν ο άλλος χρειαστεί κάτι θα είμαι δίπλα του ή αν θελει να συζητήσει κάτι , θα τον ακούσω. Ασχετα από αυτο , με τη συγκεκριμένη απλά τα πηγαίναμε καλά , κατανοούσαμε πολλα πράγματα και υπήρχε περισσότερη επαφή. Τη συμπαθούσα πολύ και το έβλεπα ότι με συμπαθούσε πολύ και χαιρόμουν. Αυτο το κομματι μου λείπει κάπως.