ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.6.2024 | 11:17

Βρείτε μου μια λύση, σας παρακαλώ...

Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας εδώ και περίπου 15 χρόνια... Από την αρχή του εργασιακού μου βίου, αυτή ήταν η δουλειά μου... Δεν είχα δουλέψει κάπου αλλού πριν...Δεν μπορώ να πω ότι μου πολυάρεσε από την αρχή, αλλά, τέλος πάντων, έβρισκα ένα κάποιο ενδιαφέρον και ήμουν πάντα απολύτως εντάξει στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις... Σε κάποιες περιόδους της ζωής μου μάλιστα, ήταν για εμένα και μια κάποια διέξοδος η εργασία μου, όταν είχα άλλου είδους προβλήματα στην ζωή μου...Από χρήματα, λίγα πράγματα, κυρίως διότι είχα και την ατυχία να ξεκινήσω ακριβώς ταυτόχρονα με την οικονομική κρίση, με ό,τι αυτό σημαίνει, συν το ότι, δεν κυνηγούσα και την δουλειά ιδιαίτερα... Ας είμαι ειλικρινής σε αυτό....Και η κατάσταση σε αυτόν το τομέα δεν έχει βελτιωθεί μέχρι και σήμερα... Ποιό είναι το πρόβλημα: Ότι πλέον, βαριέμαι αφάνταστα να ασχοληθώ με τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, συνεχώς αναβάλλω αυτά που πρέπει να κάνω και για να κάνω κάτι, πρέπει το πράγμα να φτάσει στο μη περαιτέρω, που λέμε... Με άλλα λόγια, έχω φτάσει σε ένα σημείο να αντιμετωπίζω ως ''βουνό'', ακόμα και την παραμικρή και κατά γενική ομολογία απλή, εργασία... Τώρα θα μου πεις, γιατί δεν αλλάζεις δουλειά; Ε, δεν είναι και τόσο εύκολο... Κάθε άλλο θα έλεγα... Πώς να κάνω στροφή 180 μοιρών; Πείτε μου λοιπόν, σας παρακαλώ, πώς μπορώ να ανακτήσω ξανά, έστω και εν μέρει, το χαμένο μου ενδιαφέρον για την εργασία μου; Το έχετε αντιμετωπίσει και εσείς; Και διευκρινίζω ότι, δεν περνάω απλά μια φάση, που λέμε... Είναι δυστυχώς μια παγιωμένη κατάσταση, εδώ και πάρα πολύ καιρό... Σας ευχαριστώ...
3
 
 
 
 
σχόλια

Μπορείς παράλληλα με την δουλειά να ασχοληθείς με δραστηριότητες που σε ενδιαφέρουν ώστε να "ανεβεις" ψυχολογικά και να αποκτήσεις κίνητρο στην καθημερινότητα σου. Ως προς την ίδια φύση του επαγγέλματος (δεν γνωρίζω και με τι ασχολησε) θα μπορούσες να εμβαθύνεις με κάποιο σεμινάριο ή περεταιρω ερευνα; Ή θα μπορούσες να αλλάξεις το περιεχόμενο/κλίση/κατεύθυνση της δουλειάς χωρίς να αλλάξεις την ίδια την δουλειά (να εξειδικευτείς σε κάτι άλλο παρεμφερές με την προϋπηρεσία σου).

Ναι, το έχω αντιμετωπίσει. Όμως, το έχω συνδέσει με την προσωπική ζωή του καθενός. Προσωπική ζωή/επαγγελματικός τομέας, είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όσο καλά ή όχι πηγαίνει το πρώτο, ανάλογα πάει και το δεύτερο.
Και δε λέω για το αν αποδίδεις ή όχι σε μια εργασία, επειδή εσύ μπορεί να είσαι φιλότιμος και ευσυνείδητος, ακόμα και εάν νοιώθεις χάλια μέσα σου σε όλα τα υπόλοιπα.
Μιλάω για την περίπτωση που όπως εσύ, βιώνεις πλέον την εργασία σα "δουλειά", σαν αγγαρεία. Και που σου έρχεται να τα βροντήξεις όλα κάτω.
Ακόμα και σαν απλός υπάλληλος κάπου, μπορεί να βρεις τη δουλειά σου αφόρητη · πόσο μάλλον όπως εσύ, να είσαι και ελεύθερος επαγγελματίας που όλες οι ευθύνες και οι επιλογές περνούν αποκλειστικά από σένα. Και που όπως γράφεις, δε σου πολυάρεσε ήδη από την αρχή...
Κατά τη δική μου άποψη, πρέπει να κάτσεις να βρεις τί είναι αυτό που σου ρουφά την ενέργεια, ώστε συνέχεια αναβάλλεις τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρεις.
Δε μπορώ να ξέρω τί είναι αυτό, αλλά πρέπει να εστιάσεις εκεί επειδή είναι σίγουρα αρνητικό. Και στη συνέχεια, να το πολεμήσεις.
Αν δυσκολεύεσαι να το βρεις μόνος σου, συζήτησε πάνω στο πρόβλημα με άλλα άτομα που εμπιστεύεσαι και σε γνωρίζουν καλά. Μπορεί μέσω αυτών, να βρεις τί φταίει.
Καλή δύναμη.

Scroll to top icon