Γνωρισα καποτε ενα τετοιο ζευγαρι. και συναναστραφηκαμε μεσω κοινων γνωστων για λιγο. Αυτη μια γηραια κυρια πολυ εως υπερβολικα περιποιημενη εκεινος ενας ωραιος αντρας στην ηλικια των παιδιων της. Εμειναν μαζι εως το τελος της. Παντα αναρωτιομουν τι ηταν αυτο που τον τραβουσε κοντα της. Σημασια εχει πως οταν εκεινη "εφυγε" αυτος εμεινε μονος και δεν εφτιαξε ποτε τη ζωη του κι ηταν κατι που τον πειραζε. Παντως για να το σκεφτεσαι εχει αρχισει ηδη η αντιστροφη μετρηση οπότε δεν χρειαζεσαι γνωμες. Θα σου ελεγα να μη μεινετε φιλοι γιατι με τοσο δυνατα συναισθηματα δεν θα μπορεσεις να δοθεις στην επομενη και θα ειναι αδικο.
19.6.2024 | 14:06
Σχέση χωρίς μέλλον, αλλά...
Είμαι 40 ετών και έχω σχέση με μια γυναίκα κατά πολύ μεγαλύτερή μου... Όλα ξεκίνησαν πιο πολύ ως ''παιχνίδι'', αλλά αυτό δεν άργησε να εξελιχθεί σε μια πολύ ειλικρινή και βαθιά σχέση... Την αγάπησα πολύ και εκείνη το ίδιο... Πέρα όμως από αυτό, υπάρχει και μια πολύ μεγάλη αλληλοεκτίμηση και ένας απίστευτος αλληλοσεβασμός. Μιλάμε για όλα, χωρίς να φοβόμαστε για το πώς θα αντιδράσει ο άλλος και γενικά υπάρχει μια πολύ καλή χημεία, συν το ότι, μου συμπεριφέρεται άψογα και φυσικά το ίδιο άψογα της συμπεριφέρομαι και εγώ...Ίσως αυτό να οφείλεται και στο ότι, συνέπεσε να θέλουμε τα ίδια πράγματα την ίδια χρονική στιγμή... Ποιο είναι το πρόβλημα: Ναι, θέλω πολύ να είμαι μαζί της και εκείνη το ίδιο, αλλά η πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, εξ αρχής αποτελεί εμπόδιο για την εξέλιξη της όλης σχέσης, με το πρόβλημα να το έχω κυρίως εγώ, διότι, για φανταστείτε τις αντιδράσεις της οικογένειάς μου όταν μάθουν για την τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας... Ήδη έχουν αρχίσει να με ρωτάνε κάποια πράγματα (εντάξει, δεν με πιέζουν, αλλά καταλαβαίνετε τί εννοώ) και εγώ δεν έχω τί να τους απαντήσω, λόγω ακριβώς τους ζητήματος της πολύ μεγάλης διαφοράς ηλικίας, που αν το μάθουν, θα τους έρθει το ταβάνι στο κεφάλι και λογικό είναι...Εγώ είμαι σε μια απολύτως παραγωγική ηλικία και εκείνη είναι δεκαετίες μεγαλύτερή μου...Συν το ότι, κρυβόμαστε από όλους τους κοινούς μας γνωστούς, λες και κάνουμε κάτι κακό...Και φυσικά, όλα αυτά εμποδίζουν την εξέλιξη της σχέσης, ό,τι και αν σημαίνει η λέξη ''εξέλιξη'' μέσα σε μια σχέση... Και τώρα θα πει κάποιος: Καλά δεν το ήξερες αυτό από την αρχή; Ναι, το ήξερα, αλλά δεν πίστευα ότι θα δέναμε και τόσο πολύ... Συν το ότι, για να είμαι απολύτως ειλικρινής, έχω την τάση να μπλέκω σε αδιέξοδες καταστάσεις... Για να ακριβολογώ, είμαι κάπως παρορμητικός και δεν σκέφτομαι ρεαλιστικά... Δεν το κρύβω ότι, μου έχει γίνει απαραίτητη και το ίδιο ισχύει και από την δική της πλευρά ως προς εμένα...Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να μην ξέρω πλέον τί να κάνω... Δεν θέλω να χωρίσω σε καμία περίπτωση, αλλά και μη δυνατότητα εξέλιξης με κάνει να στενοχωριέμαι και να μην μπορώ να το διαχειριστώ... Στον αντίποδα, υπάρχει απίστευτη χημεία και αλληλοκατανόηση... Η ίδια προσπαθεί να δείχνει ότι όλο αυτό το αντιμετωπίζει χαλαρά, αλλά μέσα από κάποιες αντιδράσεις και από κάποια λεγόμενά της, δείχνει ότι δεν επιθυμεί να με χάσει, παρουσιάζοντας μια συμπεριφορά με αρκετά ισχυρά σημάδια κτητικότητας προς το πρόσωπό μου, κάνοντάς ασφαλώς από αγάπη... Και αν παρ' ελπίδα χωρίζαμε, σίγουρα αυτό θα την στενοχωρούσε πάρα πολύ (όπως και εμένα, άλλωστε).Φορές φορές σκέφτομαι ότι, ίσως δεν έπρεπε να το ξεκινήσω ποτέ (διότι εγώ ήμουν αυτός που την προσέγγισε)... Από την άλλη, δεν το μετανιώνω... Έκανα αυτό που επιθυμούσα, χωρίς να ενοχλώ και κανέναν, εδώ που τα λέμε... Τί να κάνω; Πώς να το διαχειριστώ όλο αυτό; Είμαι πολύ μπερδεμένος και στενοχωρημένος...
5
