ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.6.2024 | 14:09

Ερωτική ζωή

Όποιος έχει παρόμοιο βίωμα θα επιθυμούσα να μου γράψει παρακαλώ πολύ. Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση στη ζωή μου ούτε μακροχρόνια ούτε σύντομη. Αν δεν σας ενδιαφέρει το θέμα παρακαλώ προσπεράστε την εξομολόγηση, διαολοστείλτε κι αδιαφορήστε, συγνώμη που το λέω, δεν σας υποδεικνύω πώς να απαντήσετε αλλά πραγματικά θα ήθελα μόνο σκέψεις από άτομα που έχουν παρόμοιο βίωμα ή που δεν σιχαίνονται την όμορφη λέξη ενσυναίσθηση. Δεν θα ήθελα να διαβάσω ότι μέσα στη ζέστη και τον καύσωνα εσύ μιλάς για έρωτες και δεν έχεις με τι άλλο να ασχοληθείς και τέτοια πράγματα γιατί πραγματικά είμαι σε ένα πολύ δύσκολο σημείο της ζωής μου, σε μια κρίσιμη καμπή, δεν θα ήθελα να επεκταθώ, ο νοών νοείτω. Λοιπόν όπως έλεγα δεν έχω κάνει ποτέ σχέση στη ζωή μου, ούτε εφήμερη ούτε μακροχρόνια. Τα τελευταία χρόνια όσο μεγαλώνω πιάνω τον εαυτό μου να δακρύζει ασυναίσθητα γι' αυτό, ακόμα και το πρωί που ξυπνάω, νεότερος δεν είχα τέτοιες αντιδράσεις. Κανένα μου φλερτ ποτέ δεν ευδοκίμησε. Δεν έχω τσακωθεί ποτέ. Θέλω να εστιάσω στο εξής: Συζητώντας με ειδικό ψυχαναλυτικά πάνω στο θέμα μού είχε πει ότι φταίνε κατά κάποιο τρόπο όλες εκείνες οι φορές που δίστασα στη ζωή μου και δεν εξέφρασα το ενδιαφέρον μου σε κάποια αλλά προσπέρασα. Γιατί σίγουρα κάποια θα υπήρχε μέσα στα σαράντα χρόνια που θα με ήθελε. Το ερώτημά μου λοιπόν που με απασχολεί έντονα είναι το εξής: Για να βρει τον έρωτα ένας άνθρωπος που από τα χρόνια της εφηβείας δεν είχε ποτέ ερωτική πέραση, θα πρέπει να προσεγγίζει όποια βλέπει και του αρέσει έστω και λίγο. Ώστε να είναι σίγουρος ότι δεν έχασε καμία ευκαιρία στη ζωή του. Γιατί να πρέπει να το κάνει αυτό κάποιος άνθρωπος όπως εγώ; Γιατί θα πρέπει να συμπεριφερθώ απροσάρμοστα σαν γύπας προσεγγίζοντας οποιαδήποτε μου αρέσει; Όλοι οι άνθρωποι βλέπουμε καθημερινά άλλους που μας αρέσουν. Προσπερνάμε όμως. Είναι δυνατόν να πηγαίνουμε να επιδιώκουμε γνωριμία με όποιο άτομο βλέπουμε και μας αρέσει; Όχι βέβαια. Έχει βγει και η ειρωνική παροιμία ''ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει''. Είναι δυνατόν να παρουσιάζουμε τέτοια συμπεριφορά; Όχι. Αυτή είναι η άποψή μου. Η άποψη του ειδικού ήταν πως όπως όλα στη ζωή έτσι και ο έρωτας χρειάζεται επιμονή και κυνήγι και ναι να μην αφήνεις καμία ευκαιρία να παέι χαμένη γιατί αν το κάνεις αυτό τότε δεν ξέρεις, μπορεί με εκείνον τον άνθρωπο που δεν προσέγγισες να ήταν το τυχερό σου, να ταιριάζατε και να έβγαινε κάτι καλό από αυτή τη γνωριμία. Εσύ όμως επέλεξες να προσπεράσεις. Δεν ξέρεις όμως τι θα είχε γίνει αν δεν προσπερνούσες. Άρα δεν είναι ότι δεν σε θέλει καμία, όπως το θέτεις αλλά ότι άφησες κι εσύ κάποιες γνωριμίες να μην γίνουν. Ήταν επιλογή σου. Και ρωτάω όποιο άτομο έχει ανάλογο βίωμα: Γιατί να είναι αυτή η άποψη η σωστή; Δηλαδή να βγαίνω στο δρόμο ή να πηγαίνω κάπου και να έχω συμπεριφορά στυλ νυφοπάζαρου; Να μιλάω σε όποια βλέπω μπροστά μου για να καταλήξω ο κριντζ κι ο ενοχλητικός; Καλά αυτό δεν το έκανα ούτε όταν ήμουν νέος, τώρα ειδικά που μεγάλωσα αν επιχειρήσω κάτι τέτοιο θα έχω πολύ άσχημες συνέπειες τύπου ''ο γεροπέφτουλας ο μεσήλικας''. Και δεν είναι και του χαρακτήρα μου, δεν λειτουργώ έτσι. Ποτέ δεν ήμουν έτσι. Γιατί να μην είχε επιτυχία έστω ένα φλερτ που είχα και να πρέπει να αποδεχτώ ότι ο λόγος που θα πεθάνω ολομόναχος και που ζω έτσι είναι ότι δεν πήγα να γνωρίσω όσες περισσότερες μπορούσα; Γιατί αυτή είναι η απάντηση της ψυχανάλυσης και της ψυχοθεραπείας μου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Ότι δεν δημιούργησα όλες τις ευκαιρίες που έπρεπε για τον εαυτό μου, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί ότι δεν μίλαγα σε όποια έβλεπα μπροστά μου κι άφησα τα χρόνια να περάσουν έτσι. Αυτή είναι η συμβολή της ψυχοθεραπείας και της ψυχανάλυσης στη ζωή μου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Μίλα σε όποια βλέπεις μπας και μία στις εκατό σου απαντήσει θετικά. Με πιο επιστημονικούς όρους βέβαια αλλά αυτό ακριβώς που γράφω είναι το νόημα. Γιατί δηλαδή θα έπρεπε να κάνω αυτό στη ζωή μου και απλώς να μην έχω κι εγώ μία θετική απάντηση σε κάποιο από τα λίγα φλερτ που είχα στη ζωή μου και που προσέγγισα ο ίδιος κάποιες φορές, έκανα εγώ την πρώτη κίνηση. Και ή απορρίφθηκα αλλά θεωρήθηκα καλός για φίλος ή συνομιλητής ή γνωστός ή δεν απορρίφθηκα καν ξεκάθαρα, απλά πήρα κάποιες αόριστες απαντήσεις στυλ ''ναι μεν αλλά'', ''σε θέλω και δεν σε θέλω'' ή ''δεν θέλω να σε θέλω γιατί δεν πρέπει''. Νιώθω αφάνταστα άσχημα, δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις ό,τι νιώθω και δεν είμαι καθόλου υπερβολικός που το λέω αυτό. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ άλλο. Κι όπιο άτομο έχει παρόμοιο βίωμα θα ήθελα να μου πει: Πώς συνεχίζει κάποιος άνθρωπος έτσι τη ζωή του; Θα μου πείτε το μεγαλύτερο μέρος της πέρασε αν έχεις γίνει μεσήλικας, φάγαμε το γάιδαρο, μας έμεινε η ουρά, υπομονή, ξέρω. Όλα καλά.
16
 
 
 
 
σχόλια

Η μία και μοναδική ειλικρινής απάντηση είναι η εξής και βρίσκεται σε αυτό το απόσπασμα: ''Είναι εύκολος ο έρωτας στις μέρες μας; Έχει κάτι αλλάξει με τα χρόνια της νεότητάς σας;

Κατά τη δική μου γνώμη και αίσθηση, ο έρωτας ήταν πάντοτε μια δύσκολη υπόθεση, ιδίως για ανθρώπους πολύ ευαίσθητους, επιφυλακτικούς, ευάλωτους, συνεσταλμένους και αδέξιους, σαν εμένα και τους ταλαίπωρους όμοιούς μου. Υπάρχουν βέβαια και αυτές και αυτοί που κάνουν πολύ σεξ και με πολλούς, οι πιο θρασείς, ανενδοίαστοι, κυνικοί κι επιθετικοί/ές σεξουαλικά.Στο σεξ/έρωτα και στο χρήμα υπάρχει τεράστια ανισότητα, άνθρωποι που πεινάνε και διψάνε ανικανοποίητοι και χωρίς ταίρι ή αγάπη και άλλοι/ες που πηδάνε γρήγορα και απλά στο κρεβάτι και γεύονται εύκολα το σεξ, που «σμίγουν» όπως το λέει ωραιοποιημένα μια φίλη, εύκολα. Από την εποχή της νιότης μου έχουν αλλάξει πάρα πολλά στον έρωτα, όπως και στους άλλους τομείς. Ο έρωτας είναι πλέον πιο διαμεσολαβημένος μέσα από τη σύγχρονη, ψηφιακή, ιντερνετική τεχνολογία… Αυτό τον κάνει πολύ διαφορετικό σήμερα, δεν θα πω εδώ, χειρότερο ή καλύτερο ή ανετότερο.''
Απόσπασμα από αυτήν εδώ τη λογοτεχνική συνέντευξη αυτού του αγαπημένου συγγραφέα και κινηματογραφικού κριτικού: https://bookpress.gr/sinenteuxeis/ellines/20377-thodoros-soymas-o-erota…

Το μεγαλυτερο μερος της ζωης σου ειναι μπροστα σου κι ειναι και το δυσκολοτερο. Γιατι θα αναπολεις τις στιγμες που δεν προσπαθησες και θα μετανιωνεις γι αυτο. Πιστεψε με ειναι αφορητο καποιες στιγμες να γυρνας σ ενα σπιτι αδειο. Κι οχι δεν χρειαζεται να την πεφτεις σε οτι κινειται , αλλά να εισαι επιλεκτικος αλλά και προσηλωμενος στο στοχο σου. Μη γινεσαι φιλος με καποια που σε ενδιαφερει ερωτικα, δειξτο της με λεπτοτητα αλλά κι επιμονη. Τι λεει ο κοσμος μη σ ενδιαφερει, εσυ κοιτα τι εχεις αναγκη!

Ο περισσότερος κόσμος αδυνατεί να καταλάβει τι σημαίνει ποτέ.
Ακόμα κι αν δείχνεις ενδιαφέρον.
Αν γράφετε εσείς ότι είναι αφόρητο να γυρνάς σ' ένα σπίτι άδειο, που οι περισσότεροι εδώ μέσα (δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα σ' εσάς αλλά γενικά) δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αυτό απλά χρησιμοποιούν τη λέξη μοναξιά επί ματαίω, σκεφτείτε αν είναι αφόρητο για κάποιον που το ζει επί άπειρα χρόνια.
Είναι beyond της έννοιας ''αφόρητο'' το να γυρνάς σ' ένα σπίτι άδειο.
Δεν ενδιαφέρεσαι καν από ένα σημείο και μετά, ούτε καν αφόρητο δεν το θεωρείς.
Αρχίζεις και ζεις μ' έναν τρόπο σαν η ζωή να μην αφορά εσένα αλλά κάποιον άλλο.
Όπως λένε ας πούμε για διαχωρισμό ψυχής και σώματος, ότι η ψυχή διαχωρίζεται από το σώμα και το παρακολουθεί απέξω.
Κάπως έτσι αρχίζεις και νιώθεις.

Οποτε αν αυτη δεν ειναι η λυση για σενα (οχι βεβαια οτι εγω προσωπικα καταλαβα οτι πρεπει να προσεγγιζεις ΟΛΕΣ οσες σου αρεσουν σε ψυχαναγκαστικο στυλ- νομιζω αλλο εννοουσε ο ειδικος) εσυ τι αντιπροτεινεις στον εαυτο σου?

Βλέπετε ότι η εξομολόγηση είναι καλογραμμένη, με επιμελημένο λεξιλόγιο και με διαύγεια.
Δεν γράφει αυτό που λέτε εσείς: '' (οχι βεβαια οτι εγω προσωπικα καταλαβα οτι πρεπει να προσεγγιζεις ΟΛΕΣ οσες σου αρεσουν σε ψυχαναγκαστικο στυλ- νομιζω αλλο εννοουσε ο ειδικος)
Αν όμως οπουδήποτε πας μιλάς σε όποια βλέπεις και σου αρέσει τότε δεν καταλήγει όλο αυτό σε μια περίεργη συμπεριφορά;
Αν εσείς ζούσατε κάτι παρόμοιο , θα πηγαίνατε να επιδιώκετε γνωριμία με όποιον άνθρωπο βλέπετε και σας άρεσε;
Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό;
Γίνεται; Όχι.
Σκεφτείτε αν ήσασταν στη θέση του εξομολογούμενου, όχι αν σας έχουν επιλέξει στη ζωή σας κι έχετε κάνει σχέση με αυτό τον τρόπο.
Σκεφτείτε αν δεν σας είχαν επιλέξει ποτέ.
Θα πηγαίνατε να κάνετε γνωριμία με όποιον βλέπετε μπροστά σας και σας άρεσε;
Ή αν πηγαίνατε κάπου σε έναν χώρο θα κάνατε αυτό το πράγμα;
Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία, κάποιοι είναι καταδικασμένοι να μένουν μόνοι, ειδικά αν φέρονται καλά.

Λυπαμαι που δεν εγινα κατανοητη. Απευθυνοντας την ερωτηση στον εξομολογουμενο δεν εννοουσα οτι πρεπει να κανει αυτο που του προταθηκε ως λυση. Αντιθετα...δεχομενη οτι τη λυση αυτη την απορριπτει, αναρωτηθηκα με πολυ ειλικρινεια και σεβασμο αν σκεφτεται κατι διαφορετικο ως προς τη διαχειριση του ζητηματος που τον απασχολει. Σας ευχαριστω που μεσα απ το σχολιο σας μου δινετε την ευκαιρια να ξεδιπλωσω περισσοτερο τη δικη μου σκεψη.

Τέλος σκέψης και λειτουργία ενστίκτου.
Γιατί μόνο έτσι κερδίζεις στη ζωή.
Από τα όχι που θα κάνει κάποος ναι σε οποιοδήποτε τομέα.
Αυτή είναι η μοναδική σωστή αντιπρόταση.
Μιας και ρώτησες.

Εγώ θα σου απαντήσω μία και μόνη φορά, εδώ και τώρα. Και ούτε πρόκειται να μπω στη συνέχεια στο "τριπάκι" των ερωταπαντήσεων με κάποιον ανώνυμο (που στην τελική όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι).
Λοιπόν :
Μπορείς να κάνεις το εξής πρακτικό πείραμα : Αφού έχεις ήδη επισκεφθεί ειδικό ψυχαναλυτή μία φορά, δοκίμασε να επισκεφθείς άλλους δύο -τρεις, ώστε αφού τους θέσεις επί τάπητος το πρόβλημά σου, να δεις τί θα σου απαντήσουν.
Σύγκρινε μετά τις απαντήσεις τους και εάν δε συγκλίνουν, σημαίνει πως έχεις δίκιο εσύ και δεν ξέρουνε τί λένε αυτοί.
Αν όμως συμβεί το αντίθετο, σίγουρα, δε μπορείς να πετάξεις ολόκληρη την Ψυχανάλυση στα σκουπίδια. Και τότε θα ισχύει, ότι "δε μπορεί ολόκληρος γιαλός να είναι στραβός, εσύ στραβά αρμενίζεις".
Στα υπόλοιπα, έχω να παρατηρήσω ότι από τη στιγμή που θεωρείς πως : "συμπεριφέρεται απροσάρμοστα όποιος προσεγγίζει κάποια που του αρέσει" και χαρακτηρίζεται από σένα ως "γύπας", έχεις ήδη κατασταλάξει στην οπτική σου, οπότε τώρα στα 40 σου γιατί να προσπαθήσει επί ματαίω να στην αλλάξει οποιοσδήποτε ;
Πόσο μάλλον που δεν είναι καν "ειδικός ψυχαναλυτής" που θα είχε τουλάχιστον και κάποιο κύρος.
Αν η παροιμία που αναφέρεις πιο κάτω διυλίζεται στο δικό σου μυαλό ως "ειρωνική" και όχι ως έκφραση θαυμασμού, για ποιο λόγο να προσπαθήσω να σε πείσω ;
Στη συνέχεια ρωτάς, "γιατί η άποψη να πλησιάζω και να μιλάω σε αυτήν που μου αρέσει είναι η σωστή ;"
Και απαντάω : Είναι, επειδή έχει κάποιες πιθανότητες να επιτύχεις στην προσέγγιση με κάποια που σου αρέσει. Μπορεί βέβαια και να μην το επιλέξεις από την αρχή αυτό, οπότε δεν έχεις καμμία πιθανότητα επιτυχίας · και έρχεσαι μετά στα 40 εδώ, να αναρωτηθείς τί έχει πάει στραβά.
Όσο για τις λίγες που λες ότι πλησίασες και δεν πέτυχες με καμμία, σε όλους μας μπορεί να συμβεί · για αυτό εξάλλου πλησιάζουμε περισσότερες.
Αν απογοητευόμασταν μετά από λίγες προσπάθειες και τις σταματούσαμε, και εμείς "οι γύπες" όπως μας αποκαλείς, χωρίς αποτέλεσμα θα παραμέναμε.
Η προσπάθεια, πρέπει να είναι συνεχής μέχρι την οριστική προσέγγιση με κάποια που σου αρέσει πραγματικά.
Και για να μην υπάρχει παρανόηση, εννοώ "σου αρέσει" τόσο, ώστε να κρίνεις ότι αξίζει τον κόπο να την πλησιάσεις για κάποιου είδους περαιτέρω γνωριμία μαζί της.
Δεν πλησιάζουμε οποιαδήποτε μας αρέσει, επειδή δε μας αρέσουν όλες εξίσου.
Αλλά και μετά την πολυπόθητη επιτυχημένη αρχική προσέγγιση χρειάζεται να φροντίσεις. Πρέπει συνέχεια να της δείχνεις πόσο σου αρέσει και πως είναι η μοναδική σου, η μία και αναντικατάστατη !
Αυτό το κομμάτι είναι ακόμα δυσκολότερο στη σχέση, αλλά επίσης πολύ πιο προκλητικό...
Θα σου γράψω κάτι τελευταίο, που μου είπε κάποια στιγμή σε μία κουβέντα, γυναίκα που είχε τον τοίχο της καλυμμένο από πτυχία πάνω στην Ψυχανάλυση :
" Πρόβλημα ψυχολογικό, δεν έχει κάποιος αν του φαίνεται λανθασμένος ο τρόπος των άλλων. Ούτε πρόβλημα έχει, αν για αυτό το λόγο προτιμά και χαίρεται τη μοναξιά του...
Πρόβλημα έχει σίγουρα, εάν δεν αντέχει να υιοθετεί τις συνήθειες των άλλων, αλλά ταυτόχρονα δεν αντέχει ούτε και τη μοναξιά του, με αποτέλεσμα συνέχεια να κλαίγεται και να παραπονιέται. Ή γίνεται λοιπόν σαν τους άλλους και χαίρεται ή παραμένει μόνος του και πάλι χαίρεται · τότε στα μάτια μου είναι φυσιολογικός, όταν έχει επιλέξει με τί περνά καλά και δε μπαλαντζάρει".
Φιλικά.

''Πρόβλημα έχει σίγουρα, εάν δεν αντέχει να υιοθετεί τις συνήθειες των άλλων,
Ή γίνεται λοιπόν σαν τους άλλους και χαίρεται''
Καλά για να γίνει αυτή η ανάλυση δεν χρειάζεται να έχεις καλυμμένο τοίχο από πτυχία πάνω στην ψυχανάλυση όπως η γυναίκα με την οποία λες ότι έκανες τη συζήτηση.
Εννοείται. Βλέπουμε και γύρω μας που κάποιοι μιλάνε για αντρικά χαρακτηριστικά που έχουν κάποιες συμπεριφορές (αυτές φαντάζομαι οι συμπεριφορές δεν χρειάζονται ψυχανάλυση γιατί είναι αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο) και γενικώς η φάση είναι γίνεις όμορφος, πλούσιος, ποθητός, να υιοθετήσεις ό,τι είναι κι ό,τι κάνουν οι άλλοι και όλα καλά θα πάνε.
Λες και κάθε άνθρωπος δεν έχει ξεχωριστή προσωπικότητα.
Πρέπει να γίνει αντιγραφέας συμπεριφορών και συνηθειών για να ευτυχήσει.

Γιατί είναι πανεύκολο να υιοθετήσεις τις συνήθειες των άλλων έτσι;
Έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες, ε;
Ίδια ευκαιρία έχει ας πούμε ο κούκλος που θα πάρει το ωραίο του αυτοκίνητο και θα πάει άνετος να αράξει κάπου, στον Αστέρα Βουλιαγμένης π.χ. κι ίδια ευκαιρία έχει να υιοθετήσει τις συνήθειες του κούκλου ένας άσχημος που θα πάρει ένα μέσο μαζικής μεταφοράς.
Επίσης το ότι κάποιοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αλλάζουν 2-3 ειδικούς και να πετάνε τα λεφτά τους σε ανούσιες ψυχαναλύσεις, αυτό δεν σας περνάει από το μυαλό.
Απλώς προτείνετε δυο-τρεις ειδικούς.
Μηδενική σκέψη.
Ίδιες ευκαιρίες έχει ένας γόνος που βγαίνει και διασκεδάζει παντού με έναν αδύναμο με δυσκολίες.
Θα υιοθετήσει τις συνήθειες του πλούσιου και όμορφου ο άλλος και θα χαίρεται.
Δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, έτσι; Ταξικές αλλά και άλλου είδους.
Δεν μου κάνει εντύπωση που τη λύση ''κάποιος να γίνει σαν τους άλλους ώστε να χαίρεται'' στην είπε και ''γυναίκα που είχε τον τοίχο της καλυμμένο από πτυχία πάνω στην Ψυχανάλυση'' όπως χαρακτηριστικά γράφεις.
Το κατάλληλο επάγγελμα κάνει. Πώληση αυταπατών και ανύπαρκτες βαρετές θεωρίες.

@Rocker,επειδή πιστεύω πως αναφέρεσαι σε μένα επειδή τις προάλλες κάναμε έναν τύπου διάλογο(ο θεός να τον κάνει)με σένα και έναν άλλον σχολιαστή περί ανώνυμου σχολιασμού,θα ήθελα λοιπόν να σου δηλώσω ρητά και κατηγορηματικά πως έκτοτε ουδέποτε πάτησα πάνω σε δικό σου σχόλιο ,όπως δεν σκοπεύω να κάνω και μελλοντικά σε σένα και στον άλλον σχολιαστή καθώς έχω μάθει να σέβομαι τις επιθυμίες των άλλων ,όσο παράλογες και αν μου φαίνονται .Και θα ήθελα να στο τονίσω αυτό,γιατί πήρε το μάτι μου κάποια ανώνυμα σχόλια πατημένα πάνω στα δικά σου,τα οποία μου φάνηκαν κάπως τρολαριστικα.Δεν σχολιάζω μόνο εγώ ανώνυμα ,όπως ίσως λανθασμένα πιστεύεις και προσωπικά ουδέποτε έχω τρολαρει κάποιον.Σου ξαναλέω λοιπόν πως εφ εξής ,όταν βλέπεις ανώνυμο σχόλιο κάτω από δικό σου,δεν θα είναι δικό μου.
Επειδή βαριέμαι να γράψω και άλλο σχόλιο,θα ήθελα εξ επειδή δεν είναι σαφές μέσα από το κείμενο σου να ξεκαθαρίσεις αν πηγές σε ψυχοθεραπευτή ,σε ψυχαναλυτή η σε έναν απλό ψυχολόγο.Αν κρίνω από τις αρλουμπες που σου αραδιασε,πιστεύω το τελευταίο.Η ψυχαναλυτική και η ψυχοθεραπευτική θεραπεία(αν δεν βαριέσαι ψάξε σε παρακαλώ να δεις τις διαφορές ,είναι τελείως διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση)δεν εξαντλούνται σε μια,δύο,πέντε,δέκα επισκέψεις και με κάποιο συγκεκριμένο θέμα(τύπου δεν μπορώ να βρω γυναίκα).Είναι ένα πολύ μακρύ ταξίδι,μπορεί να σου πάρει και δέκα χρόνια,όπως και πάρα πολύ ακριβό.Εσυ έχεις να κάνεις πάρα πολλή δουλειά με τον εαυτό σου,όλα ξεκινάν και καταλήγουν από τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας,η οποία δυστυχώς γίνεται καθρεφτης και στη σχέση μας με τους άλλους,είτε φίλοι είναι αυτοί,είτε ερωτικοί σύντροφοι.Οταν λοιπόν στις οποίες προσεγγίσεις σου στους άλλους,το αποτέλεσμα είναι πάντα ίδιο,νομίζω πως είναι σαφές πως δεν φταίνε πάντα οι κακοί άλλοι .Κάτι άλλο φταίει,αυτό οφείλεις να ψάξεις να βρεις.Αλλα να βρεις σοβαρό θεραπευτή(θέλει αρκετό ψάξιμο,κυκλοφορούν πολλοί τσαρλατάνοι) και κυρίως να αποφασίσεις να αφιερώσεις αρκετό χρόνο και χρήμα και να μη περιορίστεις σε 5 η 10 επισκέψεις.Και να ξέρεις πως είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία,αλλά άμα βρεις σωστό θεραπευτή,πραγματικά αξίζει τον κόπο.Βλεπεις μετά τη ζωή με άλλα μάτια.

Γράφετε το εξής εσείς με το σχόλιο των 07:19: ''.Είναι ένα πολύ μακρύ ταξίδι,μπορεί να σου πάρει και δέκα χρόνια,όπως και πάρα πολύ ακριβό.''
Καθώς και: '' και κυρίως να αποφασίσεις να αφιερώσεις αρκετό χρόνο και χρήμα και να μη περιορίστεις σε 5 η 10 επισκέψεις''
Άρα η λύση είναι να ξεπαραδιαστεί ένας άνθρωπος του μεροκάματου, που εσείς ο ίδιος/α γράφετε ότι χρειάζονται αρκετά χρήματα κι είναι ακριβό ταξίδι (τα λόγια σας χρησιμοποιώ) για να κάνει αυτό το ταξίδι, όπως το αποκαλείτε εσείς.
Διότι όπως βλέπουμε γύρω μας, έρωτική/σεξουαλική ζωή έχουν μόνο αυτοί κι αυτές που έχουν κάνει αυτή τη ''δουλειά με τον εαυτό τους'' όπως την αποκαλείτε εσείς, όταν μάλιστα σύμφωνα πάλι με τα δικά σας λεγόμενα λέτε πως χρειάζεται να αφιερωθεί αρκετός χρόνος και χρήμα.
Λοιπόν για να το λήξουμε όμορφα κι ωραία: Ο έρωτας και το σεξ είναι ανθρώπινη ανάγκη, όπως η τροφή και το νερό.
Είναι ανάγκες. Ανάγκες., Ανάγκες.
Πρέπει να τα έχουν όλοι. Πρέπει. Όπως το λέω. Κι αυτό ειδικός ψυχολόγος το έχει πει.
Τώρα υποθέτω που μίλησα για έλλειψη χρημάτων ώστε να γίνει ψυχοθεραπεία επί χρόνια όπως λέτε εσείς, η λύση που θα παρουσιαστεί είναι ο δημόσιος ψυχαναλυτής. Έτσι; Διάνα δεν έπεσα;
Θα προταθεί η επίσκεψη σε δημοτικές ιατρικές δομές του δήμου που μένει ο εξομολογούμενος ώστε να κλείσει ραντεβού με δημόσιο ψυχολόγο δωρεάν.
Μια ατελείωτη γραφειοκρατία δηλαδή χωρίς αποτέλεσμα που μόνο όποιος άνθρωπος έχει περάσει από αυτή τη διαδικασίσ είναι σε θέση να κατανοήσει πόσο απραγματοποίητο είναι όλο αυτό σε έναν κόσμο που τίποτα δεν είναι δωρεάν.
Θα κάθεται ο άλλος δέκα χρόνια να...ψυχαναλύεται και να...ψυχοθεραπεύεται (σύμφωνα με τα δικά σας λεγόμενα πάλι αφού λέτε πως είναι διαδικασία που κρατάει πολλά χρόνια) κι όλο αυτό το διάστημα σκεφτείτε μόνο πόσοι τοξικοί, απρεπέίς, χειριστικοί (που θα έχουν όμως άλλα προσόντα) θα έχουν κάνει εκατοντάδες σχέσεις. Ή έχω άδικο σε αυτό που λέω;
Ο ένας θα ψυχαναλύεται δέκα χρόνια κι οι άλλοι που θα έχουν ομορφιά, εξουσία, δύναμη και θράσος θα ευτυχούν στην πράξη κάνοντας σχέσεις και θα χαίρονται τον έρωτα και το σεξ.
Κάποιοι πάντα μόνο στη θεωρία κι άλλοι μόνο στην πράξη.
Όχι. Όπως προείπα, ο έρωτας και το σεξ είναι ανάγκες.
Όπως κάποιος που βρίσκεται στην έρημο και έχει ανάγκη από νερό θα βρει κάποιο τρόπο να ξεδιψάσει, το ίδιο ισχύει κι εδώ.
Κάποιος τρόπος θα βρεθεί να ικανοποιηθούν οι ανάγκες.
Γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ανάγκες.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Αν κάποιος τις στερείται, τότε βρίσκει τρόπους να πάψει αυτή η στέρηση. Απλά τα πράγματα.

@ανώνυμη 22.6.2024 | 07:19 & @Rocker 21.6.2024 | 02:59 Συγνώμη που επεμβαίνω, αλλά θέλω να απαντήσω στον ανώνυμο σχολιαστή. Δεν είναι παράλογο να σου αναφέρει κάποιος κάτι που εσύ δεν βλέπεις. Όπως είσαι εσύ μάρτυρας της κατάστασης που θέλουμε να αποφύγουμε, έτσι και εγώ πιστεύω ότι ο Rocker έχει δίκιο όσον αφορά το θέμα με τις απαντήσεις των ανώνυμων σχολιαστών και όχι καθαρά με την "ανωνυμία". Αν χρειάζεσαι υποστήριξη σχετικά με το θέμα του λογαριασμού χρήστη, μπορείς να δημιουργήσεις ένα δεύτερο λογαριασμό email (όπως Outlook, Yahoo, Gmail) και να ξαναπροσπαθήσεις να δημιουργήσεις λογαριασμό στη στήλη.
Όσον αφορά την εξομολόγηση, έχεις βρει τη λύση αλλά ψάχνεις για το πρόβλημα. Κατανοείς τον εαυτό σου και έχεις επίγνωση των επιθυμιών σου, και αυτό είναι ήδη ένα μεγάλο βήμα. Επικεντρώσου στην ιδέα ότι οι προηγούμενες ευκαιρίες έχουν διαμορφώσει την πορεία σου και αυτό ισχύει για όλους μας. Το να προσεγγίζεις κάθε πιθανή γνωριμία δεν είναι απαραίτητα η απάντηση, η υπερβολική αυτοκριτική και το βάρος που βάζεις στον εαυτό σου είναι το πρόβλημα. Να είσαι ε ι λ ι κ ρ ι ν ή ς με τον εαυτό σου και προπάντων με τους ά λ λ ο υ ς , και να επιδιώκεις συνδέσεις που σου φαίνονται αυθεντικές χωρίς να κουράζουν! Μη φοβάσαι τίποτα. Αφήσε πίσω αυτές τις σ κ έ ψ ε ι ς και εστίασε στο παρόν. Δες τις δυνατότητες που υπάρχουν τώρα, χωρίς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με έναν ιδανικό εαυτό από το παρελθόν.

@Κωνσταντίνος, 23.6.2024/6: 07
Σε ευχαριστώ για το δικό σου σχόλιο, όμως μην ξεχνάς πως το δικαίωμα της ανωνυμίας είναι αυτό που κατά κύριο λόγο δίνει στον σχολιαστή ένα όπλο στο να αποθρασύνεται και να τρολλάρει. Κάτι, που δεν βλέπω να το κάνει κάποιος επώνυμα με την ίδια ευκολία.
Από εκεί και πέρα, στο κομμάτι του σχολίου που αφορά τον "ανώνυμο" εξομολογούμενο, έχω να παρατηρήσω πως όταν κάποιος νοιώθει αδιέξοδο στην προσωπική του ζωή, καταφεύγει συχνά πυκνά σε ανώνυμες εξομολογήσεις.
Και όταν δεν πάρει τα υποστηρικτικά σχόλια που χρειάζεται, απαντάει ο ίδιος φάτσα κάρτα επώνυμα στον εαυτό του, παραθέτοντας άσχετα με την αρχική εξομολόγηση γραπτά αποσπάσματα συγγραφέων και λοιπών από παλαιότερα άρθρα, προκειμένου να αυτοπαρηγορηθεί και να δώσει στους υπόλοιπους σχολιαστές μία εικόνα "αυθεντικότητας".
Είναι και αυτό μία μορφή ψυχοθεραπείας, σίγουρα. Και κυρίως, ανέξοδης.
Και πάλι, σε ευχαριστώ.

@Κωνσταντινος,καταρχάς δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη,ο οποιοσδήποτε μπορεί να σχολιάζει οτιδήποτε, σ ένα δημόσιο διάλογο ,αρκεί να γίνεται με κόσμιο τρόπο.Απο εκεί και πέρα το θέμα του ανώνυμου σχολιασμού,νομίζω το εξαντλήσαμε,σίγουρα έχουμε διαφορετική οπτική,εν μέρει ίσως έχετε και κάποιο δίκιο γιατί δεν μου αρέσει να είμαι και απόλυτη.Απλα τη συγκεκριμένη στήλη την θεωρώ πιο χαλαρή,δεδομένου πως όλοι είναι με ψευδώνυμα ,τα οποία εμένα προσωπικά δεν μου λένε απολύτως τίποτα.Ακομα και ένας ανώνυμος σχολιαστής,αν σχολιάζει σχετικά συχνά μπορεί κατά κάποιο τρόπο να γίνει αναγνωρίσιμος και εν καιρώ να ξεχωρίσει από κάποιον ανώνυμο που τρολαρει.Τα κοινωνικά δίκτυα ας πούμε,είναι άλλη φάση όπου όλοι έχουμε τα ονοματεπώνυμα μας,φωτό κλπ,οπότε ένα ψεύτικο προφίλ(και είναι πολλά)είναι δεδομένο πως έχει φτιαχτεί προκειμένου να βρίσει,να χλευασει και γενικά ο κάτοχος του να ξερασει όλα τα κόμπλεξ που κρύβει μέσα του.Εδω όμως ,όπως προείπα είναι πιο χαλαρά ,πιο ήσυχα και πιο ελεγχόμενα τα πράγματα και μπορεί την στήλη να την παρακολουθούν πολλοί ,όμως οι σχολιαστές κατά την άποψη μου είναι σχετικά λίγοι.Τελος πάντων ,μπορεί να κάνω και λάθος,θα κοιτάξω αυτό που λες για τα μειλ και σ ευχαριστώ.
Όσο για σένα εξ,καλά κάνεις και χρησιμοποιείς τα λόγια μου,γιατί η αλήθεια δυστυχώς είναι αυτή:το ταξίδι είναι και μακρύ και ακριβό,αλλά για σένα μονόδρομος.Πουθενα δεν σου είπα να πας σε δημόσια δομή,γνωρίζω πως είναι δύσκολο και χρονοβόρο.Μπορει να θυμώσεις,αλλά θα σου πρότεινα να βρεις και μια δεύτερη δουλειά.Σκεψου άλλοι κάνουν ,2 και3 δουλειές προκειμενου να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.Εσυ γιατί να μη βρεις και μια άλλη δουλειά ,προκειμένου να κάνεις αυτό το δώρο στον εαυτό σου;Αφού προσωπική ζωή όπως λες δεν έχεις,τι έχεις να χάσεις;
Οι θεωρίες δεν είμαι όμορφος,δεν είμαι πλούσιος,δεν έχω θράσος είναι καλές αλλά τελείως επιφανειακές,εσύ,εγώ και όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους που δεν διαθέτουν τίποτα απ' αυτά και όμως μια χαρά σχέσεις και οικογένειες έχουν .Που καταλήγουμε λοιπόν;Πως επαναλαμβανόμενη σύμπτωση ,παύει να είναι σύμπτωση και εφόσον τρως πόρτα από παντού όπως είπες,η ενδοσκόπηση όπως σου είπα είναι μονόδρομος για σένα .Κάντο και σου υπόσχομαι πως μια μέρα(ίσως αργήσει βέβαια)θα με θυμηθείς.

Δεν είναι θεωρίες, είναι πραγματικότητα.
Και και δεύτερη και τρίτη δουλειά. Αλίμονο.
Θα αφήσω μόνο ελεύθερο το διωράκι της ψυχανάλυσης, αυτό θα ζητήσω απ' το αφεντικό μου.
Θα βρω μια δεύτερη δουλειά (και μια τρίτη) που εκεί δεν θα δουλεύω με μεροκάματα όπως στην πρώτη μου δουλειά, αλλά ως δια μαγείας στη δεύτερη και τρίτη μου δουλειά θα γίνω καλοπληρωμένος μισθωτός, head officer, marketing manager, κάτι καλοπληρωμένο τέλος πάντων ώστε να μοιράζω τα κατοστάευρα σε κάθε πακέτο ψυχοσυνεδρίας σαν μαρουλόφυλλα για δέκα χρόνια.
Γιατί όλοι αυτοί που δεν έχουν τίποτα απ' όλα αυτά που παρουσίασα κι όμως έχουν σχέσεις και οικογένειες όπως λε΄τε έχουν κάνει αυτό που προτείνετε εσείς σ' εμένα, έχουν πιάσει και δεύτερη δουλειά για να πληρώνουν δέκα χρόνια ψυχοθεραπεία. Αυτό δεν έχει γίνει;
ΓΙ' αυτό είναι όλοι τόσο τέλειοι οικογενειάρχες, τα βλέπουμε και τα ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις αλλα΄και γύρω μας.
Δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι που ενώνουν τους ανθρώπους (οι λόγοι αυτοί είναι φυσικά αυτοί που εσείς ονομάζετε εοιφανειακές θεωρίες και το ξέρετε πολύ καλά) αλλά το ότι όλοι αυτοί έχουν κάνει δέκα χρόνια ψυχοθεραπεία με λεφτά που βγάζουν από τη δεύτερη δουλειά τους (όπως προτείνετε εσείς σ' εμένα να πιάσω και δεύτερη) όταν μάλιστα κάποιοι δεν έχουν καν πρώτη.
Η καταβαράθρωση της σοβαρότητας όταν κάποιος μιλάει με σοβαρά επιχειρήματα έχει πάει σε άλλο level εδώ μέσα, στο ύψιστο.
Καλά ένα είδος social media είναι κι εδώ μέσα, δεν περίμενα κάτι διαφορετικό.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon