ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.6.2024 | 23:54

Καπου χαθηκε, μα θα το ξαναβρουμε (;)

Μηνες εχτιζε ενα ενδιαφερον απεναντι μου προσπαθωντας να ξεπερασει τη συστολη του. Εξ αρχης μου συμπεριφεροταν διαφορετικα απο αλλες στο χωρο γυρω και φαινοταν πολυ μαζεμενος. Σιγα σιγα αρχισε να δειχνει ολο και πιο ξεκαθαρα σημαδια μεχρι που σχεδον μου ειπε οτι ενδιαφερεται. Ομως αντι να περιμενω να νιωσει ανετα και να το κανει με τον τροπο του στο σωστο timing, βιαστηκα και τον επιασα απροετοιμαστο. Οταν μου απαντησε οτι εχει πολλα να τον απασχολουν αυτον τον καιρο (και το ειχα ψυχανεμιστει απο πριν καπως η χαζη), εκλεισα την πορτα αφοριζοντας το ενδιαφερον του και τρομαξε. Πιστευα οτι επαιζε μαζι μου αντι να σκεφτω πως ισως οντως εχει σκοτουρες ο ανθρωπος, κατι που μου ειπαν και πολλοι αντρες φιλοι μου. Συνειδητοποιησα οτι εκανα λαθος, το ειπα και δεχτηκε τη συγνωμη μου με χαμογελο, ομως το αφησαμε εκει. Και τωρα τι; Το ενδιαφερον του ηταν ειλικρινες, το πιστευω. Και το δικο μου. Δε θελω να τον πιεσω, εδρασα ηδη βιαστικα μια φορα και δε σεβαστηκα το χρονο που φαινοταν οτι ηθελε να παρει. Ξερω οτι θα ξαναβρεθουμε πολλες φορες ο ενας μπροστα στον αλλο, αν οχι τωρα τοτε στο συντομο μελλον. Δε θελω να πιστεψω πως τα πραγματα ληγουν ετσι αδοξα απο ενα τετοιο στραβοπατημα πριν να εχουν καν την ευκαιρια να ξεκινησουν. Το νιωθω πραγματικα οτι κατι υπηρχε εκει. Θελω να αφησω το χρονο να κανει τη δουλεια του και την οποια αποσταση να δειξει την αληθεια. Υπαρχει αραγε ελπιδα για μια δευτερη ευκαιρια να συνεχισουμε εκει που εμεινε τοσο ξαφνικα;
9
 
 
 
 
σχόλια

Αχ ρομαντική ψυχή μου, μόλις μεγαλώσεις λίγο και κάψεις το σενάριο με αυτά που φαντάζεσαι ότι νιώθει και τα μεγαλειώδη που πιστεύεις ότι θα ζήσετε θα σου πω ότι δεν έχει κάποιο ενδιαφέρον ιδιαίτερο. Όταν κάποιος θέλει πολύ ξεχνάει τα άλλα. Μη χαραμιζεις χρόνο από τη ζωή σου να περιμένεις κάτι που πιθανόν να μην έρθει ποτέ γιατί χάνεις το χρόνο σου.

πανευκολο
προτεινε του να βγειτε και ασε τη γλωσσα σωματος να κανει τη δουλεια της. να εισαι απλα ανετ, χαρουμενη με χιουμορ και τρυφερη. θα ερθει μονος του κοντα σου

τ καλό πράμα δεν θέλει βιασύνες, άλλωστε τ είναι μερικά χρόνια μπρος στην αιωνιότητα κ μια μέρα (προφανώς χλευάζω τον χλεχλε που πουλαει φουμαρα)

Φέρθηκες παρορμητικά την πρώτη φορά και απλά ήσουν πιο "γρήγορη" από εκείνον. Ίσως να τρόμαξε με την ταχύτητά σου.
Η επόμενη αντίδρασή σου φανερώνει κάποια επιπολαιότητα και πάλι, επειδή έπρεπε να σκεφτείς ότι ένας συνεσταλμένος άνθρωπος που χτίζει για μήνες το ενδιαφέρον και σε προσεγγίζει προοδευτικά, δύσκολο έως αδύνατο να θέλει να "παίξει" μαζί σου όπως υπέθεσες.
Υπάρχει ελπίδα, αν αφήσεις το χρόνο λίγο να κυλήσει και πάρεις από μόνη σου πρωτοβουλία προσέγγισης για τη δεύτερη φορά.
Θα σου έλεγα όμως επιπλέον να σκεφτείς, ότι δεν αρκεί να υπάρχει αληθινό ενδιαφέρον εκατέρωθεν · χρειάζεται επίσης να είστε και όμοιας ψυχικής ιδιοσυγκρασίας · και που από την όλη εξομολόγηση δε βλέπω προσωπικά να είστε.

Συμφωνώ και επαυξάνω! Βέβαια όσον αφορά την ιδιοσυγκρασία ας μην είμαστε βιαστικοί επειδή κρίνουμε μέσα από μια εξομολόγηση στο ίντερνετ. Εδώ ο άλλος από κάτω τα ισοπέδωσε αφοριστικά όλα και μιλάει για φούμαρα.

Σ ευχαριστω πολυ για την εμπεριστατωμενη απαντηση! Νομιζω πως θα αφησω πρωτα να δω πως κινειται απεναντι μου, για την πρωτοβουλια το φοβαμαι.

Scroll to top icon