Ότι λέει ο τίτλος! Είμαι κοπέλα, 25 ετών και ζω με τους γονείς μου! Μεγάλωσα υπερπροστατευτικα, αλλά δεν με ενοχλεί αυτό! Όλοι έχουμε τα θέματα μας, αλλά νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει στο σπίτι μου έχει ξεπεράσει τα όρια. Οι γονείς μου υποσυνείδητα, ειδικά η μαμά μου θεωρεί ότι της ανήκω! Μου το έχει πει κιόλας ''εκανα παιδί για να έχω κάτι δικό μου σε αυτόν τον κόσμο''.
Πολλές φορές τσακωνόμαστε για να βγω μια βόλτα έξω, αν και δεν τους επιβαρύνω ιδιαίτερα οικονομικά, αφού έχω δικό μου πορτοφόλι! Είναι όπως τους έρθει! Άλλες φορές θα μου πουν με χαμόγελο ''καλα να περάσεις'' και άλλες φορές ''γιατί να βγεις;''. Είναι άρρωστοι άνθρωποι και κατανοώ τα θέματα ψυχικής υγείας τους! Άλλωστε μου το έχει πει και ψυχολογος που του έχω αναφέρει την κατάσταση και με παρακολουθεί και μένα και τους γονείς μου, αλλά κάποιες φορές ξεφεύγουν τα πράγματα! Πχ τους είπα ότι θα συγκατοίκησω με το παλικάρι μου κι η μαμα μου με χτύπησε ''θα μας πεθάνεις με τα καπρίτσια σου'' μου είπε. Ο πατέρας μου μου είπε ''Δεν επιτρέπεται να πας, ούτε αρραβωνιασμένοι δεν είστε''.
Φοβάμαι να τους εναντιωθώ! Πχ θέλω να πάω να επισκεφτώ κάποιους φίλους εκτός Αθηνών, αλλά φοβάμαι να τους το πω... φοβάμαι μην μου κάνει κακό, θα ακουστεί τρελό... παρανοϊκό μην με σκοτώσει η μαμά μου δηλαδή! Πολλές φορές χάνει τον έλεγχο και ουρλιάζει!!! Δεν ξέρω... παρακαλώ μην κοροϊδέψετε την ανάρτηση μου, παρακαλώ συμβουλές να μου δώσετε!! Επίσης να πω ότι ο ψυχολόγος μου έχει πει ότι δεν υπάρχει πιθανότητα η μαμά μου να με βλάψει, με αγαπάει πολύ, αλλά κάποιες φορές ελάχιστες νιώθω πως ούτε εκείνος καταλαβαίνει την σοβαρότητα της κατάστασης, γιατί έξω είναι μια χαρά ανθρώποι, όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού γίνονται όλα! Παρακαλώ συμβουλέψτε με και ευχαριστώ εκ των προτέρων! Να είστε όλοι καλά εύχομαι!!!!