ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στη πολυκατοικία μου έχω μερικούς αρκετά κομπλεξικούς γείτονες. Θα αναφέρω 3 χαρακτηριστικές περιπτώσεις για να πάρετε μία ιδέα. Πρώτη περίπτωση: είναι ένα ζευγάρι που έρχεται εδώ μόνο για το καλοκαίρι, έχουν δηλαδή το διαμέρισμα ως εξοχικό (μένω σε παραθαλάσσιο μέρος) και επειδή έχουν κάτι κισσούς που φτάνουν μέχρι κάτω, τους περιποιούμαι λίγο εγώ όσο δεν είναι εδώ για να μην γίνει μικρή ζούγκλα η οικοδομή, όσο φτάνω τους ψεκάζω με ένα ποτιστήρι κιόλας επειδή αλλιώς μπορεί να μαραθούν και δεν είναι μόνο ζήτημα αισθητικής αλλά και ασφάλειας (με τις αυξημένες θερμοκρασίες αλλά και τα συχνά μπάρμπεκιου που κάνουν άλλοι γείτονες στην αυλή μπορούν να πάρουν φωτιά). Γίνεται το έλα να δεις κάθε φορά που έρχονται και αρχίζουν τα κλασικά "ποιος είσαι εσύ που επεμβαίνεις στο δικό μας σπίτι και χωρίς την άδεια και συναίνεσή μας" κτλπ. Ναι σόρρυ κιόλας που δεν αφήνω το σπίτι σας να μοιάζει σαν εγκαταλελειμμένο και να γίνει στόχος του κάθε πιθανού διαρρήκτη που θα το δει έτσι παρατημένο και θα μπουκάρει. Δεύτερη περίπτωση: ταΐζω τα αδέσποτα που κυκλοφορούν κάτω στον κήπο μας (μαζεύονται συνήθως εκεί και επειδή υπάρχει σκιά αλλά και επειδή στην γωνία και εκτός του τετραγώνου, υπάρχουν κάδοι σκουπιδιών και αναζητάν τροφή εκεί) με δικά μου έξοδα αυτό εννοείται, γατοτροφές, νερό, τα πάντα. Γκρινιάζουν για αυτό, κυρίως οι ηλικιωμένοι γείτονες που θεωρούν πως τα αδέσποτα ζώα φέρνουν αρρώστιες και μπορεί να κολλήσουν τίποτα σε κανένα παιδάκι που θα παίζει στον κήπο. Πέραν του ότι κανένα παιδί δε παίζει στον κήπο μας (έχουμε μπεκ και έχει τύχει άπειρες φορές παίζοντας μπάλα να τα ενεργοποιήσουν χτυπόντας τα οπότρ σταμάτησαν να παίζουν) , από πότε είναι κακό να είναι ζωόφιλος κάποιος; Περίπτωση τρίτη, ασχολούμαι με την μουσική, παίζω πνευστό όργανο (σαξόφωνο) και κάνω καθημερινή εξάσκηση 1 με 1μιση ώρα την ημέρα. Παίζω πάντα σε ώρα μη κοινής ησυχίας προς σεβασμό αλλά και έχω κλειστά παράθυρα, χαλιά στο πάτωμα και ηχοαπορροφητικά στος τοίχους, αν περνάει ήχος θα είναι της κλάσης των 30-40 dB δηλαδή σαν σιγανή συζήτηση μέσα σε βιβλιοθήκη Γκρινιάζουν και παραπονονιούνται και για αυτό αλλά όταν τους κάνει κέφι και έχουν διάθεση, δεν διστάζουν καθόλου να βάζουν δυνατά τσιφτετέλια στις 2 το μεσημέρι και με ορθάνοιχτα τα παράθυρα, να τους ακούνε στο μισό χιλιόμετρο. Δε ξέρω γιατί συμβαίνουν όλα αυτά που ανέφερα, πραγματικά νομίζω πως εδώ υπάρχει η νοοτροπία του "έμενα εδώ πρν έρθεις εσύ να νοικιάσεις άρα αυτόματα έχω περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες απ'ότι έχεις εσύ" ή κάτι τέτοιο. Ήθελα απλά κάπου να τα πω, κάπου να γκρινιάξω κεγώ μιας και μόνο δέχομαι την γκρίνια των άλλων. Ευχαριστώ που με διαβάσατε και ελπίζω να μην μένετε και εσείς σε πολυκατοικία με αντίστοιχα κομπλεξικούς γείτονες.