Ναι, μία από τα ίδια...
Στο facebook όλοι έχουν πάει κάπου, χωριό, θάλασσα, πανηγύρι...
Κι εγώ είμαι μόνη μου στο σπίτι με τους γονείς μου - η Παναγιά να τους έχει καλά. Ωστόσο, είμαι μόνη. Καμία σχέση η ψυχολογία μου ή η καλοκαιρινή μου άδεια με ό, τι θα περίμενε κάποιος (ή κι εγώ πριν μερικά χρόνια) για μια νέα κοπέλα. Ούτε νησιά, ούτε ξενύχτια, ούτε γέλια. Εντελώς μόνη. Δεν έχω καθόλου φίλες ή φίλους. Το κινητό μου έχει να χτυπήσει χρόνια για έναν καφέ. Πώς κάποια πράγματα που για κάποιους φαντάζουν γελοία ή η καθημερινότητά τους για μένα είναι σαν άπιαστο όνειρο. Πιο μετά ίσως πάω θάλασσα. Ναι, μόνη μου.