Σε μια εποχή που είναι σε όλα fast food η βαθύτερη επικοινωνία που αναφέρεις πάει περίπατο.
Εξαιρέσεις μπορεί να υπάρχουν φυσικά.
Αφού λες το εξής: ''έχω μιλήσει με πάρα πολλές που τους άρεσα και εμφανισιακά αλλά και ως χαρακτήρας/προσωπικότητα και από dating apps και από κοντά,''
Αυτό είναι τύχη και μπράβο σου που την έχεις.
Θα σου πρότεινα λοιπόν να μην σαμποτάρεις τον εαυτό σου.
Το πρώτο στοιχείο που διέκρινα από την εξομολόγησή σου και το θεωρώ σαμποτάζ του εαυτού σου είναι η υπερανάλυση.
Ανάλογα την κοπέλα που γνωρίζεις κάθε φορά να μάθεις να προσαρμόζεσαι.
Όχι να υποκρίνεσαι αλλά να προσαρμόζεσαι.
Δηλαδή με μία σούπερ ομιλητική και αναλυτική κοπέλα δεν μπορείς να είσαι μαζί της μην ξέροντας τι να απαντήσεις ή τι να σχολιάσεις σε κάτι που είπε, αυτό που γράφεις δηλαδή.
Και η υπερανάλυση δεν βοηθάει όταν έχεις απέναντί σου κάποια που είναι πιο κουλ και το στυλ της είναι ''όσα πάνε κι όσα έρθουν''. Αυτό σχετικά με τη φράση που λες ότι υπεραναλύεις και κάνεις την άλλη να βαριέται.
Αν δεν μπορείς να προσαρμοστείς τότε σύντομα η σχέση θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Το ιδανικό θα ήταν να βρίσκαμε ανθρώπους που να μας μοιάζουν -τουλάχιστον στα βασικά- αλλά δεν συμβαίνει πάντα αυτό.
Εκεί έρχεται η προσαρμοστικότητα η οποία θα δώσει τη λύση.
Αν πάλι δεν επιθυμείς να προσαρμόζεσαι στο κλίμα ή αν σου φαίνεται ακατόρθωτο (που δεν είναι) τότε μπορείς να μην πιεστείς και να αποχωρήσεις από την χ, ψ γνωριμία ή σχέση αλλά να λάβεις υπόψιν σου ότι θα περάσεις κάποιο διάστημα μοναξιάς μέχρι να βρεις κάποια που να είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία σου.
Θα σου πρότεινα να σταματήσεις την υπερανάλυση και να διαγράψεις το αίσθημα ενοχής.
Είναι ένα πρώτο βήμα για να μάθεις να αρέσεις σε σένα πρώτα, αυτό που αποζητάς δηλαδή και στην τελευταία πρόταση της εξομολόγησής σου.