Απο ολα αυτα που μας περιγραφεις φαινεται πως η μητερα σου εχει καποια αλυτα θεματα με τον εαυτο της που ενας ειδικος θα μπορουσε να τη βοηθησει και να βοηθησει και εσας στον τροπο να τη διαχειριζεστε.Ψυχολογος σε πρωτη φαση και αν αποδειχτει οτι υπαρχει κατι αλλο το ψαχνετε περισσοτερο. Γιατι η μητερα σου εφτασε εδω που εφτασε σε αυτη την ηλικια,την εζησες και εζησες τις ιδιες συμπεριφορες μεχρι αυτη τη στιγμη που μας γραφεις και δεν προκειται να αλλαξει. Αν δεν βοηθηθει. Οποτε εσυ ή συνεχιζεις να την ανεχεσαι και να την αφηνεις σε αυτο το φαυλο κυκλο αντιδρασεων ή αντιδρας δημιουργωντας ενα κλιμα αβιωτο, ή φευγεις και την αφηνεις μονη της στον κοσμο της. Θελω να πω εαν ενδιαφερομαστε για τους ανθρωπους της οικογενειας μας ψαχνουμε τροπους να τους βοηθησουμε, πχ ειδικους/γιατρους κλπ αλλιως δεν ενδιαφερομαστε και τους αφηνουμε στα αλυτα προβληματα τους. Η μητερα σου δεν γινεται να αλλαξει σε μια νυχτα ουτε να καταλαβει τον τροπο που σκεφτεσαι και θελεις να της περασεις ,ουτε επισης γινεται να γινει οπως ακριβως τη θελεις εσυ. Επομενως βρες τροπους ή να εξομαλυνεις την καθημερινοτητα που ζεις μαζι της βοηθωντας τη μεσω ειδικου να λυσει τα θεματα της στο βαθμο που μπορει, ή συνεχιζεις το αβιωτο κλιμα που σημειωνω δεν ειναι καλο γενικα να ζουμε σε ενα τετοιο περιβαλλον οσο ψυχοφθορο δειχνει για τη μητερα σου,τοσο ψυχοφθορο γινεται και για σενα την ιδια αν συνεχισεις αυτη την καθημερινη τριβη τσακωμους κλπ. Στο χερι σου ειναι λοιπον να προσπαθησεις να κανεις μια προσπαθεια και αν δεις οτι αρνειται να συνεργαστει κλπ ε εκει τοτε δεν μπορεις να κανεις πολλα πραγματα. Καποιοι ανθρωποι επιμενουν πεισματικα να μενουν σε εναν δικο τους κοσμο.
13.10.2024 | 23:00
Τι να κάνω με την μητέρα μου;
Καλησπέρα... Γενικά κάνω τέτοιες ερωτήσεις στον εαυτό μου συνέχεια, για το εάν η μητέρα μου πράγματι με ζηλεύει, ή εάν είναι νάρκισσος και απλά τώρα όσο μεγαλώνω σιγά σιγά το καταλαβαίνω. Η μητέρα μου λοιπόν πάντα είχε θέματα με τον πατέρα μου. Την θυμάμαι συνέχεια να τσακώνεται με αυτόν και πάντα θεωρούσε πως τα παιδιά της, (εγώ και η αδελφή μου δηλαδή) ήμασταν με το μέρος του πατέρα μας. Κάτι που δεν ισχύει και δεν ήταν αλήθεια ποτέ. Πάντοτε εγώ τουλάχιστον προσπαθούσα να την πλησιάζω και να είμαι δίπλα της. Τα τελευταία χρόνια όμως τα πράγματα έχουν χειροτερέψει. Είναι συνέχεια στα νεύρα, συνέχεια με κριτικάρει, δεν πιστεύει ότι έχει κάνει γενικά λάθη, συνέχεια παίζει το θύμα και επίσης κατι που έχω παρατηρήσει, δεν της αρέσει όταν με βλέπει χαρούμενη για κάτι. Και προσπαθεί όταν με βλέπει ότι είμαι καλά, να με νευριάσει. Γενικά είναι άνθρωπος η μητέρα μου που ποτέ της δεν έχει ζητήσει συγνώμη για κάτι, ακόμα πολλές φορές όταν έχουμε τσακωθεί έχω πάει εγώ και της έχω μιλήσει και ας ήξερα ότι δεν έφταιγα σε τίποτα. Και της ζητάω και συγνώμη, το παίρνω όλο πάνω μου δηλαδή. Αλλά πια δεν γίνεται αυτό, δεν μπορώ άλλο, σήμερα είχαμε τους ίδιους τσακωμούς, την ίδια κατάσταση πάλι και πάλι. Πραγματικά τι να κάνω; Να κόψω κάθε επαφή; Να την συγχωρέσω; Τι άλλο μπορώ να κάνω.
3
