φυσικά και ισχύει Τ μόνος σημαίνει μένεις μ τον καθρέπτη σου π είναι κ η δυσκολότερη παρέα μ διάφορα
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
φυσικά και ισχύει Τ μόνος σημαίνει μένεις μ τον καθρέπτη σου π είναι κ η δυσκολότερη παρέα μ διάφορα
Οι εξωστρεφείς άνθρωποι έχουν πάντα την ευχέρεια να κάνουν εύκολα φιλίες σ όλους τους χώρους, διαφορετικές παρέες η κάθε μία με τα δικά της ενδιαφέροντα . Ρηχή λοιπόν η κοινωνική τους ζωή δεν είναι. Είναι γεμάτη από πράγματα, συζητήσεις κι ανθρώπους που κάνουν κέφι. Δεν μιλάμε φυσικά για σελεμπριτις που βγαίνουν για να τους δουν αλλά καθημερινούς ανθρώπους σαν κι εμάς. Ο καθένας όπως του αρέσει.
Ιδανικές παρέες και ιδανικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν.Συμβιβασμος υπάρχει ακόμα και με πολύ κοντινά μας άτομα,δεν μπορούμε να ταιριάζουμε στο 100 τοις 100 με κανέναν.Αν είσαι άνθρωπος που δεν μπορεί να συμβιβαστεί καθόλου,ίσως καλύτερα να μονασεις.Δεν λέω βέβαια να μην έχεις καθόλου απαιτήσεις και να κάνεις παρέα με τον οποιονδήποτε,αλλά στο κείμενο σου διέκρινα έναν μηδενισμό.Αν κάνω λάθος,ζητώ συγνώμη.Και στο θέμα των γνωριμιών είσαι λάθος,όσο πιο πολύ βγαίνεις και συναναστρέφεσαι με κόσμο,τόσο αυξάνεις τις πιθανότητες για μια γνωριμία.
Ας σου γράψω λοιπόν πώς τα βλέπω εγώ, και θα καταλάβεις πού διαφωνώ :
Ο καθένας μας, από ανάγκη δημιουργεί παρέες και από ανάγκη κοινωνικοποιείται. Διαφορετικά, ακόμα θα ήμασταν ο καθένας μόνος του στη ζούγκλα και θα μας έτρωγαν τα άγρια θηρία.
Ορισμένοι, νοιώθουν πιο ανασφαλείς από άλλους και επιζητούν συνέχεια παρέες κάθε είδους · άσχετα αν σε πολλές από αυτές δεν περνάνε καλά. Ορισμένοι άλλοι, αρκούνται στον εαυτό τους και σε λίγους εκλεκτούς φίλους · τίποτα παραπάνω. Το ότι η πρώτη κατηγορία ανασφαλών δεν περνά καλά, δεν την εμποδίζει κάποια στιγμή να ξεκόψει από τη συγκεκριμένη παρέα και να κολλήσει σε μιαν άλλη όπου πιστεύει ότι θα περάσει καλύτερα...
Αυτά όλα, με έχουν κάνει να βγάλω το συμπέρασμα ότι όχι, δεν ισχύει πως όσο μεγαλύτερος ο κοινωνικός κύκλος κάποιου, τόσο και πιο ρηχή κοινωνική ζωή έχει όπως γράφεις · αλλά το αντίθετο.
Επειδή έτσι καταφέρνει να συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και να τον προσέξουν πιο πολλοί...να πουν "κοίτα πόσο σπουδαίος άνθρωπος είναι, πόσοι τον ξέρουν · μέσα σε όλα ! " (και βέβαια, περιμένουν να έχει και αρκετά λεφτά πίσω του)...
Αν όμως διάβασες τα προηγούμενα, η λογική μου λέει πως μάλλον αυτός ο ίδιος έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι ρηχός, κενός και ματαιόδοξος. Και ας έχει κατά τα υπόλοιπα μία πλούσια και αξιόλογη κοινωνική ζωή. Προσωπικά, δεν αναμένω από κάποιον να είναι "αξιόλογος" τη στιγμή που φοβάται (και) τη σκιά του. Δεν του αρκεί τόσος κόσμος που έχει από κοντά, θα επιθυμούσε στο πλευρό του και το σύμπαν ολόκληρο αν γινόταν.
Τέλος, υπάρχει και αυτή η μικρή κατηγορία των λίγων "καταραμένων" που επειδή δε μπορούν να υποφέρουν τον εαυτό τους και έχουν κακό κάρμα, θέλουν να βγαίνουν συνέχεια έξω και να μιλάνε έστω και με αγνώστους...
Για να μη βαράνε όσο κάθονται σπίτι το κεφάλι τους στον τοίχο.