Κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να το πουν στον φιλικό τους κύκλο και ας τους ξέρουν για χρόνια. Αυτό κατάλαβα από παρόμοια εμπειρία. Όταν τελικά το λένε στους γύρω τους παθαίνουν σοκ.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να το πουν στον φιλικό τους κύκλο και ας τους ξέρουν για χρόνια. Αυτό κατάλαβα από παρόμοια εμπειρία. Όταν τελικά το λένε στους γύρω τους παθαίνουν σοκ.
Δεν λειτουργεί όμως για όλους με τον ίδιο τρόπο.
Και δεν είναι κι εύκολο για όλους το να μιλούν.
Επίσης όταν κάποιοι μιλούν (ακόμα και για θέματα υγείας σαν αυτό της φίλης σου που αναφέρεις εσύ) μπορεί από άλλους να κατηγορηθούν ως drama queen η ότι ''θέλει να δείχνει πως μόνο αυτός ή αυτή έχει προβλήματα, λες κι εμείς δεν έχουμε.''
Υπάρχουν και τέτοιες σκληρές αντιδράσεις με φράσεις σαν κι αυτή που ανέφερα στην προηγούμενη πρότασή μου οπότε και η άλλη ή ο άλλος δεν ξέρει τι να κάνει γι' αυτό και κρύβει τα προβλήματα που έχει.
Αφήνουμε τους ανθρώπους να μας μιλήσουν όταν είναι έτοιμοι, όποτε κι αν θέλουν. Ειδικά όταν έχουν να διαχειριστούν κάτι τόσο σοβαρό. Κι εγώ στη θέση της φίλης σου το ίδιο θα έκανα.
Αυτό που λες, είναι όπως το πάρει κανείς... Άλλο να απομακρύνονται, άλλο να εξαφανίζονται εντελώς χωρίς εξήγηση. Επίσης πέρα από αυτό, υπάρχουν λόγοι και λόγοι ώστε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Όσον αφορά θέματα υγείας για κάτι τόσο σοβαρό και ακραίο σαν αυτό που περιγράφεις, θεωρώ πως έχει δικαίωμα ο καθένας να τα χειριστεί όπως νομίζει. Μπορεί να θέλει να παλέψει το θηρίο μόνος του · πρόκειται για τη συνέχεια ή όχι της επιβίωσής του ολόκληρης στο κάτω κάτω, επομένως έχοντας αλλάξει εντελώς η ψυχολογία μέσα του, λίγο τον ενδιαφέρει πώς θα το πάρεις εσύ που απομακρύνθηκε και αν του "τελείωσε".
Ούτε σημαίνει πως απαραίτητα πιστεύει ότι ο άλλος είναι λιγόψυχος και φυγόπονος καλοπερασάκιας · αντιθέτως, μπορεί να θεωρεί πως είναι πραγματικός φίλος και να μη θέλει να του δηλητηριάσει και τη δική του τη ζωή με το προσωπικό του πρόβλημα.
Που αν πρόκειται για καρκίνο, πιθανώς στα ίδια του τα μάτια φαίνεται άλυτο, επομένως δεν αναμένει βοήθεια ούτε από το φίλο και σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Προσωπικά αν έπασχα από κάτι τέτοιο, το να με βλέπει μπροστά στα μάτια του ο καλός μου φίλος καθημερινά να λιώνω, θα με έκανε να πονάω επιπλέον δύο φορές χειρότερα · μία για μένα, άλλη μία για κείνον. Ούτε γνωρίζω αν θα το δεχόμουν ή αν θα το άντεχα.
Πέρα από κουράγιο μέχρι να ξεπεράσεις το δυσάρεστο νέο, δεν έχω κάτι άλλο να σου ευχηθώ...