Κυκλοφόρησαν αυτές οι φωτογραφίες στα social media από τις διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Εικόνες προσωπικοτήτων που έχουν αφήσει το στίγμα τους στον πολιτισμό της Ελλάδας πάνω στα πλακάτ των διαδηλωτών. Ανάμεσα τους η Μελίνα Μερκούρη, ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Δεν μου αρέσει καθόλου που κάποιοι οικειοποιούνται την εικόνα νεκρών για να περάσουν το μήνυμα τους. Μπορεί το όνομα αυτών των ανθρώπων να συνδέθηκε(και) με την ΕΡΤ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν κάποιοι το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την εικόνα τους, για να περάσουν το οποιοδήποτε μήνυμα.
Έτσι όπως τους χρησιμοποίησαν είναι σαν να μοιράζουν κομματάκια την εικόνα τους στα πεινασμένα για σλόγκαν πλήθη. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ανήκουν σε κανέναν και ανήκουν σε όλους μας. Δεν έχεις το δικαίωμα να περιορίζεις με αυτό τον τρόπο μέσα στα στενά πλαίσια μιας διαμαρτυρίας το έργο τους. Δεν έχεις το δικαίωμα να βροντοφωνάζεις «Είναι μαζί μας» χωρίς να ζουν. Δεν μπορεί να αποκτάς τέτοιο δικαίωμα πάνω τους λες και είσαι η μήτρα που τους γέννησε και τους ανέδειξε.
Διότι ο καθένας από αυτούς έχει την δική του ιστορία, τον δικό του Γολγοθά, τους δικούς του δαίμονες που πάλεψε για να αφήσει στο τέλος το στίγμα του μέσα στο χρόνο. Μόνος του και παλεύοντας κατάφερε ότι κατάφερε.
«Προκαλούν δέος τα πλακάτ», «Οι μεγαλύτερες μορφές της τέχνης δίνουν το «παρών» στο Σύνταγμα» γράφουν κάποιοι. Το μόνο δέος που προκαλούν είναι εξαιτίας της έλλειψης φαντασίας αυτών που διαμαρτύρονται. Όσο για το «παρών» αυτών των ανθρώπων είναι καθημερινό για όσους θέλουν να ανακαλύψουν το έργο τους. Διότι πάνω από όλα αυτοί οι άνθρωποι υπήρξαν το έργο τους και όχι η εικόνα τους.
σχόλια